“เฉินลี่มี่เป็นคนรักของฉัน ลู่เสียนนายถอนหมั้นกับเธอแล้ว และโอกาสก็ได้หมดไปเพราะจิตใจที่โลเล และไม่ซื่อสัตย์กับคู่หมั้นของตนเอง” มู่เฉินเดินเข้ามาพูดกับลู่เสียนอย่างสงบสติอารมณ์ พยายามใช้เหตุผลกับคนที่ถือว่าเป็นเพื่อนของเขาเช่นกัน
“มู่เฉินนี่นาย……” ลู่เสียนพึมพำออกมาแผ่วเบา เพราะทุกอย่างมันเริ่มที่เขาไม่ซื่อสัตย์กับคู่หมั้นจริงๆ
“ใช่แล้วลู่เสียน ฉันกับมู่เฉินกำลังคบหากัน” ลี่มี่เอ่ยเสริมคำพูดของคนรัก เพราะไม่มีอะไรที่ต้องปิดบัง
.
.
.
หลังจากนั้นลู่เสียนก็เดินคอตกกลับขึ้นรถไป เพราะไม่มีคำพูดจะกล่าวกับทั้งสองคนอีก พอขึ้นมาบนรถยนตร์ของตนเองชายหนุ่มก็นั่งคิดทบทวนทุกอย่างที่ผ่านมาอยู่คนเดียว
‘ลี่มี่ทำไมความรู้สึกของผมต้องมาเกิดในวันที่คุณปล่อยมือจากผมแล้ว’
.
.
.
“ไม่ไปทำงานต่อหรือคะ”ลี่มี่เอ่ยถามแฟนหนุ่ม ที่ตอนนี้เดินจูงมือเธอเดินไปห้องทำงานส่วนตัวของเขา
“อีกนิดเดียวงานก็จะเสร็จแล
