Amanda’s POV
Pagkatapos ng tagpo naming iyon ni Lei ay saka na ako nagpaalam na aalis na ako at baka mahuli pa ako sa trabaho. Mukhang marami pa itong gustong sabihin ke-uma umaga. Sa nakikita ko ay mabait naman ito at jolly. Parang kaagad na naging magaan ang araw ko dahil masaya ako na mukhang makakasundo ko ang kapit-bahay ko.
Saka nalang ako makikipakwentuhan sakaniya kapag may time na.
Ngayon ay naglalakad na ako palabas ng street namin. Napatingin ako sa orasan at maaga pa naman. Wala pa naman siguro si Sir Kaiden sa mga oras na ito.
Lumipat na ako ng daan para mag-abang. Abala ako sa paglipat ko sa kabilang kalsada at todo ingat ako dahil sa mabilis na andar ng mga dumadaang sasakyan. Palinga-linga pa ako at nang malapit na akong makarating sa side-walk ay ganoon nalang ang pa
