Lumaki ang mga mata ni Myra habang turo ang pinto. Napanganga pa siya habang nakikinig sa paulit-ulit ng pagtawag sa pangalan ko.
Ngumiti ako, sabay sabing “d’yan ka lang, ilalabas ko," at binuksan ko na nga pinto.
Pero dahil matigas nga ang ulo niya, akma siyang pumasok, buti na lang at kaagad ko ring naharang.
“Myra naman e—"
“Sisilip lang e," sagot naman niya sabay haba ng nguso. "Akala ko, makakalusot—” Kamot-kamot na niya ang ulo na may ngiting-aso.
Napailing na lang ako, at pumasok na nga sa kwarto. “Myra, handa ka na ba?” tanong ko pa habang sumisilip sa awang ng pinto.
"Kanina pa ako handa, kaya lumabas na kayo, at nang makilatis ko na ‘yang jowa mo,” atat nitong sabi at akmang itutulak na naman ang pinto.
"Lalabas na po, masyado ka talagang atat," sabi ko, ngiting-ngit
