ยามเสด็จกลับ องค์ฮ่องเต้นำขบวนทหารมารับพระสนมอย่างเอิกเริก และยังนำฝุเหรินของพี่ชายพระสนมไปเป็นพระนมด้วย เนื่องจากนางน่าจะหยุดยั้งความคิดพระสนมในการหลบหนีได้มากขึ้น หากพระสนมคิดหลบหนีก็นำพี่สะไภ้ของนางไปเป็นตัวประกันเสียเลย ช่างง่ายดายนัก
องค์ฮ่องเต้ ประทับนั่งในรถม้าอย่างเอิกเริก มีทหารนับร้อยติดตามเสด็จ ส่วนเซี๊ยะกงควบม้าหนีกลับจวนตนเสียแล้ว มิยอมร่ำลาอันใดเลย องค์ฮ่องเต้สรวลลั่น
“ฮ่า ฮ่า..เซี๊ยะกง ช่างเปลี่ยนไปมากมายนัก หวงฝุเหรินเสียจนมิคิดร่ำลาเจิ้นเช่นนั้น มินานหรอก เจิ้นจะกลั่นแกล้งเสียให้ดิ้นตายเสียเลย หึ หึ หึ "
พระสนมถือพัดพัดองค์ฮ่องเต้อย่างเมื่อยล้านัก องค์ฮ่องเต้ตวัดสายตาคมดุเข้าใส่นาง และรับสั่งเสียงดังลั่น
”พัดเร็วๆเจิ้นร้อนนัก ออกมาเสียไกลจากวังหลวง ราชกิจอันใดมิต้องทำกัน เจ้ามิใส่ใจเจิ้นบ้างหรือว่า จะห่วงซักเพียงใด ว่าจะคิดถึงซักเพียงไหน สตรีอันใดใจร้ายนัก บุตรก็ยั
