"ใคร...?" สิงหราชเอ่ยพร้อมกับเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม มือหนายังคงจับแก้วเหล้าควงเล่นไปมา
"แอลลี่ แฟนเก่ามึง"
"........." สิงหราชชะงักมือในทันทีที่จะยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม เมื่อได้ยินชื่อของแฟนเก่าออกจากปากของเพื่อน
แต่มันก็แค่เสี้ยววินาทีเท่านั้นสุดท้ายเขาก็กระดกเหล้าในแก้วจนหมดไม่สนใจรสขมของมัน
"ยังลืมไม่ได้" เขตเอ่ยถามเมื่อเห็นสิงหราชะงักไปก่อนหน้านี้
"แสดงว่ามึงยังรักเธอมาก" เป็นเสียงของกายเอ่ยขึ้นบ้างเมื่อเห็นสิงหราชยังคงนิ่ง
"ไม่ใช่ความรัก แต่เป็นความแค้น" พูดพร้อมกับออกแรงบีบไปที่แก้วใสในมือ ก่อนที่จะกระแทกแก้ววางไว้บนโต๊ะยันตัวลุกขึ้นยืนเต็มความสูง
"พวกมึงกินกันไปก่อน กูขอตัวไปสูบบุหรี่แป๊บ" พูดจบก็เปิดประตูเดินออกไปจากห้องวีไอพี โดยที่การันต์ก็เดินตามออกมาด้วย แต่เขาทิ้งระยะห่างให้เจ้านายพอสมควร
สิงหราชเดินลงมายังชั้นหนึ่งของคลับ ก่อนที่จะเดินเบี่ยงไปยังโซนสูบบุหรี่ที่ทางคลับจัดเอาไว้ให้ จัดการล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบพ่นควันขาวฟุ้งไปในอากาศ
แผ่นหลังใหญ่พิงไปกับผนังปูนสีขาวสะอาดดวงตาคมกริบค่อยๆปิดสนิทลงช้าๆ นึกถึงความเจ็บปวดเจียนตายชนิดที่ไม่เป็นผู้เป็นคนเมื่อสองปีก่อน
เขาคบกับแอลลี่ตั้งแต่เรียนมหาลัย ตอนนั้นเขาเรียนอยู่ปีสามส่วนแอลลี่นั้นอยู่ปีหนึ่ง เธอเข้ามาจีบเขาก่อน เขาเห็นว่าน่ารักเลยลองเปิดใจคบดู จากความชอบก็ก่อเกิดเป็นความรัก
หลังจากนั้นเขาก็คบกับแอลลี่มาเรื่อยๆมีทะเลาะกันบ้างเป็นครั้งคราวตามประสาคนรักทั่วไป
เขารักแอลลี่มาก ไม่ว่าเธอจะอยากได้อะไรเขาจะหามาให้หมด เอาใจแอลลี่ในทุกๆอย่าง ไม่ว่าแอลลี่จะพูดอะไรเขาก็เชื่อหมด
แต่สาเหตุที่ทำให้เขาต้องเลิกกับแอลลี่ก็เพราะว่าเธอไม่รู้จักพอ หักหลังเขาแอบไปคบกับฝรั่งตาน้ำข้าว
และที่ทำให้เขาแค้นที่สุดๆก็คือเธอเอาฝรั่งตาน้ำข้าวคนนั้นมานอนในคอนโด ที่เขาซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดของเธอ
"คิดอะไรอยู่คะ คิดถึงเรื่องเก่าๆของเราอยู่หรือเปล่าคะใหญ่"
น้ำเสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นทำให้สิงหราชลืมตาขึ้นทันที ใบหน้าและแววตาเรียบนิ่งแปรเปลี่ยนเป็นโกรธจัดภายในเสี้ยววินาที เมื่อเห็นอดีตแฟนเก่าอย่างแอลลี่ยืนอยู่ตรงหน้า
"............" สิงหราชไม่ได้พูดอะไร เขายกบุหรี่ขึ้นมาอัดเข้าปอดแบบหนักๆปล่อยควันขาวฟุ้งไปในอากาศ ก่อนที่จะโดนบุหรี่ที่คีบอยู่ลงไปกับพื้นพร้อม.ดูใช้เท้าเหยียบจนดับ
