บทที่ 18

745 Words

ปาเข้าไปเป็นเดือน!! ที่เธอต้องจ่อมอยู่ในคฤหาสน์หรูโดยไร้วี่แววแม้แต่เงาของราเชนทร์แวะเวียนมาดูดำดูดี เหมือนเขาลืมไปแล้วว่าเอาเธอมาทิ้งไว้ที่นี่ กิจกรรมวันๆ นะหรือ...กิน นอน ว่ายน้ำ นอน และกินอีกครั้ง ก่อนจะนอน และนอน นอน นอน...            คนดูแลที่ว่าให้เธอเรียกใช้ได้ตามสะดวกนั้น เกือบทั้งบ้านเป็นผู้ชาย! ออ...ยกเว้นแม่บ้านคนนึง ซึ่งศิริอายุแล้ว คงเทียบได้กับคนทั้งบ้านมารวมกัน                                                                           และนั่นไม่เท่ากับทุกคนไม่ใช่แค่คอยรับใช้เธอเท่านั้นยังคงทำหน้าที่เป็นกล้องวงจรปิดดิจิตอลในตัว คอยรายงานทุกกระเบียดนิ้วเกี่ยวกับเธอให้กับราเชนทร์รับทราบ                                                            สำคัญไปกว่านั้น...แก้ววัลลาคิดว่ามันแย่ยิ่งกว่าตอนอยู่ค่ายฝึกเสียอีก เพราะเธอไม่ได้รับอิสระอะไรในชีวิตเลย ทุกอย่างขึ้นอยู่กับการตัดสิ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD