“พี่ก็นึกว่าสาวสวยที่ไหนมานั่งชมนกอยู่ตรงนี้ ที่แท้ก็น้องจำปานี่เอง”
ชีวินยืนกอดอกก้มมองสาวรุ่นน้องตาไม่กระพริบ วันนี้เธอสวยสะพรั่ง สวยกว่าเมื่อวันก่อนที่พบกันในไร่อีกแน่ะ
“นานๆทีจะได้ใส่สวยๆแบบนี้ วันปกติก็อย่างที่พี่ชีวินเจอเมื่อวันก่อนนั่นแหละค่ะ..ว่าแต่พี่ชีวินก็มาทำบุญเหมือนกันหรือคะ บังเอิญจังเลย”
หล่อนลุกขึ้นพลางปัดก้นสองสามที เงยหน้าฉีกยิ้มให้เขาจนตาหยี
“ออ เพื่อนมันชวนพี่มาเป็นเพื่อนน่ะ พี่ก็นานๆมาทีเหมือนกัน ปกติก็ไม่ค่อยได้เข้าวัดเข้าวาสักเท่าไหร่ เราก็น่าจะพอรู้ๆอยู่เนาะ”
“ฮ่าๆๆ ยังเกเรเหมือนเดิมสินะคะ”
ชีวินเกาท้ายทอยแก้เขิน สมัยเรียนเป็นอย่างไร ตอนนี้ก็ไม่ต่างกันนัก เขาเป็นพวกใช้เงินมือเติบชอบดื่มสังสรรค์ คบใครได้ไม่นานก็โดนทิ้ง ก็ไม่แปลกหรอก ใครมันจะทนอยู่กับผู้ชายนิสัยแย่ๆไม่มีอนาคตได้กันเล่า
แต่พอได้มาเจอเธอ มันทำให้ชีวินรู้สึกอยากเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดีกว่าเดิม อย