กำลังจะก้าวเท้าเดินออกจากจุดที่ยืนอยู่ อยากจะมองคนตรงหน้าเป็นแค่ธาตุอากาศ ทว่ามือเล็กๆของแอลลี่ก็คว้าหมับเข้าที่แขนของเขาซะก่อน
สิงหราชเบนสายตาลงไปมองข้อมือที่ถูกจับเอาไว้ เขากัดฟันแน่นจนเห็นสันกรามเด่นชัด เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงกดต่ำ "ปล่อย"
"ใหญ่ไม่คิดถึงแอลลี่เหมือนที่แอลลี่คิดถึงใหญ่เหรอคะ" แอลลี่พูดด้วยน้ำเสียงอ่อน แสร้งตีสีหน้าเศร้าเพื่อให้สิงหราชเกิดความสงสาร อย่างที่เคยทำ สมัยเขายังรักเธอหัวปักหัวปำ
"คิดสิ" สิงหราชพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนลง ท่าทีของเขาเปลี่ยนไปในพริบตา และนั่นก็ทำให้แอลลี่ที่ตีสีหน้าเศร้าอยู่นั้นยิ้มออก
"คิดว่าจะฆ่าผู้หญิงร่านสำส่อนอย่างเธอยังไงดี"
พรึ่บ!
สิงหราชสะบัดมือออกจากการเกาะกุม ยื่นมือไปคว้าที่ต้นแขนของแอลลี่พร้อมกับเหวี่ยงตัวเธออย่างแรง
จนแผ่นหลังไปกระแทกผนังสีขาวสะอาด ใบหน้าสาวลูกครึ่งบิดเบี้ยวไปด้วยความเจ็บ ก่อนที่จะโดนมือใหญ่ตรงเข้ามาบีบที่คอเล็กอย่างแรง
"แค่ก! แค๊กๆ ยะใหญ่ ปล่อย...ฮึก ปล่อยแอลลี่นะคะ แอลลี่หายใจไม่ออก" น้ำเสียงแหบพร่าถูกเปล่งออกมาจากริมฝีปากที่เคลือบด้วยลิปสติกสีแดงสดของแอลลี่ ขณะที่เธอก็ดิ้นทุรนทุรายมือเล็กทั้งสองข้างพยายามแกะมือใหญ่ของสิงหราชออก
"ผมเคยบอกคุณว่ายังไงแอลลี่ จำคำพูดผมวันนั้นไม่ได้"
"จำได้ค่ะ...จำได้ แอลลี่จำที่ใหญ่พูดได้ดีทั้งหมด" แอลลี่เอ่ยออกมาด้วยความยากลำบาก
จำได้สิ ทำไมเธอจะจำไม่ได้ จำได้ทุกๆคำพูดของสิงหราชในวันนั้นเธอจำได้หมดนั่นแหละ เขาบอกกับเธอว่า
อย่ามาเจอกันอีก แต่ถ้าบังเอิญเจอก็ทำเป็นเหมือนคนไม่รู้จักกัน อย่ามาวุ่นวายกับเขา เพราะถ้าเขาทนไม่ได้เขาอาจจะเผลอฆ่าเธอระบายแค้น
แต่แล้วยังไง ตอนนี้เธอก็ไม่มีทางเลือกมากนักหรอก อยู่แบบนี้เธอก็ตายเหมือนกันนั่นแหละ
สักวันไอ้ผัวฝรั่งของเธอก็ต้องมาตามหาเธอจนเจอ และมันก็ต้องจับเธอไปทุบตีทำร้ายเธออีก หรือไม่ก็ส่งไปขายตัวอย่างที่มันเคยทำ
แต่ถ้าเธอตามง้อสิงหราชได้สำเร็จ ทำให้เขารักเธอหัวปักหัวปำแบบเมื่อก่อน ยังไงเขาก็ต้องจัดการไอ้ผัวฝรั่งให้เธอแน่ แถมยังจะได้เสพสุขกับเงินทองมากมายที่เขาปรนเปรอให้กับเธออีก
"แล้วกลับมาทำไม อยากจะตายมากนักใช่ไหม"
"แอลลี่รักคุณนะคะใหญ่ เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหมคะ แอลลี่จะไม่ทำตัวเหมือนเดิมอีกแล้ว แอลลี่จะมีแค่คุณค่ะ อีกอย่างคุณก็ไม่มีใครไม่ใช่เหรอคะ"
