ตอนที่ 14

1686 Words

“ไม่พร้อมจะมีใครสักคนเลยใช่ไหม?” “ค่ะ เพลงยังสนุกกับงานอยู่” “งั้นอยู่ให้ความหวังเฮียนานๆนะ ถ้าคิดจะมีใครสักคนจำไว้ว่าคนคนนั้นต้องเป็นเฮีย” ในเมื่อไม่รักก็จะไม่บังคับใจกันแต่เมื่อไรที่เธอพร้อมเขาจะเป็นคนเดียวที่ได้ใจ อยากโสดเหรอ…เต็มที่เลย! เธอลุกไปอาบน้ำใส่ชุดเดิมของตัวเองออกมาเฮียนายก็หายไปแล้วแต่ว่าโทรศัพท์ที่วางบนเตียงสั่นไม่หยุดแล้วจะดูก็วางสายไปแต่สิ่งที่ทำให้ตกใจมันไม่ใช่คนโทรมาแต่เป็นรูปหน้าจอต่างหากละ รูปเธอมาอยู่หน้าจอโทรศัพท์เฮียนายได้ไง? “โทรมาอีกแล้ว…เฮียหมอก?” น่าจะมีธุระมั้งเพราะโทรมาไม่หยุดเลยเธอหยิบโทรศัพท์เดินออกไปตามหาเจ้าของจนเห็นว่าเขากำลังคุยกับแม่บ้านที่ชั้นล่างอยู่ “เฮียนายมีคนโทรมาค่ะ” “รับแทนหน่อยเฮียคุยธุระแป๊ปหนึ่ง” “แต่ว่า…” “รับสายเถอะเพลงเป็นเลขาเฮียนะอย่าลืมสิ” คงจะเห็นว่าเป็นของส่วนตัวเลยไม่กล้ารับแต่ในเวลาเช้าแบบนี้มีไม่กี่คนหรอกที่กล้าโทรมาเพราะมันไม่ใช่เวลาตื่นของเขาไง ถ้าไม่ใช่พ่อแม่ก็คงเป็นเพื่อนสนิทที่มีเบอร์ส่วนตัว เพลงคุยโทรศัพท์ในขณะที่เขาหยิบชุดขึ้นมาดูคิดว่าเธอน่าจะใส่ได้นะและเครื่องสำอางอีกเล็กน้อย เพลงไม่จำเป็นต้องกลับคอนโดเพราะมันเสียเวลาอีกอย่างนะนั่นอาจจะเป็นข้ออ้างในการหลบหน้าก็ได้ เขาให้เธอโสดตามใจชอบแต่ถ้าใครมาจีบมันได้เจอดีแน่ “เฮียหมอกชวนไปเที่ยวอาทิตย์หน้าก่อนจะงานหมั้นค่ะ บอกว่าทริปนี้ไปเป็นคู่เฮียนายต้องหาคนไปด้วย” มันน่าสงสัยตรงที่เฮียหมอกมั่นใจมากว่าเฮียนายจะหาคนไปด้วยได้ เธอรู้นะว่าเขาน่ะเป็นเพลย์บอยแต่การหาผู้หญิงสักคนไปร่วมทริปด่วนขนาดนี้ได้เหรอ “เพลงก็ไปกับเฮียสินอนคนละห้องก็ได้” ถึงจะอยากนอนห้องเดียวกันมากขนาดไหนแต่เธอคงไม่พร้อมแน่เพราะว่ามันเร็วเกินไป “เพลงต้องทำงาน” เดี๋ยวต้องยกเรื่องเลขามาอ้างแน่เลย “เจ้านายไปไหนเลขาต้องไปด้วยเตรียมตัวเก็บกระเป๋านะถึงวันไปเมื่อไรเฮียจะขับรถไปรับเอง” ทริปนี้พอรู้อยู่บ้างว่าจะมีแต่ไอ้ที่ว่าไปเป็นคู่เนี่ยไอ้หมอกมันด้นสดเพื่อช่วยเขาแน่ ไอ้อิฐก็ไปกับเมีย ไอ้หมอกก็ไปกับคู่หมั้นส่วนเขาไปกับคนใจร้าย “เอะอะก็ใช้อำนาจบังคับตลอด!” “แล้วไงห่ะ เพลงเป็นของเฮียนะถ้าคลาดสายตาไปเดี๋ยวมีคนมาจีบ” “ใครจีบเพลงก็ไม่เอาหรอก” “อ่อ…นี่ชุดเอาปใส่แล้วไปทำงานพร้อมกันนะ” ใครจีบก็ไม่เอานี่หมายถึงเขาใช่ไหมห่ะ เธอรู้ตัวดีกว่าใครว่าคนในออฟฟิศไม่มีใครกล้ายุ่งด้วยเพราะไม่มีใครอยากตกงานกะทันหันหรือถูกย้ายไปไกลๆหรอก