DANGEROUS TIME :: CHAPTER 3 [100%]
1167 Words
“หุบปาก... เธอต้องไปเป็นของเดิมพัน ถ้าฉันชนะเธอก็รอด แต่ถ้าไม่ก็เสร็จดีเซลไปแล้วกัน” ตี้มองผู้ชายสามคนที่เดินมาลากเธอออกไปจากห้อง พร้อมกับธาม และผู้ชายที่ชื่อดีเซล รถเตรียมพร้อมทุกอย่างแล้ว แต่ร่างบางกลับถูกพาไปยืนอยู่ที่กลางสนาม โดยมีชายสองคนที่ถือสายยางฉีดน้ำมารดตัวเธอทันที
ซ่า!!
“ยะ หยุดนะ ฉันหนาว... ฮือ” ร่างบางพยายามเอามือปิดเสื้อเชิ้ตนักศึกษาที่บางเฉียบแนบเนื้อ จนเห็นทรวงอกอิ่มที่อยู่ภายใต้บราสะอาดสีขาว ตี้สะบัดหน้าไปมา โดยหารู้ไม่ว่าตอนนี้ผู้ชายทั้งหมดจับจ้องเธอราวกับหื่นกระหาย ไม่คิดว่าเธอจะมีเนื้อหนังมังสาขนาดนี้ แถมยังเซ็กซี่จนหมดคราบเฉิ่มไปเลย
“กูชนะแน่ไอ้ธาม ผู้หญิงคนนั้นต้องเป็นของกู และกูจะให้เงินมึงอีกด้วย”
“หึ เอาดิวะ”
“พี่ธาม ฮือๆ พี่ธาม... ปล่อยตี้ไปเถอะ” ตี้กอดตัวเองมองร่างหนาที่พ่นควันบุหรี่ออกมา และแสยะยิ้มอย่างเหนือกว่า เข้าไปประจำที่เพื่อแข่งรถโดยมีตี้ที่ยืนอยู่กลางสนาม สิ้นเสียงรถทั้งหมดก็ออกตัวอย่างเร็วจนเธอหลับตาปี๋ ไม่อยากรับรู้อะไรแล้วจริงๆ ทำไมพี่ธามต้องทำกับเธอแบบนี้ด้วย ให้เธอไปกับคนอื่นได้ไงกัน ระยะหลังมานี้เธอก็พยายามอยู่ห่างจากเขาแล้ว แต่ทำไมเขาถึงต้องทำแบบนี้กับเธอด้วยนะ ทำไมกัน!! ตอนนี้ในหัวสมองของตี้ไม่ได้สนใจอะไรทั้งนั้น เพราะเธออยากให้ธามชนะ แต่เธอก็รู้ดีกว่าคนอย่างเขาไม่มีทางจะชนะแน่ ถ้าลองได้เอ่ยปากออกไปแบบนั้น รับชะตากรรมที่เกิดขึ้นต่อจากนี้เถอะตี้ น้ำตาไหลออกมาไม่หยุด เมื่อสิ้นสุดการแข่งรถ
“ดีเซลชนะ!!”
นั่นไง ไม่มีผิดหรอก... ในเมื่อพี่ธามต้องการให้มันเป็นแบบนี้ แล้วเธอควรจะทำอะไรได้ล่ะ นอกซะจากอยู่เฉยๆ ทุกสิ่งทุกอย่างมันจบแล้ว เธอไม่เหลืออะไรแล้ว คืนนี้เธอต้องตกเป็นของใครก็ไม่รู้
หมับ!!
“ไปกันเถอะสาวน้อย ฉันจะทำให้เธอมีความสุขเอง” ตี้เงยหน้าสบตากับใบหน้าหล่อของคนที่ชื่อดีเซล เขายกยิ้มให้เธอและหันไปพยักหน้าให้ธามที่ยืนกอดคอสาวอยู่ ท่ามกลางรอยยิ้มที่ส่งกลับ ใบหน้าหวานสบตากับธามที่จ้องมองเธอและหันไปหอมแก้มสาวข้างกาย เธอถูกมือหนาลากไปที่ห้องนอนของเขา
ตุ้บ!!
“อือ...” ไม่รอช้า ดีเซลก็โถมตัวมาซุกไซ้ซอกคอเธอทันทีอย่างรุนแรง ในห้องก็อากาศเย็นจนเธอหนาวสั่นเพราะร่างกายเธอยังเปียกน้ำอยู่เลย มือหนาเลื่อนมาปลดกระดุมนักศึกษาของเธอและไล่ใบหน้าต่ำมาที่ทรวงอก
“ยะ อย่า”
“เธอกับไอ้ธามเป็นอะไรกัน?”
“เปล่าค่ะ ตี้เป็นแค่คนใช้ของพี่ธาม...”
