Pumasok ulit sa imahe ko ang binti ni Selena na merong dugo. Para akong nawalan ng dugo habang iniiisip kong anak ko un. Hinding hindi ko mapapatawad ang sarili ko. Hinding hindi. F*CK!
i'm sorry selena
Yumuko ako at mas lalong umagos ang luha ko ng maalala ko kong paano ko ito sinaktan, kong paano ko ito dinurog, kong paano ko ito pinaiyak.
I'm sorry
Bumilis ang t***k ng puso ko. Ang sikip sikip sa dibdib habanh binabalikan ko ang nangyare 7 years ago. Hindi ko alam kong anong nararamdaman ko. Hindi ko alam. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko pag merong nangyaring masama sa mag ina ko.
Tumayo ako at ginamit ko ang natitira kong lakas upang umalis sa opisina para kausapin si Olivia. Kailangan ko ng totoo.
Umalis ako ng building. Ni hindi ko na pinansin ang secretary kong lalapit sana
