ร้านนวดแผนไทยในสถานที่เช่นนี้รายได้หมุนเวียนพยุงกิจการอยู่ได้ด้วยนักท่องเที่ยวถึงเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ ส่วนที่เหลือเป็นลูกค้าขาประจำที่แวะมาใช้บริการอยู่เสมอ เพียงใจก้มหน้าอยู่กับตารางนัดของหมอนวดฝีมือดีที่เป็นทั้งเจ้าของร้านและลงมือนวดเอง ค่อยเงยหน้าบอกลูกค้า
“คิวหมอภพยาวถึงเสาร์หน้าเลยค่ะ แต่วันอังคารมีว่างช่วงสิบเอ็ดโมง จองไว้ไหมคะ”
“เอาจ้ะเอา”
เธอจดรายละเอียดแล้วออกใบจองให้ลูกค้า ค่อยหันไปรับแขกกลุ่มใหม่ที่เปิดประตูสวนเข้ามาพอดี
“สยามเฮลธิสวัสดีค่ะ”
“นี่หนู ที่ฉันจองหมอภพเอาไว้ ให้เพื่อนฉันนวดแทนได้ไหม”
คนพูดคือคุณนายผู้ว่าที่เป็นลูกค้าวีไอพีของที่นี่ เพียงใจยิ้มอย่างสุภาพตอบกลับไป
“ได้ค่ะ”
“เดี๋ยวนะ เห็นว่ากลับไปเอาอะไรไม่รู้ที่รถ แน่ะ มาพอดี”
ประตูถูกเปิดออกอีกครั้ง พร้อมกับหญิงสูงวัยแต่ท่าทางกระฉับกระเฉงแข็งแรง ทรงผมตัดแต่งสั้นและทำสีดูรับกันดีกับใบหน้า เครื่องแต่งตัวดูเหมาะเจ
