Amanda’s POV
Hindi na ako nagsalita dahil mukhang may katigasan rin talaga ng ulo si Sir Kaiden at gusto pa niya akong ihatid sa ospital mismo. I know that it’s just him being a gentleman, and he won’t let me go on my own on this raging rain in this late night. I just can’t help but to feel fluttered, kaya naman gusto kong iwasan itong mga normal na ginagawa niya para saakin.
Nakatingin lang ako sa labas at hindi ko na kailangan pang sabihin sakaniya ang daan patungo sa ospital dahil alam naman niya iyon. Rinig ko pa ang malakas na ulan at halatang malakas rin ang ihip ng hangin. Malalakas rin ang kulog at kidlat at mas gugustuhin ko na talagang sumilong nalang ito sa hotel kaysa umuwi pa ito kung sakali dahil mukhang mapanganib na talaga sa daan.
Mukhang iba itong dinaanan ni Sir Kaid
