Chapter ที่ 8 เรียวปากอุ่นของชายเลี้ยงม้า

1245 Words

Chapter ที่ 7 เรียวปากอุ่นของชายเลี้ยงม้า ลิ้นร้อนลากผ่านหน้าท้องนวลเนียน เขาจูบไซ้แล้วใช้ฟันขบลงบนพุงน้อยๆ ของนางก่อนจะเลื่อนลงไปซุกซบบริเวณโหนกนูนที่มีขนอ่อนขึ้นปกคลุมรำไร “จะ...จะดีเหรอ” นางจิกเล็บลงบนไหล่ทั้งสองข้างของชายหนุ่ม หอบหายใจแรงขณะเอ่ยถาม ดวงตาที่ทอดมองนั้นปรือต่ำฉ่ำหวานจากฤทธิ์ราคีที่กำลังร้อนรุ่ม “ดีสิขอรับ ข้าพึงใจเถ้าแก่เนี้ย ท่านเองก็พึงใจในตัวข้า ในเมื่อเราสองคนต่างก็ใจตรงกัน แล้วมันจะไม่ใช่เรื่องดีได้อย่างไร” พูดพลางวางฝ่ามือลงบนเนินหนัน แทรกปลายนิ้วผ่านกลีบบุปผาอวบอูมทั้งสองกลีบโดยไม่รอให้นางยกความถูกต้องขึ้นมาปฏิเสธการร่วมรัก “อื้อ...” หัวใจกระตุกไหววูบเมื่อปลายนิ้วสากระคายถูไถไปกับเมล็ดบุปผา ยิ่งเขาถูไถบดขยี้มากเท่าไหร่ นางก็ยิ่งบิดเร่าหน่วงหนึบจนต้องครวญเสียงหวานออกมาไม่หยุด ราวกับว่าการร้องกระเส่าจะช่วยบรรเทาความซ่านเสียวเสียกระนั้น ชายเลี้ยงม้าค่อยๆ แหวกกลีบุปผาอวบอูมทั้งสองกลีบออก ดวงตาคมหรี่ลงเมื่อจ้องมองเมล็ดสวาทสีชมพูระเรื่อ ก่อนจะแลบลิ้นเลียริมฝีปากราวกับหิวกระหาย แล้วโดยที่ย่าหลิงไม่ทันตั้งตัว เขาก็ก้มลงตวัดปลายลิ้นชิมรสหอมหวานของดอกไม้แรกแย้มอย่างไม่รั้งรอ “อื้อ อะ...อาห์” เสียววาบ... หัวใจเจ้ากรรมเต้นระรัว นางแอ่นทรวงอกก่อนจะยกศีรษะขึ้น แล้วทิ้งตัวลงบนผ้าเก่าอับชื้นที่ปูรองนอน ดิ้นทุรนทุรายราวกับกำลังทรมาน ในขณะที่คนตัวโตยังคงละเลงปลายลิ้นลามเลียเมล็ดสวาทอย่างไม่หยุดหย่อน “เซียว...ยะ...หยวน ขะ....ข้า ข้า...” ส่ายสะบัดใบหน้าพร้อมๆ กับที่ลมหายใจขาดห้วง นางจิกมือลงบนผ้าเก่าก่อนจะทึ้งแรงจนผ้ายับยู่ เศษฟางแห้งกระจุยกระจายระคายผิวบอบบาง กระนั้นนางกลับหาได้ใส่ใจ “อะ...อาห์” แหงนใบหน้าแล้วอ้าปากครางลั่นเมื่อเขาตวัดลิ้นระรัว แล้วใช้ริมฝีปากหนาจูบลงบนเมล็ดสวาทแผ่วเบาราวกับต้องการให้นางแดดิ้นลงเสียเดี๋ยวนี้ จ๊วบ! เสียงดูดดุนด้วยปลายลิ้นทำให้นางอ้าถ่างขาออกกว้าง ก่อนจะยกร่อนแอ่นสะโพกเบียดเข้าหาใบหน้าคมเข้มของชายหนุ่มอย่างเผลอไผล “จะ...