คนนี้หวงนะใครห้ามแตะต้อง! ชุดทำงานเรียบๆกับเครื่องสำอางจากร้านสะดวกซื้อช่วยประหยัดเวลาได้มาก เธอออกมาพร้อมกับเฮียนายโดยที่เขาเป็นคนขับส่วนเธอก็นั่งกินแซนวิชที่แม่บ้านทำให้และกาแฟเย็นอีกคนละแก้ว แซนวิชอีกชิ้นป้อนเฮียนายสลับกับกาแฟบ้างน้ำเปล่าบ้างจนมาถึงบริษัททันทีที่ลงจากรถพนักงานคนอื่นแอบมองคนหน้าดุก็ไม่ได้สนใจอะไรเลยกลับคว้ามือเธอมาจับไว้เดินตรงไปขึ้นลิฟท์เหมือนว่าที่นี่มีแค่เราสองคนงั้นแหละ “ถ้าได้ออกมาพร้อมเพลงแบบนี้ทุกวันคงดีเนอะ” ใจมันอ่อนยวบตั้งแต่เธอป้อนแซนวิชแล้วรู้ไหม “เพลงว่าเฮียนายปล่อยมือได้แล้ว” เอะอะจับมือตลอดไม่มีความเกรงใจเธอเลยสักนิด “ชุดพอดีตัวไหม?” เสื้อผ้าจากร้านใกล้ๆที่ต้องซื้อในราคาแพงกว่าปรกติเพราะบังคับให้เขาขายก่อนที่แม่บ้านจะนำไปซักรีดใหม่อีกครั้งถึงส่งมาให้ “รู้ไซส์เพลงได้ไงคะ?” ถึงไม่พอดีเป๊ะแต่ก็ใส่ได้แบบสบายๆเลยที่สำคัญคือเฮียนายไปหามาจากไหนแต่เช้า ในเวลาหกโมงกว่าๆไม่มีร้านที่ไหนเปิดหรอกนะหรืออาจจะเป็นเสื้อผ้าของผู้หญิงคนอื่นที่เคยอยู่ “เฮียมองด้วยตาเปล่าก็กะไซส์เสื้อผ้าได้เฮียไม่ใช่เด็กๆนะ” “คงเคยเลือกบ่อยใช่ไหมคะ?” “คือเฮียก็ไม่ใช่เด็กๆนะเพลงเรื่องเลือกเสื้อผ้าให้ผู้หญิงก็มีบ้างแต่มันนานหลายปีแล้ว ชุดนี้พนักงานเลือกให้” หลายปีที่ไม่ได้ช่วยใครเลือกเสื้อผ้าเพราะส่วนใหญ่จะช่วยถอดออกมากกว่า เขาไม่อยากจะพูดเรื่องนี้เท่าไรเพราะเดี๋ยวเธอจะเปลี่ยนใจไม่รับรักอีกแหละ “อ่อ…ขอบคุณสำหรับชุดค่ะ” “เฮียไม่ได้เอาชุดใครมาให้นะ บ้านเฮียหรือห้องนอนเฮียเพลงก็เป็นผู้หญิงคนแรกที่เข้าไปนอน” ทำไมต้องร้อนรนรีบอธิบายทั้งที่เธอไม่ได้ถามด้วยวะ “เฮียร้อนตัวนะ! เอาจริงๆเพลงก็เป็นแค่คนอื่นถ้าเฮียนายจะเอาใครไปนอนที่บ้านมันก็ไม่เกี่ยวกับเพลงสักหน่อย” “หึงเฮียรึเปล่าเนี่ย?” “ใครหึงคะ? เพลงรู้ว่าเมื่อก่อนเฮียนายแบดบอยพอตัวจะมีผู้หญิงก็ไม่แปลกนี่” แต่ถ้าจะมีก็ใครจะเลิกยุ่งกับเธอด้วย มันไม่ใช่เรื่องที่ดีเลยนะถ้าจะต้องมีเรื่องกับคนที่เราไม่รู้จักเพราะผู้ชายคนเดียว เธอแค่ไม่อยากจะเป็นของคั่นเวลาให้ใคร “เพลง!” เอาเข้าไปสิแม่คุณคนดีพูดแบบนี้แสดงว่าหึงแน่ “เลิกทำหน้าดุใส่เพลงได้แล้ว!” เหตุผลเดียวเลยนะ…เธอกลัว!! “หน้าเฮียเป็นแบบนี้ตั้งแต่เกิดแล้วจะให้ยิ้มจนปากฉีกถึงรูหูก็ไม่ได้ดูใจดีหรอกนะ” เป็นคนที่หน้าดุมากจนสามารถข่มใครหลายคนให้กลัวโดยที่แค่สบตาแต่คนที่ไม่อยากให้กลัวคือเธอ “ขอโทษค่ะ เพลงจะทำงานแล้ว” “วันนี้เฮียมีนัดอะไรไหม?” “มีค่ะตอนสิบโมงกับคุณเจตค่ะ” “เค