คุณชายลูกข้าเรียกท่านว่าแม่

ตอนที่ 18 ชื่อตอน อาการของพิษ

หมอหลวงจัดเทียบยาและฝังเข็มให้พระชายา จนนางตื่นลืมตาขึ้นมาก็พบว่า มีร่างแกร่งฟุบลงข้างเตียงของนางและกุมฝ่ามือของนางไว้ ใบหน้าขาวซีดแดงขึ้นน้อยๆและรู้สึกเจ็บแปลบไปทั้งใจ นางกรีดร้องขึ้นมาในทันใด

"อร้า...ข้าเจ็บบ.นัก.!!!!"

จิ่งเฉินไท่จื่อตื่นตกใจนักเร่งตามหมอมาโดยพลัน หมอหลวงส่ายหน้าเบาๆหลังจากตรวจดูอย่างถ้วนถี่แล้ว และทำหน้าขึงตึงออกมาเบาๆ

"องค์ไท่จื่อพะยะค่ะ พระนางติดพิษกร่อนดวงใจจะรู้สึกอันใดมากมิใคร่ได้ ทางที่ดียามนี้ทรงห่างพระนางบ้างก็จะเป็นผลดีนักพะยะค่ะ จะให้ทรงนึกถึงสิ่งที่เป็นบุรุษ สตรี หรือความอ่อนหวานใดๆมิได้เลยพะยะค่ะ"

เพียงเท่านั้นทั้งสองก็มีใบหน้าแดงขึ้นมาพลัน มู่หลิงซือกรีดร้องขึ้นมาอีกครั้ง จนร่างแกร่งต้องสกัดจุดนางและถ่ายพลังวัตรของตนไปให้นางและดุนางขึ้นมาเบาๆโดยพลัน

"เจ้าติดพิษกร่อนดวงใจหากมิคิดลามกอันใดกับเปิ่นไท่จื่อใจของเจ้าก็จะมิเจ็บปวดแล้วเช่นนั้นเอง "

คนในห้องสำลักน้ำลายไอออกมากันถ้วนทั่วในทันทีและเร่งออกไปต้มยาเข้ามาให้มู่หลิงซือในทันใด องค์ชายน้อยที่นอนอยู่ข้างๆกันลืมตาขึ้นมาเบาๆ และกอดรัดร่างนุ่มในทันที

"มู่ชินตื่นแล้ว เสี่ยวเซียวเป็นห่วงมู่ชินนัก เสี่ยวเซียวรักมู่ชิน มู่ชินอย่าเป็นอันใดไปนะ"

มู่หลิงซือมองเจ้าอ้วนข้างกายตนแล้วก็ฟัดแก้มแดงๆนั้นในทันทีและเอ่ยปลอบขวัญน้อยๆขึ้นมาพลัน

"เสี่ยวเซียวช่างน่ารักนัก มู่ชินจะมิทิ้งเสี่ยวเซียวไปไกลอีก "

ยามได้คำเอ่ยเช่นนี้แล้วนั้น เสมือนว่าท้องฟ้านั้นสดใสขึ้นมาพลัน ร่างอ้วนป้อมกอดรัดมารดาตนน้ำตากลิ้งหล่นในทันที

"มู่ชินหายโกรธฟู่ชินแล้ว ยอมเป็นมู่ชินคนเดิมแล้ว ไม่เป็นแม่ทัพมู่แล้ว เสี่ยวเซียวรักมู่ชิน มู่ชินย่อมเป็นมู่ชิน เป็นหงเสวี่ยมู่ชินเพียงคนเดียว"

ยามได้ยินชื่อหงเสวี่ย มู่หลิงซือก็หน้าเบี้ยวในทันใด องค์ไท่จื่อแย้มรอยยิ้มบางๆออกมาพลันและลูบเรือนผมของเสี่ยวเซียวและค่อยๆเอ่ยในทันใด

"เสี่ยวเซียวต่อไปมู่ชินนั้นมิใช่หงเสวี่ยมู่ชิน แต่ว่าชื่อว่ามู่หลิงซือ มู่ชินผู้นี้แท้จริงแล้วเป็นคนของสกุลมู่ ชื่อมู่หลิงซือ ยามนั้นมู่ชินความจำเสื่อม จึงจำชื่อของตนเองมิได้ บิดาจึงตั้งชื่อให้ไว้ว่าหงเสวี่ย"

ใบหน้าอ้วนกลมขมวดคิ้วยุ่งในทันใดและถอนหายใจออกมาพลัน บ่นออกมาในทันที

"คนที่โตๆแล้วเหตุใดถึงมีเรื่องมากมายจัง มู่ชินมิยอมเป็นมู่ชิน อยากไปเป็นแม่ทัพก็คราหนึ่ง ครานี้มู่ชินเปลี่ยนชื่ออีกคราหนึ่ง เสี่ยวเซียวปวดหัวไปหมดแล้วนะ"