“เหรอ? แต่ทำไมมันถึงทำแบบนี้ล่ะ เธอพอจะรู้ไหม”
“ไม่ค่ะ” ตี้พยายามกลั้นน้ำตาของตัวเองไว้ เพราะตอนนี้รับรู้ถึงเสื้อนักศึกษาที่แหวกออกมา มือร้อนๆ ของเขาจาบจ้วงไปที่หน้าท้องของเธอและเลื่อนมาที่ทรวงอกจนเธอหลับตาลงอย่างเสียใจ ถ้าจะต้องเสียตัวก็ขอหลับตาไม่มองดีกว่า ขัดขืนไปมีแต่จะทำให้ตัวเธอเจ็บตัวเปล่าๆ
“ไม่ต้องกลัวนะสาวน้อย ฉันจะเบาๆ กับเธอ... ครั้งแรกใช่ไหม?”
“...”
“หึ ขอสดแล้วกันนะ เดี๋ยวซื้อยาคุมให้กิน อืม”
“ฮะ ฮึก...” ใบหน้าหล่อซุกไซ้ซอกคออีกครั้ง และครั้งนี้มันทำให้เธอรู้สึกเสียใจและไม่อยากรับรู้อะไรแล้วจริงๆ พี่ธามจะไม่มาช่วยเธอจริงๆ สินะ จะไม่มาช่วยเธอใช่ไหม ตี้รับรู้ถึงขานวลที่แหวกกว้างและกระโปรงนักศึกษาถูกถลกขึ้นไปที่เอว ได้ยินเสียงรูดซิป จนเธอหลับตาลงอย่างท้อแท้ใจ นี่เธอจะต้องเสียมันให้กับใครก็ไม่รู้งั้นเหรอ? ทำไมเธอจะต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยนะ ทำไมกัน!!
ปัง
“เฮ้ย มีไรวะธาม?” ตี้ที่หลับตาอยู่ลืมตาขึ้นมามองร่างสูงที่ยืนพิงประตูดูดบุหรี่อยู่แบบนั้น จนเธอรีบขยับตัวหนีเขาคนนี้ทันที ดีเซลมองธามที่พ่นควันออกจากปากอย่างนิ่งๆ
“ธาม มีอะไร กูกำลังจะเอาน้องเขา ไอ้ห่า!!”
“ไม่ให้เอาแล้ววะ”
“อ้าวไอ้นี้ ของเดิมพันก็เป็นของกูดิ เงินกูมึงก็เอาไปแล้ว”
“อ่ะ เอาไป ส่วนผู้หญิง... เอาคนนี้ไป” ธามผลักร่างหญิงสาวมาให้ดีเซลจนเขางุนงงกับการกระทำของธาม ร่างหนาเดินไปกระชากแขนบางให้ลุกขึ้นเดินตามออกจากห้องไป โดยที่ดีเซลยังคงมึนงงอยู่ แต่ก็ไม่ได้อะไร เพราะตอนนี้ได้ทั้งเงินและผู้หญิงนี่น่า ตี้ดึงเสื้อปิดทรวงอกตัวเองก่อนจะถูกผลักเข้าไปนั่งในรถ โดยที่ไม่มีใครพูดอะไรเลย
“นี่แค่สั่งสอน ถ้าเธอยังไม่เลิกยุ่งวุ่นวายกับฉัน เจอหนักกว่านี้แน่ เข้าใจไหม!!”
“ฮึก ค่ะ...”
“และก็นะ เพิ่งมาเรียน อย่ารีบร่านมีผัวให้เร็วนัก”
“แต่พี่แอลเป็นพี่รหัสตี้...”
“เหรอ? ฉันต้องเชื่องั้นสิ” ตี้ก้มหน้าลงมองมือตัวเอง จนกระทั่งมาถึงคอนโดเธอก็รีบตรงเข้ามาอาบน้ำอย่างเร่งรีบ ถูกตัวไปมาอย่างแรงเพราะร่องรอยของดีเซลยังคงติดตามร่างกายจนเธอรู้สึกได้ เสร็จก็ออกมานั่งที่เตียง ถอนหายใจออกมากับสิ่งที่ธามพูด
“ถ้าเป็นความต้องการของพี่ ตี้ก็จะทำ... ขอแค่ได้ใกล้ชิดพี่ ตี้ก็ดีใจแล้วค่ะ พี่ธาม” มือบางเอื้อมไปหยิบรูปภาพที่อยู่ในลิ้นชักออกมา เป็นภาพที่เธอกับธามถ่ายร่วมกัน และครั้งนั้นเป็นครั้งเดียวที่เธอเห็นเขายิ้มให้กับเธอ ไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหน เธอถึงจะได้เห็นมันอีก รอยยิ้มที่สดใสของเขา ที่เขาเปลี่ยนไปขนาดนี้เพราะว่าสังคมหรืออะไรก็ไม่รู้ ทำให้พี่ธามของเธอเปลี่ยนไป เธอรักเขา ถึงแม้ว่าเขาจะเกลียดเธอก็ตาม เธอรักเขาไม่ได้เธอพยายามบอกตัวเอง เธอต่ำต้อย เธอไม่สวย และที่สำคัญ พี่ธามไม่เคยสนใจเธอสักนิด แต่เธอก็ยังมั่นคงกับความรักที่มีให้เขา
“ตี้รักพี่ธามนะคะ ถึงพี่ธามจะไม่สนใจตี้ก็ตาม แต่ขอให้ตี้ได้อยู่ใกล้พี่อีกนิดนะคะ...”
- Writer
