SAMUEL
Umuwi ako nang kalmado pero medyo napaaga ako kaysa sa inaasahan. Hindi ko maintindihan kung gaano ako kasabik na malaman kung ano ang nangyayari sa bahay. Ngayong nasa tabi ko si Lucas, na nagbabantay sa lahat ng ginagawa ko, ay hindi gaanong nakatulong sa pagkanerbyos ko.
"Ano ba’t nakatitig ka?" tanong ko at napabuntong hininga nang hindi inaalis ang aking mga mata sa kalsada. Hindi ako pwedeng maaksidente ngayon dahil lang sa nerbiyos at pagkabalisa ko.
"Hindi ko ba pwedeng hangaan ang gwapong bestfriend ko?" sabi niya na medyo mapaglaro ang tono. Inikot ko ang aking mga mata.
"Idiot," sagot ko, at napapatawa siyang ngumiti.
"Hindi, siguro kaya ako nakatingin sa iyo dahil medyo parang... kakaiba ka," sabi niya, at hindi na ako mapakali sa aking kinauupuan.
"Sa tingin ko ma
