We use cookies
When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Your cookies settings
Strictly cookie settingsAlways Active
บทที่ 22
กีวี่ เงียบไม่ตอบโต้ แต่สีหน้าของทั้งคู่ยังคงจ้องมองกันอย่างไม่ลดละ กีวี่กัดฟันแน่น สายตาจ้องคู่กรณี มันเหมือนกับมีรังสีบางอย่างกำลังแผ่ซานไปทั่วบริเวณ พลอยยังคงกำมือของซันแน่น สายตาจ้องไปข้างหน้า ก่อนที่กีวี่จะยิ้มมุมปากส่งตรงให้กับพลอย "ก็ฉันพูดเรื่องจริงนี่ค่ะ ถูกไหมคะซัน" เธอถามคำถามนั้นกลับ พลอยจับมือซันลุกขึ้น สายตาจ้องมองคู่กรณี ส่วนคู่กรณีก็มองเธอกลับด้วยท่าทางน่าหมั่นไส้ "พี่ต้อมค่ะ" เธอยืนขึ้น พร้อมกับเรียกชื่อของต้อม ต้อมขานกลับเธอทันที "ครับน้องพลอย" "พลอยขอตัว พาซันกลับบ้าน พลอยกลัวชะนีแถวนี่จะมันจะอาระวาด!" กีวี่ยังคงยิ้มเย้ยยัน เหมือนกับว่าไม่ได้รู้สึกกับกับพูดของคนที่อยู่ตรงหน้าแต่อย่างใด "เชิญเลยครับน้องพลอย วันนี่งานเสร็จไว เอามันกลับไปเลย" "วันหลังถ้าจะเลี้ยงชะนี ฝากขังกรงไว้ด้วยนะคะ หรือเอาไปปล่อยที่ป่าก็ได้" พลอยพูดพร้อมกับมองคู่กรณีตลอดเวลา ก่อนจะลากซันออกมาจาก
- Writer
- chap_listContents
- likeADD