Chapter 17 ดั่งฟ้าผ่ากลางใจ
หวงย่าหลิงดีใจจนกระโดดตัวลอย ผู้ที่นั่งอยู่บริเวณเดียวกับนางล้วนเป็นคนของโรงเลี้ยงม้าสกุลจางและชาวอำเภอฉางต่างเอาใจช่วยเซียนหยวนเป็นทุนเดิม จึงพากันส่งเสียงโห่ร้องด้วยความดีใจที่เซียนหยวนสามารถคว้าชัยชนะในครั้งนี้มาได้อย่างขาดลอย
“ยินดีด้วยนะขอรับเถ้าแก่จาง คนของเถ้าแก่จางเก่งมากจริงๆ”
ผู้คนบริเวณนั้นต่างทยอยเดินมายินดีกับเถ้าแก่เจ้าของโรงเลี้ยงม้าอันลือชื่อ แน่นอนว่าแม้เถ้าแก่จางจะเจ็บมือทั้งสองข้างแต่ก็ยังยิ้มหน้าบานด้วยความปลื้มใจ เพราะนี่เท่ากับว่าชื่อเสียงของโรงเลี้ยงม้าสกุลจางจะยิ่งขจรขจายไปไกล
“ขอบคุณทุกท่านมาก แต่ข้าคงต้องไปเข้าเฝ้าฝ่าบาทก่อน”
พูดพลางหันไปพยักหน้าให้ภรรยาเดินตามตนไปเข้าเฝ้าเบื้องพระพักตร์ฮ่องเต้ ซึ่งทางวังหลวงจัดให้เขาและครอบครัวนั่งอยู่ไกลๆ กระนั้นก็นำมาซึ่งความปีติเป็นล้นพ้น ในขณะที่ผู้ชนะทั้งสองคนได้แก่ แม่ทัพรั่วหลุน และ เซียนหย