"เหอะ! น่าสมเพช สกปรกสิ้นดี"
"นะคะใหญ่ เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมกันเถอะนะคะ แอลลี่สัญญาว่าแอลลี่จะไม่ทำให้คุณเสียใจอีกแล้ว"
"คุณฝันอยู่หรือไงแอลลี่ คุณจะเลิกยุ่งกับผมไหม"
"ไม่ค่ะใหญ่ เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมกันเถอะนะคะ ใหญ่ขาแอลลี่จะหายใจไม่ออก แค๊ก แค๊ก" ทันทีที่แอลลี่พูดคำว่าไม่ออกมา
สิงหราชก็เพิ่มแรงบีบให้แรงขึ้นทันที และนั่นก็ทำให้แอลลี่ดิ้นพล่านเธอพยายามแกะมือของสิงหราชออก กระเสือกกระสนที่จะมีลมหายใจอยู่
ทว่าสิงหราชก็ไม่ยอมปล่อยความโกรธจัด ทำให้เขาควบคุมสติตัวเองไม่อยู่จนกระทั่ง
กรี๊ด!!!
"ช่วยด้วยคะมีคนจะฆ่าคนอยู่ตรงนี้" เสียงกรีดร้องของผู้หญิงจำนวนหนึ่งดังขึ้น พร้อมกับเสียงโวยวายร้องให้คนช่วย
ทำให้สิงหราชมีสติกลับคืน เขาปล่อยมือออกจากคอของแอลลี่ ทำให้เธอทรุดตัวลงไปกับพื้นพร้อมกับสูดอากาศเข้าไปในปอด
และนั่นเป็นจังหวะเดียวกับที่การันต์แอบแว่บไปคุยโทรศัพท์และกลับมาหาเจ้านายหนุ่มพอดิบพอดี
"มีอะไรกันครับนาย คุณแอลลี่" ทันทีที่การันต์เห็นแอลลี่ก็กระจ่างในทันที รู้ดีว่าแอลลี่คือแฟนเก่าของเจ้านายเอาชีวิตไม่รอดขนาดนี้คงไม่กล้าเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเขาอีก "ผู้หญิงที่เห็นเหตุการณ์เมื่อกี้ ใช้เงินปิดปากให้สนิท"
"ครับ"
"เคลียร์ทุกอย่างให้เสร็จ กูจะไปรอที่รถ จัดการบอกไอ้สองคนนั้นด้วย" จบคำพูดสิงหราชก็เหลือบสายตาไปมองแอลลี่เพียงนิด ก่อนที่เขาจะเดินตรงออกจากจุดนี้ไป
@คอนโด สิงหราช
"เธอรออยู่ในห้องแล้วครับ" การันต์เอ่ยบอกเจ้านายหนุ่มทันที ที่เดินมาหยุดยืนอยู่หน้าห้องๆหนึ่งภายในคอนโดแห่งนี้
สิงหราชซื้อห้องของคอนโดแห่งนี้เอาไว้จำนวนสองห้อง ห้องแรกอยู่ชั้นสูงสุดเขาซื้อเอาไว้เป็นที่อยู่อาศัยเป็นครั้งคราว ช่วงไหนที่งานยุ่งเขาก็จะพักที่คอนโดแห่งนี้ แต่ส่วนมากก็มักจะกลับไปนอนที่บ้านสะมากกว่า
ส่วนอีกห้องก็คือชั้นล่างสุด ที่เขายืนอยู่ณ.ขณะนี้ ห้องที่ไร้การตกแต่งใดๆหรูหรา แต่ซื้อเอาไว้เพื่อบำบัดความใคร่เวลาอยากมีเซ็กส์เท่านั้น
"อืม" สิงหราชตอบการันต์เพียงแค่นั้น จัดการเปิดประตูเข้าไปในห้องพร้อมกับปิดในทันที เขาเดินเข้าไปในห้องนอน ก็พบกับหญิงสาวคนหนึ่งเธอแต่งตัวเซ็กซี่อวดทรวดทรงองค์เอวกับหน้าอกขนาดใหญ่
เมื่อเห็นสิงหราชเธอก็ยันตัวลุกขึ้นยืนเดินตรงเข้ามาหาเขาในทันที นิ้วเรียวสวยกรีดเบาๆที่แผงอกแกร่งด้วยท่าทียั่วยวน
"เริ่มกันเลยไหมคะ?"
