เช้าวันถัดมา นุชนารถผัดเปลี่ยนชุดแม่บ้านทันทีที่เธอกลับมาถึงห้องพัก แม้คุณชมนาดท่านจะกำชับเอาไว้นักหนา ว่าหล่อนต้องนอนพักต่อสักสามวันหลังออกจากโรงพยาบาล หล่อนยังไม่วายแอบขัดคำสั่งอยู่ดี เพราะไม่อยากอยู่ในห้องคนเดียว เดี๋ยวก็คงไม่พ้นนอนร้องห่มร้องไห้เหมือนเดิมนั่นแหละ จึงพยายามหาอะไรทำจะได้ไม่ฟุ้งซ่านคิดแต่เรื่องเขา
ร่างผอมบางยืนงงอยู่กลางห้องครัวเมื่อการปรากฏตัวของเธอนั้นทำให้แม่ครัวสลายกลุ่มออกจากห้องครัวไปอย่างเงียบเชียบ ก่อนจะมาถึง เธอได้ยินชื่อคุณชมนาดในวงสนทนา ซึ่งแน่นอน เธอเป็นคนสาวใช้คนสนิทของท่านเมื่อเจอหน้าเธอทุกคนเลยรีบหุบปากกลัวถูกคาบเรื่องบ่าวนินทาเจ้านายไปฟ้อง ถึงเธอจะไม่ใช่คนนิสัยแบบนั้นก็เถอะ
“เอ๊า ยืนบื้ออะไรมึง มาๆช่วยข้าจัดของเข้าตู้เย็นเร็ว”
“จ้า น้าแจ่ม”
หล่อนปรี่เข้าไปช่วยหอบผักถุงใหญ่เดินตามน้าแจ่มไป
“น้าๆ ที่นี่มีเรื่องอะไรกันหรือ ฉันหยุดหลายวัน รู้ส