ผู้คนทั้งหมดยิ้มออกมาอย่างเอ็นดูในทันใด และท่านตามู่ก็มาอุ้มหลานของตนออกไปหาขนมกินที่นอกจวนในทันใดยามที่ตาหลานจับจูงกันออกไปนั้น ผู้เฒ่ามู่พกพัดเหล็กเพียงด้ามหนึ่งออกไปเพียงนั้นเอง ยามถึงตรอกการค้าที่มิไกลห่างออกไปจากจวนนั้น ผู้เฒ่ามู่นั้นพาองค์ชายน้อยออกไปชมละครหุ่นกระบอกและซื้อหน้ากากตัวฮว่านฉยง*1 ให้หลานตนด้วยหนึ่งใบ เสี่ยวเซียวสวมหน้ากากตัวฮว่านฉยงและเลียขนมน้ำตาลปั้นด้วยลิ้นน้อยๆอย่างพอใจนัก มือหนึ่งถือถังหูลู่ มือหนึ่งเลียน้ำตาลปั้นและชมละครหุ่นไม้ชักเชิดไป ละครหุ่นนั้นแสดงถึงการรบสามแผ่นดิน องค์ชายน้อยส่งเสียงตะโกนให้กำลังใจอย่างแข็งขัน ส่งเสียงสนับสนุนแม่ทัพและทหารแคว้นเว่ยอย่างยิ่งนัก ในใจฮึกเหิมสุดประมาณนัก ผู้เฒ่ามู่หัวเราะร่า และชี้ชวนให้ดูระบำดาบที่มีบุรุษมาร่ายรำ เสี่ยวเซียวตาโตขึ้นมาพลัน

"ว้าว ระบำดาบนี้น่าชมยิ่งนักท่านตามู่ "

"ฮ่า ฮา ดูให้ดี ระบำนี้เลื่องชื่อนักหากจดจำท่วงท่าร่ายรำนี้ได้แล้ว ย่อมเป็นทหารเว่ยที่ดีได้ในวันหน้าแล้วนะเสี่ยวเซียว"

เสี่ยวเซียวตาโตขึ้นมากลืนน้ำตาลลงไปจนหมดและตั้งท่าร่ายรำดาบตัวเอนไปมาในทันที ผู้คนหัวเราะงอหาย ผู้แสดงรำดาบนั้นคราแรกก็ร่ายรำปกติอย่างปกติแต่ทว่ายามพบว่าผู้เฒ่ามู่มาชมนั้น พวกมันก็มีแววตาอาฆาตขึ้นมาพลันและพุ่งดาบเข้าไปใส่ในทันที ผู้เฒ่ามู่สะพัดพัดเหล็กในคราหนึ่งและปัดดาบยักษ์จนกระเด็นไปในทันใด องครักษ์ลับเร่งทะยานลงมาคว้าเสี่ยวเซียวไปในทันที เสี่ยวเซียวมองท่ารำพัดและยกมือขึ้นทำตามในทันทีและส่งเสียงสนับสนุนออกไป

"ท่านตามู่สู้สู้ ท่านตามิพ่ายแพ้ เฮๆๆๆๆ !!!! "

องครักษ์ลับหันไปมองรอบกายและพบว่าชาวบ้านหลบลงใต้โต๊ะไปจนหมดสิ้น ก็เร่งพาองค์ชายน้อยไปหาที่หลบภัยไปตามกัน ผู้เฒ่ามู่ถูกคนรายล้อมไว้มากมายนักจึงแสยะรอยยิ้มออกมาทำท่านักเลงโต

"ตาเฒ่ามู่มิใช่เจ้าต้องตายในชายแดนไปแล้วหรือ ยังดวงแข็งรอดมาได้อีกได้อย่างไร วันนี้เป็นวันตายของเจ้าแล้วตาเฒ่ามู่!!!! "

ผู้เฒ่ามู่หัวเราะลั่นและใช้พัดเหล็กสะบัดออกไปคราหนึ่ง พัดก็แปลงเป็นใบมีดตัดคอผู้คนขาดกระเด็นพลัน องครักษ์เร่งปิดตาองค์ชายน้อยในทันใด มือป้อมๆตีเพี๊ยะและบ่นขึ้นมาในทันที

"อื้อ..ข้ามิกลัว ข้าจะดู อย่าเอามือของเจ้ามาบังตาข้า!!! "

องครักษ์ลับทำหน้าจะร่ำไห้พลัน และเร่งหันมองไปรอบกายอย่างระแวดระวังนัก ก่อนที่จะพบว่าตนเองนั้นอยู่ท่ามกลางวงล้องของผู้คนไปเสียแล้วในยามนี้ จึงเป่านกหวีดในทันใด

“วี้ดดดดดดด !!!! “

ฮว่านฉยง*1 แปลว่าตัวแร็คคูน