ขอโทษครับ แฟนผมเป็นยายจอมซ่า

ตอนที่ 9 จะดีเหรอ

นายเก้าหันมามองฉันด้วยแววตาที่มีแต่ความรังเกียจซึ่งก็ไม่ต่างอะไรจากฉันที่รังเกียจผู้ชายแบบนี้ที่สุดๆเหมือนกัน

"ฉันก็ไม่อยากแต่งกับผู้ชายอย่างนายเหมือนกัน ผู้ชายเฮงซวย เฮงซวยจนไม่น่าเกิดมาอ่ะ"

“นี่เธอกล้าด่าฉันเหรอ”

“กระทืบก็ทำมาแล้ว ด่าแค่เนี้ย ไม่กล้าได้ไง”

“นี่เธอ”

ฉันกับนายเก้าจ้องหน้ากันอย่างเอาเป็นเอาตาย ถ้าพูดถึงมีมีดในมือนะป่านนี้คงจะแทงกันตายไปแล้ว

"แกฟังฉันนะเจ้าเก้า ถ้าแกไม่แต่งฉันก็ไม่ว่าอะไร แต่ฉันจะยึดทุกอย่างที่ฉันเคยยกให้แกกลับมาให้หมด รวมถึงบัตรเครดิตของแกทุกใบด้วย แกก็รู้นะว่าฉันพูดจริงทำจริง"

นายเก้าถึงกับอึ้งไปเลยฉันก็อึ้งนะเพราะท่านประธานท่านดูจริงจัง จนฉันคิดว่าท่านจะให้ฉันกับนายเก้าแต่งกันจริงๆ

"ส่วนหนูผักบุ้ง ถ้าภายใน 1 ปีหนูสามารถ มีหลานให้ฉันได้ ฉันมีเงินขวัญถุงให้หนู 10ล้านต่างหากไม่รวมสินสอด พร้อมกับอิสระจากเจ้าเก้าถ้าหนูต้องการ "

อะไรนะ10 ล้านเลยเหรอ ตอนนี้คำว่า10ล้าน มันทำให้สมองฉันเบลอไปชั่วขณะเลย

“แม่ 10ล้านอะไร”

“หุบปากเจ้าเก้า”

ทันทีที่ท่านประธานดุ นายเก้าก็เงียบลงเลย

"เก็บเอาไปคิดก่อนก็ได้นะจ้ะ แต่เร็วหน่อยก็ดี เพราะฉันอยากได้หนูเป็นลูกสะไภ้มาก จนรอแทบไม่ไหว้แล้ว" ท่านเดินมากอดฉันทันทีที่พูดจบ ก่อนจะหันมาพยักหน้าให้พี่โอแล้วท่านก็เดินออกจากห้องไป

" ดีใจจนเนื้อเต้นเลยละซิ ที่จะได้มาเป็นสะไภ้คนรวยอ่ะ หึ!!!จะบอกอะไรให้นะถ้าเธอตอบตกลงแม่ฉัน เธอมันก็แค่กระหรี่อัพเกรดดีๆนี่เอง เอาที่นาผืนน้อยเพื่อแลกเงิน" นายเก้าใช้สายตาจ้องมองมาที่ใต้สะดือของฉันก่อนจะพูดกระแทกแดกดัน ด้วยคำหยาบคาย

ฉันจึงค่อยๆก้าวเดินไปหานายเก้าช้าๆ พร้อมกับยกมือขึ้นมาบีบที่ไหล่นายเก้าอย่างแรง

"โอ้ยๆๆๆ ยายบ้า เธอทำบ้าอะไรเนี้ย"

"ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ สำออยไปปะ แล้วฉันจะบอกอะไรให้นายฟังนะ ถึงนายจะบอกว่าฉันเป็นกระหรี่อัพเกรด ฉันก็ไม่สน เพราะเงิน 10ล้าน มันยั่วใจฉันเหลือเกินและที่สำคัญ แม่นานท่านรักฉันมากด้วยและดูเหมือนจะรักฉันมากกว่านายที่เป็นลูกอีกนะ จบปะ"

ฉันยิ้มยั่วนายเก้าแล้วก็เดินออกมาจากห้องทันที ฉันได้ยินเสียงนายเก้าคำรามออกมาด้วยอารมณ์โมโห แถมยังได้ยินเสียงอะไรก็ไม่รู้แตกกระจาย อย่างดังเลย สงสัยจะเริ่มบ้าละมั้ง

ฉันขับรถมอไซค์กลับค่ายมวยด้วย อารมณ์ที่หนักใจ แต่ยังไม่ทันที่จะได้เข้าไปด้านในเลย ฉันก็เห็นรถสีดำจอดอยู่ 3-4 คัน พร้อมการ์ดที่ยืนคุมเต็มไปหมด ฉันจึงรีบวิ่งเข้าไปในบ้านทันที แต่ไม่ทันไรฉันก็ได้ยินเสียงหัวเราะของตาดังลอยออกมา ฉันจึงค่อยๆก้าวไปดูช้าๆ

สิ่งที่เห็นคือ ท่านประธานมากับผู้ชายหน้าตาดีคนนึงท่านดูเป็นกันเองกับตามากๆแถมยังทำให้ตาหัวเราะอย่างมีความสุขได้อีกต่างหาก

