เวลา 22:00
“คุณลูกพีช” เสียงเรียกดังมาจากด้านหลัง เรียกคนตัวเล็กที่กำลังนั่งเหม่อให้หันมอง แม่บ้านคนหนึ่งเดินยิ้มเข้ามา เธอเข้ามาเช็กความเรียบร้อยภายในบ้าน ทว่ากลับพบหญิงสาวนั่งทอดสายตามองไปด้านนอกอยู่คนเดียวเงียบ ๆ ภายในห้องนั่งเล่น นึกว่าพากันหลับไปแล้วเสียอีก
วันนี้ทุกคนนอนบ้านใหญ่กันหมด ทั้งผืนป่าและแผ่นดิน รวมถึงลูกพีชก็ด้วย ที่เธอมานั่งอยู่ตรงนี้ก็เพราะว่านอนไม่หลับ เลยมานั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยอยู่คนเดียว ไม่คิดว่าแม่บ้านจะเข้ามาเจอ
“ขะ ขอโทษนะคะ”
“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันแค่เข้ามาเช็กไฟเฉย ๆ” แม่บ้านยกมือห้ามตอนที่ลูกพีชลุกขึ้นยืน เธอแค่เข้ามาตรวจดูความเรียบร้อยเท่านั้น กลัวว่าแม่บ้านที่ทำหน้าที่จะลืม เธอมักเข้ามาสำรวจทุกวันเป็นปกติอยู่แล้ว ไม่คิดว่าจะมาเจอลูกพีชนั่งอยู่ตรงนี้เหมือนกัน
“อ๋อ ค่ะ” ลูกพีชพยักหน้าเล็กน้อย เธอนั่งลงที่เดิม ไม่ได้สนใจแม่บ้านที่กำลังเดินสำรวจไฟอยู่
“ฉันขอต