จะไม่ไหวแล้ว สะ...เสียวจัง อะ...อื้อ อื้อ” ความเสียวกระตุกแปลบจนนางอ้าปากหวีดร้องออกมาเสียงหลง ส่ายสะบัดใบหน้าแรงๆ จนผมสวยยาวสยายผสานไปกับฟางแห้ง เซียนหยวนยังคงละเลงลิ้นร้อนเลียตวัดเมล็ดเสียวไม่หยุด ยิ่งเลียน้ำหวานจากรูแคบชื้นก็ยิ่งไหลออกมาเป็นจำนวนมาก เขาดื่มกินอึกแล้วอึกเล่ามากมายจนดื่มไม่หมด บางส่วนไหลเยิ้มไปตามง่ามขาและร่องก้น หยดลงบนผ้าผืนเก่าเหม็นอับจนเป็นด่างดวง “พะ...พอเถอะ ขะ...ข้ารู้สึก อะ...อื้อ อื้อ มะ...เหมือนจะขาดใจ” หญิงสาวเม้มริมฝีปากเข้าหากันเป็นเส้นตรง หลับตาแน่นเหยียดเรียวขาออกไปแล้วเกร็งจิกปลายเท้าลงบนแผ่นหลังมันมะเมื่อมของชายเลี้ยงม้า แต่ดูเหมือนว่าคำร้องขอของนางจะไม่สำเร็จ เซียนหยวนยังคงดื่มกินบุปผาหวานอย่างเอร็ดอร่อย ทั้งดูด ทั้งเลีย ทั้งแหย่ลิ้นดุนดัน จนท้ายที่สุดหัวใจของนางก็กระตุกแรงพร้อมๆ กับสรรพางค์กายที่สั่นสะท้านหวามไหว “มะ...ไม่ไหวแล้ว มะ...ไม่นะ อะ..อื้อ” หวงย่าหลิงยกสองมือขึ้นแปะป่ายก่อนจะจิกทึ้งศีรษะของเขา จิกปลายนิ้วเท้าลงบนแผ่นหลังแข็งแกร่งแล้วยกสะโพกดันเข้าหาใบหน้าของเขาอย่างแรงง “อ๊า!” นางเกร็งกระตุกรับรู้ได้ว่าภายในกายสาวบีบตัวอย่างรุนแรง ใบหน้าของนางแดงก่ำด้วยไม่คาดคิดว่านางจะสุขสมด้วยเรียวปากอุ่นร้อนของเขา “เถ้าแก่เนี้ยของข้า...” ให้ตายเถอะ... ยิ่งนางตอบสนองต่อสัมผัสของเขามากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งพึงใจและต้องการนางมากขึ้น...มากขึ้น “ข้าอยากเห็นท่านมีความสุขครั้งแล้วครั้งเล่า” เขาแลบลิ้นตวัดเมล็ดสวาทที่กำลังสั่นสะท้านจากแรงสุขสม ก่อนจะพึมพำออกมาแผ่วเบาอย่างพึงพอใจ แล้วทำในสิ่งที่เจ้านายสาวไม่คาดคิด นั่นก็คือการค่อยๆ แหย่ปลายลิ้นเข้าไปในรูแคบชื้น “อื้อ อะ...ฮึก” ราวกับจะคลั่ง หญิงสาวเจ้าของร่างอวบอัดดิ้นทุรนทุรายอีกคราเมื่อเขาแหย่ลิ้นเข้าไปในรูฉ่ำแฉะ ในขณะที่ปลายนิ้วทำการบดขยี้เมล็ดสวาทไม่หยุดหย่อน “ซะ...เซียนหยวน จะ...เจ้าจะฆ่าข้าหรือ อะ...