"ครู" ทุกคนหันมามองฉันกันหมด ฉันจึงรีบยกมือไหว้ท่านประธานทันที

"สวัสดีค่ะ ท่านประธาน"

"ไหว้พระเถอะลูก ผักบุ้ง นี่คือท่านรอง สามีของฉันเอง"

ท่านประธานแนะนำท่านรองให้ฉันรู้จักฉันจึงรีบยกมือไหว้ท่านทันที

"สวัสดีค่ะท่านรอง"

"สวัสดีจ้ะ "

ท่านมองหน้าฉันแล้วหันไปมองหน้ากันก่อนจะพากันยิ้มออกมา

"ไอ้บุ้ง มานี่มานี่ " ตากวักมือเรียกฉันให้เข้าไปหา แล้วพอฉันเข้าไปนั่งข้างๆท่าน ท่านก็เอามือมาตบบ่าฉันทันที แถมยังมีท่าทีที่ดีใจมากๆด้วยนะ

"มีอะไรรึเปล่าจ้ะครู"

ฉันกระซิบถามตาเบาๆ

" มีซิวะ ก็คุณนายเนี้ย เขามาขอเอ็งกับตา ทีแรกตาเรียกไปแสนนึงเลยนะ กะจะขู่อ่ะแหละแต่เขาบอกสินสอด 10 ล้าน ตาจะเป็นลมตายอยู่แล้วเนี้ย" ตาพูดออกมาไม่หยุดเลย ตาคงกำลังดีใจมากๆที่จะได้สินสอด 10 ล้านละมั้ง

" ท่านประธานคะ หนูขอคุยอะไรด้วยได้รึเปล่าคะ"

"ได้ซิ "

แล้วฉันก็เดินนำท่านมานั่งคุยที่หลังค่ายมวย ท่านส่งยิ้มให้ฉันตลอดเวลาแถมยังเอามือมาลูบหัวฉันอย่างเอ็นดูอีกต่างหาก

" ทำไมท่านประธานถึงเลือกหนูคะ ทั้งๆที่หนูไม่คู่ควรกับบ้านท่านเลย อีกอย่าง ลูกชายท่านก็เกลียดหนูเข้าไส้เลยด้วย"

ฉันเลือกที่จะถามท่านตรงๆ เพราะเรื่องแบบนี้ มันเรื่องใหญ่นะ

" ถามได้ตรงประเด็นมาก คืองี้นะหนูผักบุ้งที่ฉันเลือกหนู เพราะหนูเป็นคนกตัญญู ศิลปะป้องกันตัวก็เก่ง และที่สำคัญ หนูสามารถ ปราบลูกชายตัวแสบของฉันได้ "

" หนูไม่ได้เก่งอะไรขนาดนั้นหรอกค่ะ"

"เก่งซิ หนูเก่งมาก เพราะเจ้าเก้า เก่งเรื่องนี้สุดๆ แต่หนูกลับปราบมันลงได้ และ ถ้าหนูแต่งมาเป็นสะไภ้ของฉัน ฉันจะยกทุกอย่างให้หนูดูแล รวมถึง ยกเจ้าเก้าให้หนูดัดนิสัยด้วยเลยนะ"

"รายนั้น ดัดยากแล้วละคะ ลึกถึงในกระดูกไปแล้วเรื่องเลวๆอ่ะ" พอด่าลูกเขาเสร็จ เราก็ชะงักเลย

“เอ่อ หนูขอโทษค่ะ”

“ไม่เป็นไร ลูกฉันก็เป็นอย่างที่หนูพูดจริงๆนั่นและ เอาเป็นว่าถ้าหนูตกลงฉันก็อนุญาตให้หนูใช้เครื่องทุ่นแรงได้ ไม่ว่าจะมีดหรือปืน ใช้ได้หมด ยกเว้น อย่าให้มันตายก็พอ"

ฉันถึงกับอึ้งในความคิดของท่านเลย ผู้หญิงคนนี้สุดยอดและเด็ดขาดจริงๆ

“จะดีเหรอคะ”

“ดีซิ ดีมากๆเลยด้วยมาเป็นสะไภ้ของฉันนะ"

ท่านยิ้มให้ฉัน ก่อนจะดึงฉันเข้าไปกอด เฮ้อ ใจอ่อนก็ลูกไม้อ่อนโยนนี่แหละนะผักบุ้งเอ้ย

" ตกลงค่ะ หนูจะแต่งงานกับคุณเก้า แต่ว่าค่า สินสอด เอาแค่ 1 แสนก็พอค่ะ เพราะเดี๋ยวก็ต้องหย่ากันอยู่ดี"

" 10 ล้านตามที่คุยกันนั่นแหละ 1ปี มันช้านะ เผื่ออะไรมันจะเปลี่ยนแปลงไปไม่เหมือนเดิมก็ได้"

“ไม่มีทางแน่นอนค่ะ ลูกชายท่านกับหนูไม่มีทางเป็นคู่รักกันได้แน่ๆ”

ฉันยิ้มให้ท่านประธาน และพอตกลงกันเสร็จฉันก็เดินมาส่งท่านประธานกับท่านรองที่รถ ท่านกอดฉันอีกครั้ง ก่อนจะขึ้นรถ แล้วรถก็ขับรถออกไปเลย