“!”
“หรือมีไว้แค่สนองตัวเองเวลาต้องการ เธอเข้ามายุ่งวุ่นวายกับชีวิตของฉัน แต่ชีวิตเธอ ฉันกลับเข้าไปยุ่งไม่ได้”
“มะ ไม่ใช่นะปืน ไม่ใช่แบบนั้น” เขาลุกขึ้นเดินเข้าห้องไปทันทีจนฉันมองตามอย่างมึนงง ที่ฉันไม่ต้องการปรึกษาเขาก็เพราะว่าเขาเด็กเกินไปจะรับมือกับอาคิน และตอนนี้เขาโดนหมายหัวแล้วด้วย ฉันยังไม่รู้เลยว่าอาคินจะเล่นงานเขาด้วยวิธีไหน อาคินรู้แล้วว่าเขาสำคัญกับฉัน เขาจะต้องหาทางเล่นงานปืนแน่ฉันถึงได้ไม่อยากทำให้เขาต้องเดือดร้อนไง ฉันลุกขึ้นเดินตามร่างสูงไปในห้องก็เห็นเขากำลังสวมเสื้อผ้าอยู่
“นายไม่เข้าใจ นายก็รู้ใช่ไหมว่าอาคินเป็นยังไง เขาทำให้นายเป็นอันตรายได้นะ ถ้าเขาต้องการ”
“...”
“ตอนนี้เป้าหมายของเขาไม่ใช่พี่นับแสนแล้ว แต่เป็นนาย... เขารู้แล้วว่านายสำคัญกับฉัน เขาจะเล่นงานนายนะปืน ฉันถึงได้ไม่อยากให้นายเข้ามายุ่ง เรื่องของฉันมันหนักมาก ซึ่งนายไม่มีวันเข้าใจหรอก” ใบหน้าหล่อหันมาสบต
