เก็บซ่อน

โดนล้อเลียน

" พี่กวิ้น " เสียงใสเรียกเบาๆจากทางด้านหลังอีกที สายตาทุกคู่หันมองตามเสียงเรียกนั้น นักศึกษาร่วมห้องสองคนเดินลงมาช้าก่อนจะตรงมาที่กลุ่มของโลมา

" พี่กวิ้นมาทำอะไรคะ " หญิงสาวคนเมื่อเช้าที่ร้องห่มร้องไห้หลังจากที่เอาของไปให้เขาแล้วถูกปฏิเสธกลับมานั่นเอง

" เอ้าเค้าก็มารับคนของเค้า แล้วเธออ่ะเป็นใคร " มิ้นสาวแรงของกลุ่มเดินหน้าเข้าหาพร้อมเอ่ยถาม

" ที่พี่กวิ้นไม่รับของแพนเพราะแบบนี้หรอคะ " เธอยังคาดคั้นคำตอบราวกับว่าเขาทำผิดต่อเธอ

" พี่ยัยกระทะ แกหมายถึงอะไร " แอมเดินออกมาอีกคน

" มึงไปเถอะ อย่างยุ่งกับพี่เค้าเลย " เพื่อนของเธอที่เดินมาด้วยสะกิดหลังเบาๆปรามเธอเพราะคนเริ่มมองกันแล้ว

" พี่กวิ้น แพนชอบพี่จริงๆนะคะ ให้โอกาสแพนสักครั้งได้มั้ย " หญิงสาวยังเดินหน้าเข้าหาชายหนุ่มที่ยืนไม่ไกล

หมับบบบ !!!!

คนตัวเล็กถูกอีกคนดึงรั้งไว้ก่อนจะหันไปมองสบเข้ากับดวงตาที่มองนิ่งทว่ามันกลับน่ากลัวจนใจหวั่น

" ปล่อยนะ " เธอพูดเสียงแข็งพร้อมสะบัดออกแต่หาสู้แรงของคนตรงหน้าได้

" ไม่อยากเจ็บตัวกลับไปซะ " เสียงหวานพูดขึ้นแต่กลับมีความแข็งเด็ดเดี่ยวอยู่ในนั้น แพนหันไปมองหน้าชายหนุ่มที่เขาจ้องมองหญิงสาวที่จับแขนเธอด้วยรอยยิ้มมุมปาก

" โอ้ยยย ปล่อยนะ " แพนร้องเจ็บเมื่ออีกคนเพิ่มแรงบีบ

" โลมาพอเถอะ " กวิ้นห้ามทันทีเพราะรู้ทันว่าความอดทนของโลมาเองก็มีไม่มากนัก ก่อนที่เธอจะค่อยๆคลายแรงปล่อยหญิงสาวตัวเล็กออก

" ปล่อยแล้วก็ไปสิ " โลมากัดฟันพูดพร้อมจ้องหน้าขึง

" เธอเกี่ยวอะไร " เธอถามกลับโลมา

" นี่ เธอไปอยู่หลุมไหนมา ถึงไม่รู้นะห้ะ " มิ้นแทรกตัวเข้ามาพร้อมเอ่ยถามเสียงปนขำ

" พอเถอะ กลับกัน " ทอยชายหนุ่มหนึ่งเดียวของกลุ่มทัดทานขึ้นเพราะขืนถ้าปล่อยไว้แบบนี้เรื่อวคงไม่จบแค่นี้แน่

" ฉันมีคนที่ชอบอยู่แล้วต่อไปนี้เธอก็อย่ามายุ่งกับฉันอีก ถ้าไม่ฟังอย่าหาว่าฉันใจร้ายก็แล้วกัน " หลังที่เงียบอยู่นานเพนกวิ้นก็พูดประโยคดังหล่าวออกมานั่นทำให้หญิงสาวที่ยืนกลางวงมองหน้าเขาด้วยแววตาสั่นไหนขอบตาแดงราวกับจะร้องไห้ เขาไม่รอเห็นภาพอะไรแบบนั้นก็เดินจากไปทันที

