Ep.9: ความรู้สึกมันห้ามไม่ได้
980 Words
“ลิดาคบกับพี่นะ”
“เอ่อ....” ลิดาตกใจจนแทบจะหาเสียงตัวเองไม่เจอเมื่ออยู่ ๆ เสือก็มาขอคบกับเธอแถมตอนนี้ยังมานั่งจับมือเธอทั้งสองข้าง แต่เอ๊ะ เขาย้ายมานั่งตรงนี้ตั้งแต่ตอนไหนทำไมเธอไม่รู้ตัวเลย ทำไมเขาถึงได้ทำอะไรว่องไวขนาดนี้เนี่ย
“ลิดา คิดอะไรอยู่เหรอครับ”
“ลิดาว่าเรายังรู้จักกันน้อยเกินไป”
“พี่ไม่ติดเรื่องเวลาและถึงจะคบกันแต่เราก็สามารถเรียนรู้กันไปได้เรื่อย ๆ อยู่นะ”
“แต่....” ลิดาเกิดอาการอ้ำอึ้งลังเล เกิดมาไม่เคยมีความรักหรือชอบใครมาก่อน ใช่ว่าในชีวิตจะไม่มีคนมาจีบแต่กลับกันคนเข้าหาเธอมีเยอะแยะแต่มีพายคอยช่วยกันท่าให้ตลอดจนคนอื่นคิดว่าเธอกับพายเป็นแฟนกันและต่างพากันทยอยหายไปเกือบหมด จนเธอคิดว่าชีวิตคงอยู่เป็นโสดไปจนตาย
“พี่ไม่รับคำปฏิเสธ พี่พูดคำไหนคำนั้น”
“พี่เสือ!!!!”
“ต่อไปนี้ลิดาคือคนของพี่แล้วนะ เข้าใจไหม” เสือพูดจบก็คว้าร่างของลิดาเข้ามาในอ้อมกอดพร้อมกับกุมลงจูบหน้าผากของลิดาเบา ๆ
“งั้นวันนี้พี่กลับก่อน หรือว่าพี่จะนอนที่นี่ดีนะ ฮ่า ๆ ๆ ๆ” เสือหัวเราะเสียงดังเมื่อเห็นลิดาทำตาโตอ้าปากค้างเพียงแค่เขาบอกว่าจะนอนค้างที่นี่กับเธอ
“พี่เสือ!!!!” ลิดาเรียกเสือออกมาเสียงดังเพื่อกลบเกลื่อนอาการเขินอายและตกใจของตัวเอง เธอทำตัวไม่ถูกแล้ว เมื่อกี้เขาเพิ่งจะขอคบด้วยแต่อยู่ ๆ มาบอกว่าจะนอนที่นี่จะไม่ให้เธอตกใจได้ยังไง
“ล้อเล่นครับ พี่กลับก่อนนะ แต่ก่อนกลับขอจูบราตรีสวัสดิ์ได้ไหม จะได้มีกำลังใจในการขับรถกลับ” เสือไม่รอฟังคำปฏิเสธใด ๆ ของลิดาเขาก้มลงประกบปากจูบเธอด้วยความอ่อนโยน บดเบียดริมฝีปากหนาของตัวเองกับริมฝีปากบางของลิดา ค่อย ๆ ไล่เล็มขบเม้มริมฝีปากบนล่างสลับกัน
ก่อนเสือจะสอดลิ้นสากเข้าไปในโพรงปากเล็กเมื่อเธอเผลออ้าปากเพื่อหายใจ เขาจึงใช้ลิ้นสากกวาดต้อนความหวานภายในโพรงปากบางของลิดาจนพอใจ ใช้ลิ้นสากไล่ต้อนลิ้นเล็กกระหวัดพันเกี่ยวกันจนอดไม่ได้ที่ครางออกมาเพราะความหวานหอมยิ่งกว่าไวน์รสดีที่เขาชอบดื่ม
“อื้ม.... หวานมาก”
จากจูบที่ได้มาเพราะเขาจู่โจมทีเผลอแบบไม่เต็มใจ แต่คนไม่มีประสบการณ์หรือจะสู้คนประสบการณ์โชกโชนอย่างเขาได้ ลิดาแทบไม่หลงเหลือสติอยู่แล้ว แต่พอรู้สึกได้ว่ามือของเสือเริ่มไม่อยู่นิ่งลูบไล้ไปทั่วและตอนนี้มันกำลังสัมผัสกอบกุมบีบขยำอกอวบของเธอจึงได้สติขึ้นมาทันที
