EP.43 ทางไหนก็เจ็บอยู่ดี
"โซล..อย่าร้องเลยน่า" รันเวย์พยายามปลอบและเช็ดน้ำตาให้เธอไปโดยไม่ได้คิดอะไร
"ไม่ต้องมองเครื่องบินแล้ว" รันเวย์รู้ดีว่าถ้าปล่อยให้โซลเมทยืนมองเครื่องบินขึ้นแบบนี้ เด็กสาวผู้คลั่งรักคงร้องไห้จนขาดใจแน่ ๆ
"ไอ้เฟรนด์มันก็เย็นชาแบบนี้ มาตั้งนานแล้วนะ..ยังไม่ชินอีกเหรอ?" รันเวย์พูดไปตามความจริงเพราะเขาไม่เคยเห็นว่าเฟรนด์ชิปจะจริงจังกับใครเลย เรียกได้ว่าเวลามันกินใครมันก็ลากไปกินเงียบ ๆ ตลอด ไม่เคยควงออกนอกหน้า หรือพาใครมาเจอเพื่อนเลยสักครั้ง
"พี่รัน..ทำไมพี่เฟรนด์ถึงใจร้ายได้ขนาดนี้อะ" สาวน้อยผู้คลั่งในรักร้องไห้บอกกับหนุ่มรุ่นพี่ตรงหน้าไปด้วยหัวใจที่เจ็บปวด
"ทำไม...ทำไมความรักของโซลมันไม่มีค่าไม่มีความหมายเลยจริง ๆ เหรอ" โซลเมทร้องไห้และพยายามจะดึงมือรันเวย์ออกเพื่อวิ่งตามเฟรนด์ชิปไป
ฟุบ! รันเวย์ไม่รู้จะปลอบยังไงดี จึงทำได้แค่โอบกอดเธอไปอย่างหลวม ๆ รันเวย์เองก็มอง
