When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
(“สวัสดีค่ะ”) “พลอยผมซันนะ พอดีงานผม มันยังไม่เสร็จ ผมเลยต้องค้างคืนที่นี่ ไม่ต้องเป็นห่วงนะ พวกไอ้พี่ต้อมและเพื่อนๆผมก็อยู่” (“ว่าแล้วเชียว โทรหาไม่รับเลยนะคะ”) “โทรศัพท์ผมแบตหมดนะครับ พรุ่งนี่เช้าผมรีบกลับนะ” (“พลอยไปหาซันได้นะ แล้วอย่าลืมบอกให้ชะนีทุกคนรู้ด้วยนะคะ เปิดต้นคอให้เขาดูเลย”) “ครับ” ผมคุยกับเธอไม่นาน ซึ่งพลอยเองก็เข้าใจ เธอก็ยังคงยุ่งกับงานผลิตน้ำหอมตัวใหม่ของเธอที่จะเปิดตัวในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้าหลังจากผมคุยเสร็จ ผมก็ยื่นโทรศัพท์คืนให้กับกีวี่ "คุณนี่เปลี่ยนไปเยอะเลยนะคะ ต้องรายงานเมียตัวเองขนาดนี่เลยหรอ" "ผมแค่อยากสร้างความเชื่อใจให้เธอ ผมขอตัว" ผมเดินเลี่ยงออกมา วันนี่พวกเรามีปาร์ตี้กันเล็กน้อย หลังจากเหน็ดเหนื่อยมาทั้งวัน ก็ปาร์ตี้เหล้า เบียร์ จับกลุ่มคุยกันตามประสาผู้ชาย เราเช่าห้องกันที่เกาะสีชัง ผมนอนกับไอ้พี่ต้อม เพราะไอ้พวกเพื่อนๆผมมันบอกว่า คนมีเมียแล้วต้อ