“ถ้าไม่มีธุระด่วนคงได้ทานด้วยกันแน่นอน น่าเสียดายจริงๆ”
“...”
คุณชมนาดมองหน้าหลานชายสลับกับมองท่าทีของวิสุณีย์แล้วรู้สึกพอพึงใจอย่างยิ่ง
“ถ้าไม่มีธุระที่ไหนต่อ ผมอยากให้คุณชมวิวสวยๆในไร่และทานมื้อค่ำกับผมก่อนจะได้ไหมครับ”
“ได้ยินว่าวันนี้หนูณีย์ว่างอยู่นี่นา”
คุณชมนาดเชียร์หลานชายเต็มที่
“คุณยายก็... อืม เจ้าของไร่อุตส่าห์ชวนขนาดนี้ จะกล้าขัดได้ยังไงล่ะคะ” เธอเงยหน้าขึ้นสบตาเขาตอบ
“ขอบคุณครับ”
วิสุณีย์มองร่างสูงโปร่งเดินนำหน้าเลขาออกจากบ้านไปแล้วก้มหน้าก้มตาทานอาหารต่อ ตอนนี้แก้มเธอแดงปลั่งโดยไม่รู้ตัว
ชัชวาลสั่งให้คนนำทางพาเธอนั่งรถชมวิวสวยๆในไร่ตระเตรียมที่พักที่ดีที่สุดของรีสอร์ทไว้ให้ ขณะที่เจ้าตัวยังคงเคลียร์งานในไร่ยังไม่วายโทรหาอยู่ตลอด
“ถ้าไร่ชัชวาลบริการไม่ประทับใจบอกได้นะครับ เดี๋ยวผมจัดการให้”
“โอ๊ย แค่นี้ณีย์ก็รู้สึกเหมือนตัวเองถูกปรนนิบัติอย่างกะเป็นเจ้าหญิงแน่ะค
