15.ความลับที่ไม่ลับอีกต่อไป

1121 Words

จริงเหรอลูกปลาย ลุก?" เป็นพรมแดนที่ถามขึ้นด้วยสีหน้าที่บอกว่าตกใจ "จริงครับ" เป็นแดนไตรที่ตอบแทนสาวเจ้า "อ้าวทำไมอย่างนั้นล่ะ" เพียงดาวถามขึ้นอย่าง-งง-งัน "คือน้องไปพักที่โรงแรมของผมพอดีน่ะครับ ผมเลยถือโอกาสดูแลให้ซ๊ะเลย เห็นว่าคนกันเองน่ะครับ น้องไม่ดื้อเลยครับ น่ารักมาก" แดนไตรยังไหลได้อีก เขตแดนที่ฟังอยูถึงกับอึ้งในความลื่นไหลของลูกชายได้แต่มองบน 《ตอแหลได้โล่เลยมึง ไอ้ลูกชาย》 "เอ่อคุณพ่อคะ คือหนูขอโทษที่ไม่ได้บอกก่อนล่วงหน้า หนูกะจะไปลาทะเล แล้วจะกลับมาช่วยงานคุณพ่อแล้วก็เรียนต่อที่บ้านเราเลย ก็เลย..." ปลายรุ้งตอบแบบอ้อมแอ้ม "พ่อไม่ได้ว่าอะไรเลยลูก หนูเคร่งเครียดเรื่องเรียนเกินไป ควรพักสมองบ้างน่ะถูกแล้ว แต่พ่อขอตำหนิหน่อยนึงที่เดินทางคนเดียวนี่แหละ มันอันตรายรู้มั๊ย ดีนะที่เจอพี่เค้า" พรมแดนอือออห่อหมกด้วย ทางด้านปลายรุ้งถึงกับงงแล้วก็งงอีกที่ผู้เป็นพ่อไม่ได้ตำหนิตัวเองไปมากกว

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD