เสร็จสิ้นพิธีการ ลำดับต่อไปก็คือเข้าหอ นั่นคือสิ่งที่แม่สื่อบอกหลัวเหมยก่อนออกจากห้องหอ หลังจากนั้น ญาติผู้ใหญ่ทั้งฝ่ายเจ้าสาวและเจ้าบ่าวเดินเข้ามาร่วมอวยพรนาง สอนสั่งนางในหน้าที่ที่นางพึงปฏิบัติต่อสามี
เดิมหลัวเหมยคิดว่าจะได้พบบิดาของนางและหลัวฮูหยินเดินเข้ามาในห้อง กลายเป็นว่าผู้ที่เดินเข้ามาพร้อมนายผู้เฒ่าสีและสีฮูหยินกลับเป็นชายหญิงชราคู่หนึ่ง
หลัวเหมยเพิ่งมองคนทั้งสองด้วยความประหลาดใจ สีฮูหยินก็พูดขึ้น
“นายผู้เฒ่าหวงและฮูหยินผู้เฒ่าหวง หรือท่านตากับท่านยายของเจ้าอย่างไรเล่า”
ได้ยินดังนั้น น้ำตาคลอรื่นในดวงตาคู่สวยทันที
“ท่านตา ท่านยาย”
นายผู้เฒ่าหวงและฮูหยินผู้เฒ่าซับน้ำตา ก่อนเดินเข้ามาหาหลานสาว
“หลานรัก เจ้างดงามเหมือนหวงเหลียนจริงๆ แต่เจ้ามีวาสนามากกว่านาง”
“ข้า...” หลัวเหมยพูดอะไรไม่ออก นางคิดว่าท่านตากับท่านยายจะไม่นับนางเป็นหลาน ในใจนางจึงมีแต่เจ็บปวด เมื่อวันนี้มาถึ