"อืม" สิงหราชครางรับในลำคอ ก่อนจะเขยื้อนตัวเดินตรงไปนั่งที่เตียงนอนด้วยท่าทีสบายๆ
มองหญิงสาวตรงหน้ากำลังเปลื้องผ้าออกทีละชิ้นอย่างยั่วยวน ก่อนที่เธอจะเดินตรงมาคุกเข่าอยู่ตรงหน้าเขา มือเรียวค่อยๆลูบแผงอกเบาๆพร้อมกับเลื่อนมาปลดกระดุมเสื้อทีละเม็ด
สิงหราชค่อยๆเขยื้อนเปลือกตาให้ปิดสนิทอย่างช้าๆ รอรับการปรนเปรอจากหญิงสาวสุดเซ็กซี่ตรงหน้า
ทว่าพอเปลือกตาปิดสนิทเท่านั้นภาพใบหน้าจิ้มลิ้มของคนที่เขาเพิ่งรังแก ก่อนที่จะออกจากคฤหาสน์มาก็ฉายขึ้นมาในหัว
และพอรู้ตัวอีกทีเขาก็ผลักผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าออกห่างจากตัวเขาอย่างแรง ซึ่งหญิงสาวตรงหน้าก็ร้องออกมาด้วยความเจ็บและตกใจ
"แต่งตัวให้เรียบร้อย แล้วไปรับเงินที่เลขาของฉัน ที่ยืนอยู่หน้าห้อง"
"ทำไมล่ะคะ เออ..."
"ทำตามที่ฉันสั่ง รีบออกไปจากห้องฉันซะ"
"ค่ะๆ" หญิงสาวรีบทำตามที่สั่งเมื่อสิงหราชแค่นเสียงดุ เธอหยิบเสื้อผ้าที่ตกอยู่ที่พื้นมาสวมใส่ในทันทีและรีบเปิดประตูเดินออกจากห้อง
"ยัยตัวแสบ เธอเล่นของใส่ฉันหรือไงกัน ทำไมในหัวฉันมันมีแต่หน้าเธอ" สิงหราชพูดด้วยท่าทางและอารมณ์ที่หงุดหงิด
เขาเปิดประตูออกจากห้องนี้ขึ้นไปยังชั้นสูงสุดของคอนโดเพื่อที่จะไปห้องพักผ่อนส่วนตัว หยิบเหล้าชั้นดีออกมาดื่มระบายความกลัดกลุ้มในใจ
............................
ระหว่างรออัพ เรื่องสิงหราชคนใจร้าย
สามารถเข้าไปเช็คการอัพนิ
ยาย เรื่องสิงหราชคนใจร้ายได้ที่
เฟสบุ๊ค นามปากกา ยาหยี หรือไลน์ส่วนตัว @195oafqc ค่ะ
...........................
ยาหยีขอฝากให้ทุกคนไปอ่านเรื่องที่จบแล้วของยาหยีด้วยนะคะ
หัวใจนายซาดิสม์ (จบแล้ว)
เด็กในปกครอง (จบแล้ว)
พลายรักยากูซ่า (จบแล้ว)