เหมือนฝันเลือกซื้อของโดยมีอคินณ์เข็นรถเข็นเดินตาม หลังจากที่ถูกใช้ไปทำอาหารแต่เมื่อเปิดตู้เย็นกลับไม่มีอะไรเลยนอกจากน้ำเปล่าและเบียร์หลายกระป๋อง ไม่รู้ว่าเจ้าของห้องดื่มแอลกอฮอล์เป็นอาหารหรืออย่างไร ทำให้ทั้งสองต้องออกมาซื้อของสดในซูเปอร์มาเก็ตแถวคอนโดมิเนียม
“ฝัน”
“นายน์ มาซื้อของเหรอ”
“อื้ม ว่าแต่ฝันมาทำอะไรแถวนี้
“เอ่อ…แบบว่า” เหมือนฝันลืมไปเลยว่าแถวนี้คือมหาวิทยาลัยที่มีนักศึกษาพักอาศัยอยู่เกินกว่าครึ่งและหนึ่งในนั้นก็คือเพื่อนทั้งสองของเธอด้วย
ร่างเล็กอึกอักไม่กล้าตอบความจริงเพราะเธอยืนยันนอนยันกับเพื่อนแล้วว่าไม่มีอะไรกับอคินณ์ทั้งนั้น
“มากับฉัน”
ไม่ทันที่ร่างเล็กจะหาคำแก้ตัวคนที่คิดว่าไปรอที่รถแล้วกลับเดินมายืนข้างกายพร้อมรั้งเอวบางเข้าไปใกล้ราวกับกำลังแสดงความเป็นเจ้าของ
ชายทั้งสองจ้องหน้ากันอย่างไม่มีใครยอมใคร แถมสายตาที่ใช้ก็ราวกับมีกลิ่นอายสีดำทะมึนสาดกระจายไปทั่ว และเ
