Amanda’s POV
Wala na akong nagawa kung hindi lumabas nalang ng opisina nito kahit na gusto ko pang magsalita.
Bagsak ang balikat na umupo ako sa pwesto ko at para akong napatulala sa hangin.
May sinabi ba akong mali?
Sinabi ko lang naman na ayaw kong magtanong pa dahil baka hindi naman karapat-dapat para saakin ang makialam pa, bakit ba siya nagalit?
I was also just trying to protect what I might feel.
Napabuntong-hininga ako. He was so calm earlier, tapos bigla nalang siyang nagagalit ng ganu’n. Ganito ba siya ma-stress?
Did he just have the wrong idea?
He might thought that I’m already judging him... but no...
But so what if that’s the case? Wala naman rin itong pakialam sa iisipin ko.
This bothersome feeling...
I grunted in frustration.
Kailangan ko nang mag-focus sa