งั้นเที่ยงนี้ไปกินข้าวกันนะ” ไม่รอคำตอบหรอกเพราะเดี๋ยวจะโดนปฏิเสธสู้เดินมึนๆเข้าห้องทำงานดีกว่าพอถึงเวลาพักเที่ยงค่อยเดินออกมาตีมึนบังคับให้ไปกินข้าวด้วยกันดีกว่า “ยังไม่ตกลงเลย!!” อะไรของเขาเนี่ยคิดจะให้ไปกินด้วยทุกวันเลยรึไง เธอนั่งทำงานไปเรื่อยๆไม่รีบร้อนมากจนกระทั่งมีเด็กฝึกงานคนใหม่เดินมาพร้อมกับหัวหน้าแผนกบัญชีเเนะนำสถานที่ภายในออฟฟิศและเอกสารที่วางตรงหน้าไม่น่างงเท่ากับเด็กฝึกงานที่นั่งตรงหน้าเลย “มีธุระอะไรเพิ่มรึเปล่าคะ?” “พี่ชื่ออะไรเหรอครับ ผมจีโน่อยู่แผนกบัญชีครับ” “พี่ชื่อเพลงเป็นเลขาชั่วคราวของบอสน่ะ น้องจีโน่มีอะไรเพิ่มเติมรึเปล่าคะ?” น้องหน้าตาค่อนไปทางตี้น่ารักดีแต่ไม่ใช่สเปคหรอก ก็อย่างที่รู้ว่าเธอไม่พร้อมจะมีใครดังนั้นสายตาหวานตรงหน้าทำให้หวั่นไหวไม่ได้ “ผมขอไลน์หน่อยได้ไหมครับ คือ…เผื่อติดต่องาน” พี่เพลงน่ารักมากโดยเฉพาะตอนยิ้มแล้วแก้มบุ๋มทั้งสองข้าง เป็นเลขาของบอสที่หัวหน้าว่าดุมากเหรอแล้วผู้หญิงคนไหนที่คนเขาลือกันว่าบอสโคตรหวงนะคงไม่ใช่พี่เพลงหรอกนะ พี่เพลงสวยขนาดนี้มีแฟนยังนะ “พี่ให้ไม่ได้หรอกจีโน่มีอะไรก็โทรมาที่โต๊ะพี่สิหรือไม่ก็เดินมาปรึกษาก็ได้นะ” ลองถ้าคนหน้าดุในห้องทำงานรู้ว่ามีคนขอไลน์งานเข้าแน่ “แต่ผมว่าไลน์คุยง่ายกว่านะครับ ผมมันเด็กโง่คงจะถามอะไรพี่เยอะเลย” นายทำงานไปยิ้มไปคิดหาวิธีเอาชนะใจคนใจร้ายอย่างน้องเพลง เขาหยิบรีโมตขึ้นมากดเปลี่ยนให้กระจกสีขุ่นเปลี่ยนเป็นสีใสตั้งใจว่าจะแอบดูคนน่ารักทำงานแต่ภาพที่เห็นเล่นเอาตาร้อนผาวลุกจากโต๊ะทำงานเดินออกไปจัดการคนที่มันบังอาจมายุ่งกับเลขาคนดีของเขา อยากลองของนักใช่ไหมเดี๋ยวกูจัดให้! “พี่เพลงว่าอากาศมันเย็นแปลกๆรึเปล่าครับ?” ขนลุกตั้งชันขึ้นแทบจะทั้งตัวรู้สึกหนาวๆทั้งที่ไม่มีคนปรับแอร์เลยสักนิด จีโน่มองไปรอบๆก่อนจะสบเข้ากับนัยตาดุที่ยืนกอดอกจ้องเหมือนจะฆ่าให้ตาย “ฮึกเฮิม! ว่างเหรอ?” หน้าไม่คุ้นสงสัยคงเป็นเด็กใหม่แต่ไม่มีคนเตือนมันรึไงห่ะว่าห้ามยุ่งกับเลขาบอส “ผมมาปรึกษางานกับพี่เพลงเฉยๆครับกำลังจะกลับแล้ว” นอกจากหัวหน้าจะบอกว่าบอสดุมากแล้วใครจะคิดว่าหน้าตาจะดูหาเรื่องมากขนาดนี้ ดูแววตาที่มองกันสิฆ่ากันเลยไหมครับบอส ใครก็ได้ช่วยผมที!! “น้องจีโน่กลับไปก่อนนะพี่ว่าแถวนี้ไม่ปลอดภัย” ตายแน่เลยเธอเฮียนายทำหน้าโคตรดุ “ครับแล้ววันหลังค่อยคุยกันใหม่ สวัสดีนะครับบอส!” หนีสิครับจะอยู่ทำเบื้อกอะไรเล่า “เฮียนายคือว่า…” “เข้ามาในห้องเฮียว่าเราต้องคุยกัน!”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more