อื้อ” นางบิดกายเร่าๆ ในขณะที่เขายื่นมือข้างหนึ่งขึ้นมาสัมผัสใบหน้าของนาง แล้วแหย่นิ้วเข้าไปในปากที่อ้ากว้างครวญเสียงหลง จ๊วบ! นางดูดนิ้วเขาในทันที ทั้งดูดทั้งเลียนิ้วของเขาในขณะที่เขาก้มหน้าซุกอยู่กลางหว่างขาเพื่อดูดเลียแกนกลางกายของอิสตรีที่แสนหวงแหน ลิ้นร้อนยังคงแหย่เข้าไปในรูไม่หยุด นิ้วโป้งบดขยี้เมล็ดเสียวในขณะที่อีกสี่นิ้วช้อนแก้มก้นของนางเอาไว้ให้ยกสูงขึ้น แล้วใช้นิ้วกลางที่เหลือสอดเข้าไปในง่ามก้น กดแล้วคลึงที่รูทวารจนนางถึงกับดิ้นพล่าน “อ๊า! อ๊า!” รูสวาท เมล็ดเสียว และรูทวารถูกบดขยี้พร้อมๆ กันอย่างหนักหน่วง ส่งผลให้หญิงสาวถึงกับแดดิ้นอย่างไม่อาจควบคุมร่างกายได้อีกต่อไป “สะ...เสียว อะ...อื้อ อื้อ” นางหอบหายใจแรง แรงขึ้นอีก แรงขึ้นอีก ก่อนจะกระตุกเกร็งจนผวากอดเขาเอาไว้แน่น “อะฮึก....อะ....อาห์ อาห์ ซะ...เซียนหยวน อะ...อะ...อาห์ ข้าเสียวเหลือเกิน อื้อ อื้อ” ยิ่งกอดแน่นนางก็ยิ่งรับรู้ว่าเขากำลังต้องการนางอย่างถึงที่สุด แกนกลางกายของเขาแข็งขึงเบียดหน้าขาของหญิงสาวจนนางเผลอแลบลิ้นเลียริมฝีปากล่าง และนั่นยิ่งทำให้ชายเลี้ยงม้ารู้สึกราวกับจะบ้า เขาไม่ใช่ชายบริสุทธิ์ แน่นอนว่าเขาเร่ร่อนไปทั่ว และหลับนอนกับผู้หญิงที่ขายเรือนร่างด้วยไม่อยากผูกมัด แต่ไม่เคยมีหญิงคนใดที่ทำให้เขารู้สึกอยากครอบครอง อยากเป็นเจ้าข้าวเจ้าของแต่เพียงผู้เดียวเช่นหญิงสาวนางนี้ “เถ้าแก่เนี้ย... นี่ท่านกำลังล่อลวงให้ข้าลุ่มหลงในตัวท่านสินะ” เขาก้มลงจูบที่ไหล่ จูบไซ้ขึ้นมาอย่างช้าๆ จนมาหยุดอยู่ที่ลำคอระหง ซุกซบแล้วขบกัดที่ปลายหู เลื่อนมาหอมแก้มอิ่มฟอดใหญ่ ก่อนจะครอบครองเรียวปากหวานเอาไว้ ดื่มด่ำปลุกเร้าจนหัวใจของนางเต้นระส่ำไม่เป็นจังหวะอีกครั้ง “ใครกันที่กำลังล่อลวง เป็นเจ้ามิใช่หรือเซียนหยวนที่กำลังล่อลวงข้า” นางโต้ตอบกลับไปอย่างไม่ยอมเป็นฝ่ายกระทำ ดวงตาของนางฉ่ำหวานฉายชัดว่ากำลังต้องการการเติมเต็มอย่างถึงที่สุด นวลแก้มอิ่มของนางระเรื่อแดงในขณะที่หน้าอกทรงโตกำลังขยับไหวไปมา “เถ้าแก่เนี้ย...ท่านนี่ช่างน่าเอาเป็นบ้า!”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more