“พี่เสืออย่าค่ะ” ลิดาผละหน้าออกพร้อมเรียกชื่อเสือเสียงเบาและรีบคว้ามือเขาไว้ให้หยุดนิ่ง และมันก็ทำให้เสือได้สติขึ้นมาก่อนที่อะไรจะเลยเถิดไปมากกว่านี้
“พี่ขอโทษ” เสือกอดลิดาแน่นเพราะตอนนี้เขาเริ่มกลัวว่าเธอจะกลัวเขาจนไม่กล้าให้เขาเข้าใกล้เธออีก เขาอยากได้เธอก็จริงแต่เขาไม่เคยบังคับฝืนใจใครกับเรื่องแบบนี้ทุกคนต่างยินยอมและเต็มใจ
เขาผิดเองที่คิดว่าจะแค่จูบธรรมดาแต่ด้วยความหวานความหอมและอ่อนประสบการณ์ของลิดาทำให้เขาหยุดตัวเองไม่อยู่ สัมผัสที่เขาได้รับจากเธอไม่เหมือนกับที่เขาเคยได้รับจากผู้หญิงคนไหนที่เคยผ่านมา
“ไม่ค่ะ ลิดาเองก็ผิด”
“เฮ้อ.... พี่ว่าพี่กลับก่อนดีกว่า” เสือถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะตัดใจลุกขึ้นยืนเพื่อจะกลับแล้ว ถ้าขืนเขายังนั่งกอดเธออยู่แบบนี้มีหวังเขาอดใจที่จะจับเธอกินไม่ไหวเป็นแน่ ก็กลิ่นตัวหอม ๆ กับท่าทางอ่อนประสบการณ์ที่มันทำให้เขาอยากเป็นคนสอนเธอให้เก่งขึ้น
“ค่ะ” ลิดาเดินไปส่งเสือที่ประตูห้องก่อนจะเสือหันหยุดและหันมาพูดกับเธอด้วยสายตาที่ดูร้อนแรงจากอารมณ์ที่ยังคั่งค้าง
“ลิดาไม่ต้องลงไปส่งพี่หรอก มันอันตรายพี่เป็นผู้ชายพี่ไปเองได้”
“ค่ะ ขับรถดีดีนะคะ ถ้าถึงแล้วอย่าลืมโทรบอกลิดานะคะ”
“ครับ ล็อกห้องดีดีนะ”
“ค่ะ” ลิดาโบกมือบาย บายเสือก่อนจะรีบปิดประตูเมื่อเขาเดินจากไปทางลิฟท์ของอาคาร ทันทีที่ประตูปิดลงลิดาก็อดไม่ได้ที่จะยกมือขึ้นมาทาบอกของตัวเองเพื่อสัมผัสหัวใจของเธอตอนนี้ที่มันเต้นแรงจนแทบทะลุออกมานอกอก
เมื่อกี้เธอเป็นอะไรไปทำไมถึงยอมเขาง่าย ๆ ขนาดนั้น เธอกับเขาเพิ่งรู้จักกันไม่นาน แถมยังไม่รู้จักนิสัยใจคอกันดีอีกด้วย อีกอย่างเขาทั้งหล่อทั้งรวยทั้งเพียบพร้อมไปทุกด้านเขาจะมาจริงจังอะไรกับผู้หญิงที่ไม่มีอะไรเลยกับเธอ
แต่เธอไม่เคยใจเต้นหรือรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อน เธอคิดไม่ออกตอบไม่ถูกไม่รู้จะทำยังไง แถมยังไม่กล้าไปปรึกษาพายอีกด้วย ก็ทั้งพายและบอสต่างก็ห้ามเธอไม่ให้ยุ่งเกี่ยวกับเสือ แต่เรื่องความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้นี่น่า
- Writer