" ได้ยินเนาะ " มุกพูดขึ้นราวกับต้องการเยาะเย้ย ก่อนจะเดินตามหลังกลุ่มของเพื่อนๆไป ปล่อยให้สองคนที่มาทีหลังปลอบใจกันอยู่ใต้ต้นไม้ที่เดิมอย่างนั้น

" ขอบคุณที่มาส่งนะคะ " มุก มิ้นกล่าวขอบคุณก่อนจะก้าวขาลงจากรถ

" เจอกันวันสอบนะคนสวย " มุกหันมาพูดกับโลมาทางด้านหน้าหลังจากที่เธอลดกระจกลง

" แต่วันนี้น่ากลัวมากนะ " มิ้นพูดตามก่อนที่จะขำคิกคักกับมุก เมื่อนึกถึงท่าทางของโลมาที่มีต่อยัยแพนนั่น

รถของโลมาแล่นออกมาจากคอนโดของทั้งคู่โดยที่มีชายหนุ่มเป็นคนขับให้เธอเหมือนเคย ทั้งคู่แวะหาของกินก่อนจะกลับเข้าคอนโด

" ไม่โกรธหรอ " เขาถามขึ้นหลังจากที่ขึ้นรถมา เพราะตั้งแต่ออกจากมหาลัยมาโลมาไม่พูดถึงเรื่องนั้นเลยแถมยังอารมณ์ดีทำเอาเขสแปลกใจเล็กนอยเพราะขัดกับนิสัยของเธอ

" เรื่อง? " เธอถามกลับทั้งที่ยังกินขนมเต็มปาก

" วันนี้ไง " เขาพูดพร้อมขณะที่กำลังขับรถมุ่งหน้าที่พัก

" หึ รู้ตั้งแต่เช้าแล้ว " เธอตอบมือก็เช็ดปากไป

" ยังไง " เขาถามอย่างไม่เข้าใจ

" ก็มันนั่งเม้ากันอยู่ข้างโต๊ะของโลมาเมื่อเช้าก่อนเข้าเรียนโลมาได้ยินหมดละ คริ " เธอพูดอธิบายพรางนึกขำ

" แล้วขำทำไมอะ " เขาถามอย่างไม่เข้าใจ

" ฮ่าๆๆ พี่กวิ้น ฮ่าๆๆๆ " คนตัวเล็กที่นั่งเบาะข้างขำจนตัวงอยิ่งทำให้เขาอยากรู้มากขึ้น

" โลมา เดี๋ยวติดคอ " เขาเห็ฯท่าทางของเธอที่ทั้วกินทั้งขำจึงเผลอดุไปเล็กน้อย ก่อนที่คนตัวเล็กจะค่อยๆเบาเสียงขำลงและตั้งใจกินของกินอยู่ในมือจนหมด พอถึงคอรโดเธอก็เดินตัวปลิวมาก่อนเขาอย่างงอารมณ์ดี ชายหนุ่มมองตามหลังด้วยรอยยิ้ม เวลาเธอยิ้มก็ทำให้เขายิ้มตามได้เช่นกัน เธอหลบหายเข้าไปในห้องนานจนเวลาเกือยสามทุ่ม ชายหนุ่มที่นั่งทำงานอยู่ได้ยินเสียงก็อกแก็กจึงออกมาดูก็ฌห็นร่างคุ้นตากำลังเปิดตู้เย็นอยู่

" หิวหรอ " เขาถามขึ้นนั่นทำให้สาวน้อยสะดุ้งโหยงตกใจ

" อุ้ยแม่!! พี่กวิ้นตกใจหมด " ร่างเล็กสะดุ้งจนหงายหลังนั่งลงกับพื้น เขาเดินเข้ามาหาเธอยืนกอดอกมองอย่างนึกขำกับท่าที

