Chapter 22

1326 Words

⚠️ ⚠️ ⚠️ WARNING ⚠️ ⚠️ ⚠️ ‼️ ‼️‼️ ‼️ SPG ‼️ ‼️ ‼️ ‼️ THIS IS NOT SUITABLE FOR MINORS ‼️‼️‼️ PAGKALUTO ko ay nilapitan ko na si Wyeth para yayain ng kumain. Nakatunghay lang ito sa cellphone niya. Wala kasi akong television kaya wala siyang mapag-lilibangan. Nagluto ako ng tinola dahil may manok at sayote naman sa refrigerator. Madami na akong alam na lutuin dahil wala akong pagpipilian kundi ang mag-aral. Kung makikita ako ng Mommy ko ngayon, she will be proud of me. It's already 12 noon at mas lalong dumilim ang kalangitan. Lalong lumalakas ang ulan na may kasamang hangin. "Hon, kain na tayo," ani ko dito. Habang nilalapitan ko siya.Tahimik lang ito habang nagluluto ako. Siguro nag-aalala siya marahil sa sinabi ni Tatay Pedro. Tinabihan ko na ito sa upuan ng hindi pa rin kumikilos

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD