ตอนที่ : 3 เอาคืน
1077 Words
2
เอาคืน
เพชรนราหัวใจกระตุกเมื่อเห็นเขาถอดเสื้อที่เปียกออกจากตัว นี่มันอะไรกัน เขาคิดแบบนี้ได้ยังไง หญิงสาวน้ำตาเริ่มคลอเบ้าอีกรอบ แค่เสียงรูดซิปเธอก็ต้องหลับตาลงแน่น มองไม่เห็นทางที่เธอจะหนีรอด เขาถอดทุกอย่างบนตัวออกอย่างรวดเร็ว โดยที่ตัวของเขาก็ยังคร่อมทับเธออยู่
"อย่าทำแบบนี้ ฉันขอร้อง" หญิงสาวจับข้อมือของเขาที่กำลังจะแตะสาบเสื้อของตัวเองเอาไว้ ตามองเขาแบบอ้อนวอนขอความเห็นใจ
"ไม่ได้หรอก ผมต้องทำ" กระตุกทีเดียวเสื้อทั้งตัวก็หลุดออกจากร่าง ไม่ช้ากางเกงขาสั้นเอวยืดของเขาก็หลุดตาม เพชรนราปล่อยเสียงโฮออกมาอย่างไร้หนทางสู้ หญิงสาวไม่มีชั้นในสักชิ้น ทุกอย่างเปลือยเปล่าเหมือนเช่นเขา และที่ร้ายไปกว่านั้นเขากำลังปลุกปั่นอารมณ์ของเธอให้กระเจิง
"ยะ...อย่า..." นิ้วร้อนๆ ของเขาแทรกซอนเข้าสู่กลีบเนื้อแสนสวย มันทะลุทะลวงผ่านเข้าไปอย่างรวดเร็ว ความเจ็บปวดแปลบเกิดขึ้นเพียงแค่ครั้งแรก ก่อนจะกลายเป็นบิดเกลียวลำตัวไปมาอย่างกระสัน
"อ๊ะ! อืม" เพชรนรากลั้นเสียงเอาไว้สุดฤทธิ์ แต่ความร้ายกาจของเขามันช่างน่ากลัว ดุดันทว่าแล่นพลิ้วในเวลาเดียวกัน หญิงสาวคว้าหมับที่ข้อมือเขาอีกรอบ ตาจ้องมองแบบคนขอความเห็นใจ แต่เขากลับดึงมือของเธอออก จากนั้นก็นำความร้อนผะผ่าวมาจดจ่ออยู่ปากทางเข้า
"คุณ! ไม่จำเป็นต้องทำแบบพวกเขาก็ได้ ไม่จำเป็นต้องเลว" เสียงวอนขอมาพร้อมกับหยาดน้ำตาที่ไหลอาบนองหน้า เหมือนฝ่ายชายจะรับรู้และเห็นใจ แต่แล้วเขาก็ส่ายหน้าช้าๆ พร้อมกับคำพูดที่เสียดแทงหัวใจคนฟัง
"ผมต้องเอาคืน"
"อึก! อ๊ะ! ไม่ อย่าทำแบบนี้ โอ๊ย! อย่า ได้โปรด โอ๊ะ!..." หมดสิ้นกันแล้วคุณงามความดีที่เคยมี เพชรนราร้องไม่ออกอีกต่อไป มองเขาที่กำลังเคลื่อนตัวเข้าออกอยู่บนร่างของเธออย่างปวดร้าว ผู้ชายคนนี้มีความแค้นมากจนทำให้มองไม่เห็นความเจ็บปวดของผู้อื่น มือทั้งสองข้างกำผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น ความใหญ่โตของเขามันมากกว่าสามีของเธอเกือบเท่าตัว แต่แล้วเขาก็หยุดพร้อมกับคว้าโทรศัพท์มือถือออกมา จ้องตาเธอเหมือนต้องการบางอย่างทั้งที่ใจกลางร่างก็ยังสอดประสานกันอยู่
"สามีคุณเบอร์อะไร"
"คุณจะเอาไปทำไม อา..." เพชรนราขยับนิดเดียวก็เสียววูบตรงกลางร่างขึ้นมา ความร้อนแบบนี้เธอรู้ดีว่ามันเกินจะต้านทานไหว
"จะบอกไหม" อาธารแทรกตัวผ่านเข้าออกแบบช้าๆ
"ไม่ อ๊ะ..."
"ก็ดี งั้นผมก็จะถ่ายคลิปที่เรากำลังมีอะไรกันส่งไปให้สามีคุณดูแทนการโทรดีกว่า"
"ไม่นะอย่าทำบ้าๆ แบบนั้น อย่าฉันขอร้อง คุณจะทำให้มันได้อะไรขึ้นมา"
"งั้นก็บอกมา" แววตาของอาธารบอกเลยว่าเขาเอาจริงเพชรนรากลั้นลมหายใจเพียงชั่วครู่ ก่อนจะตัดสินใจบอกหมายเลขโทรศัพท์ของสามีอย่างจำยอม ไม่ช้าเขาก็กดปุ่มโทรออก มือของเขาเริ่มขยับเคล้นคลึงหน้าอก สะโพกสอบก็เริ่มเคลื่อนตัวเข้าออกในจังหวะวาบหวาม
"อืม..." เสียงในลำคอของหญิงสาวเริ่มเปล่งออกมาให้ได้ยิน เมื่อถูกปลุกปั่นอารมณ์อย่างต่อเนื่อง
"สวัสดีครับ" ปลายสายคือเสียงของสามีเธอ ได้ยินเพราะเขาเปิดลำโพงตั้งใจให้เธอได้ร่วมรับรู้ด้วย แต่เพชรนรากลับไม่สามารถขอความช่วยเหลือจากเขาได้ ในสภาพที่ร่างกายและจิตใจไม่ปกติแบบนี้
"ครับสวัสดี เอากับเมียผมสนุกไหมครับคุณ" เสียงทุ้มลึกแต่แฝงไปด้วยความอันตราย เปล่งออกมาให้คนที่อยู่ปลายสายรู้สึกหวาดหวั่น
"คุณเป็นใคร" เสียงของอสิณดูร้อนรนขึ้นมา
"อื้อ!" เพชรนรารีบเอามืออุดปากตัวเอง เมื่อสะโพกหนาของอาธารกดลงตรงกลางดอกกุหลาบแบบแรงๆ
"นั่นเสียงอะไร แล้วคุณเป็นใคร" ปลายสายยังร้อนรนไม่เลิก
"ผมก็แค่อยากโทรมาบอกนิดเดียวเองครับ" แต่อาธารกลับทิ้งคำพูดแบบปริศนาไว้ให้คิด
"บอกอะไร"
"เป็นชู้กับเมียผม งั้นเมียคุณผมเอา!"
แทบจะเรียกว่า ตวาดใส่โทรศัพท์มือถือกันเลยทีเดียว คนได้ยินถึงกับช็อกแน่นิ่งไป
"อย่ามาพูดบ้าๆ แบบนี้นะ!" นานไปชั่วอึดใจหนึ่งกว่าที่จะมีปฏิกิริยาตอบกลับ เหมือนเขากำลังตกใจในเรื่องที่ได้ยินอยู่
"อ๊า! โอ๊ย หยุดนะ ไม่!" เพชรนราไม่อาจกลั้นเสียงของตัวเองได้อีกต่อไป เมื่อถูกเขากระแทกกระทั้นใส่สุดกำลังอย่างบ้าคลั่ง
"นั่นเสียงของนรานี่ คุณทำอะไรเมียผม!" อสิณตะโกนใส่โทรศัพท์จนหญิงสาวที่นอนเปลือยกายอยู่ด้านข้างตื่นขึ้นมา
"มีอะไรคะสิณ" หญิงสาวงัวเงียขึ้นมาถามอย่างงุนงง
"อ๊า! โอ๊ะ" เขากดตัดสายเพราะไม่อยากได้ยินเสียงร้องครวญครางของเพชรนราอีกต่อไป ไม่อยากนึกว่าสภาพของภรรยาตนเองในตอนนี้จะเป็นอย่างไร
"สิณคะ แอนถามว่ามีอะไรหรือเปล่า หน้าคุณซีดๆ นะคะ" ไอรดาแตะท่อนแขนของชู้รักเบาๆ อย่างเป็นห่วง ส่วนอสิณนั้นหน้าซีดหน้าเซียวพร้อมกับรำพันออกมาเบาๆ
"สามีคุณ..."
"โคมเหรอคะ โคมโทรหาคุณเหรอคะ" ไอรดาผุดลุกขึ้นนั่งด้วยความตกใจ หญิงสาวมีหน้าตาหวาดกลัวอย่างเห็นได้ชัด เพียงแค่ได้ยินชื่อของสามีของตัวเอง
"ใช่ เขารู้เรื่องของเราแล้ว คุณรีบกลับไปบ้านเลยนะ ตอนนี้เขาเอานราไปแล้ว" อสิณทำท่าผลักไสให้ชู้รักกลับบ้านไปอย่างลนลาน
"คุณจะบ้าหรือไงสิณ คุณไม่รู้จักโคมดีพอ ถ้าเขารู้ว่าแอนเป็นชู้กับคุณเขาเอาแอนตายแน่" ไอรดาตวาดเสียงดังด้วยความตกใจ หลังจากถูกไล่กลับบ้านในสถานการณ์เลวร้ายเช่นนี้
"สามีคุณดุขนาดนี้คุณยังกล้ามาเป็นชู้กับผมอีกเหรอ"อสิณนึกโกรธตัวเองที่ทำให้ชีวิตครอบครัวต้องพังลง และผู้หญิงที่เขารักที่สุด ยังต้องถูกชายอื่นข่มเหง อยู่ที่ไหนสักแห่ง
- Writer