" หิวน้ำเฉยๆ " เธอตอบก่อนจะยกขวดน้ำออกมาเทลงแก้วดื่มช้าๆ

" จะบอกได้รึยัง " เขาข้องใจเรื่องที่ทำให้เธอขำเมื่อหัวค่ำไม่หายจึงถามอีกครั้ง

" บอกอะไร ก็นี่ไงหิวน้ำ " โลมาเองที่ึกไม่ออกเลยนึกว่าเขาถามเรื่องนี้

" เปล่า เมื่อเย็น " เขาพูดเสียงเรียบ

" อ๋ออออ คิกๆ " โลมานึกตามครู่นึงก่อนจะนึกได้และเผลอหลุดขำออกมาอีกครั้ง พอมองหน้าเขาก็ทำให้เธอหวั่นใจเล็กน้อยก่อนจะเก็บอาการเอาไว้

" โอเค มาเดี๋ยวเล่าให้ฟัง " เธอเดินจูงมือเขาออกมานั่งที่โซากลางห้องก่อนจะเริ่มเล่า

" มันก็ไม่มีอะไรหรอก มันไปสืบเรื่องพี่มาก่อนที่มันจะเอาของไปให้พี่อ่ะ พอมันโดนพี่ปฏิเสธจริงๆมันก็เสียหน้าใช่มะ แล้วมันหาว่าพี่ไม่ได้ชอบผู้หญิง " โลมาพูดออกมาตามตรงที่เธอได้ยิน

" ห้ะ พี่เนี่ยนะ " เขาถามเสียงดัง

" อือ แล้วพี่ไม่ชอบผู้หญิงจริงหรอ " โลมาพูดพรอมกับจ้องหน้าเขาตาแป๋ว

" โลมาทำเหมือนไม่รู้จักพี่ " เขาพูดเหมือนงอน ในใจก็นึกอายที่มีคนคิดกับเขาแบบนี้

" โลมาจะไปรู้ได้ไง เผื่อพี่ชอบผู้ชายแต่แอบอยู่ไง " เธอพูดอย่างล้อเลียน

" เอ้ะ หรือพี่กวิ้นกับพี่โซ่ จะ " เธอพูดพร้อมทำท่ากุ้กกิ้กล้อเลียน

หมับ!!!

คนตัวเล็กสะดุ้งเมื่ออยู่ๆก็โดนเขารวบกอดไว้อย่างไม่ทันตั้งตัว ตาคมจ้องมองคนตรงหน้าอย่างต้องการกลืนกินมันซะตรงนี้

" ล้อเลียนหรอ ดื้อนักนะ " เขาว่าเชิงตำหนิหยอกล้อ

" แล้วจริงรึเปล่า " คนตัวเล็กตั้งสติได้ตอบกลับอย่างไม่กลัว แถมยังท้าทายเขาด้วยการกอดรอบคออีกด้วยจนหน้าอกๆใต้เสื้อยืดตัวบางเบียดเสียดกับอกแกร่งของเขา หัวจชายหนุ่มวัยเจริญพันธุ์เต้นตึกตักเมื่อเห็นท่าทางอวดดีของคนตรงหน้า

" พี่เคยบอกแล้วนะว่าพี่เป็นผู้ชาย " เขาจับมือเล็กที่กำลังลูบไล่อกเขาเอาไว้ พร้อมพูดออกมา

" ถ้าเป็นผู้ชายจริงโลมาคงเสร็จพี่ไปตั้งแต่วันเกิดพี่ละ " เธอพูดความคิดตัวเองออกมาอย่างไม่เขินอาย

" พี่ไม่อยากเออาเปรียบโลมา " เขาปล่อยกอดออกก่อนจะพูด แต่มือเล็กกลับกอดคอเขาแน่นทำให้ตอนนี้ใบหน้าหล่ออยู่ห่างจากใบหน้าหวานไม่ถึงคืบ ริมฝีปากอวบอิ่มสีสวยตรงหน้าที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อยทำเอาชายหนุ่มเผลอกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่

" โลมาอยากรู้ ถ้าโลมาทำแบบนี้กับเขา เขาจะทำยังไงกับโลมา " เธอพูดราวกับต้องการเช็คระบบของชายหนุ่ม