เหมือนฝันฝืนใจนั่งเป็นตุ๊กตาหน้ารถ เมื่อคิดว่าเมื่อกี้ตนเพิ่งทำเรื่องไม่สมควรที่หน้าบ้านอย่างโจ่งแจ้ง ไหนคำขู่หน้าไม่อายของสารถีหน้าหล่อ เธอก็อยากใช้เล็บคม ๆ ตะกุยหน้าเขาให้รู้แล้วรู้รอด
ใช้เวลาไม่นานรถยนต์สีแดงเพลิงก็แล่นเข้ามาในเขตมหาวิทยาลัย สายตาหลายคู่ของคนที่กำลังเดินอยู่ที่ข้างทางมองมาที่รถยนต์คันสวยและโดดเด่นอย่างสนอกสนใจ และนั่นทำให้เหมือนฝันคิดบางอย่างขึ้นมาได้
“เอ่อ...ช่วยจอดส่งฉันที่หลังคณะได้ไหม” เพราะหลังคณะเป็นที่จอดรถเสียส่วนใหญ่ ทำให้ไม่ค่อยมีคนเดินไปมาและเธอก็ไม่อยากให้ใครเห็นว่าตัวเองลงจากรถยนต์คันนี้ด้วย
อคินณ์มองคนเรื่องมากอย่างไม่ค่อยเข้าใจ
“ทำไม”
“แล้วคุณอยากให้คนอื่นรู้ว่าเรามาด้วยกันหรือไง”
“มากับฉันแล้วมันทำไม” มีตั้งหลายคนที่อยากนั่งรถคันนี้แต่ยัยเด็กนี่กลับทำเหมือนรังเกียจและอับอาย
รู้สึกเสียหน้าแฮะ...
เอี๊ยดด
“ฉันบอกให้จอดด้านหลังไง”
“ลงไป”
ทั้งที่
