ผ่านไปอีกหลายวัน ไม่ว่าจะตามหายังไงก็ไร้วี่แววของเธออยู่ดี เขารู้แล้วว่าเหมียวเคยเจ็บปวดแค่ไหนที่รักเขาโดยที่เขาไม่สนใจเธอ
ตอนนี้เขารู้ซึ้งถึงความรู้สึกนั้นแล้ว เพราะเธอจากไปไม่แม้แต่จะลาเขาด้วยซ้ำ เขาอยากจะย้อนเวลากลับไป และแก้ไขในสิ่งที่เขาทำผิดพลาด เขาจะพูดตามที่ใจเขาคิด เขาจะไม่โลเลจะเหนี่ยวรั้งเธอเอาไว้ด้วยความรักของเขา
'ตอนนี้เขารู้แล้ว ว่าเขารักเธอมากแค่ไหน'
"เฮ้อ!!" เขาล้มตัวลงบนโซฟา พร้อมกับถอนหายใจออกมาแรงๆ ทุกอย่างมันมืดมนไปหมด ไม่รู้จะหันหน้าไปทางไหน เขาไม่รู้จะปรึกษาใคร
"ลมอะไรหอบมา ถึงกลับมาบ้านได้วศิน" วสันต์เอ่ยถามลูกชาย เพราะปกติแล้วลูกชายของเขาจะไม่ค่อยมาบ้าน จะขลุกอยู่คอนโดซะมากกว่า
"..." ไร้ซึ่งคำพูดใดๆออกมาจากปากของวศิน ตอนนี้เขากำลังเครียดและกำลังจะเป็นบ้า เพราะผู้หญิงที่เขาคิดว่าเธอเป็นแค่ของกินเล่น เธอได้หายไปจากชีวิตของเขา และอาจจะหอบลูกเขาหนีไปด้วย
"มีอะไรก
