ติ้ง!
ประตูลิฟต์ของโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง เปิดกว้างที่ชั้นห้า ก่อนที่เรือนร่างเล็กกะทัดรัด ภายใต้เสื้อยืดสีขาว กางเกงยีนขายาว และรองเท้าผ้าใบสีดำ จะย่างกรายตามเพื่อนออกไปเพื่อไปเยี่ยมญาติผู้ใหญ่ที่เธอนับถือมาตั้งแต่เด็ก
“ทำเรื่องย้ายโรงพยาบาลตั้งแต่เมื่อไหร่?”
“เดี๋ยวค่อยคุยเรื่องนี้ทีหลังนะ”
เพื่อนสนิทตอบปัด ก่อนจะเดินไปหยุดยืนอยู่หน้าห้องพักผู้ป่วย ซึ่งเป็นห้องพิเศษ เหมือนกับที่เธอพักรักษาตัวก่อนหน้านี้ เรื่องราคาค่าห้องคงไม่ต้องพูดถึง มันแพงหูฉีกจนเธอไม่อยากเชื่อ ว่าป้ายุ้ยจะพักรักษาตัวอยู่ภายในห้องแบบนี้
“อย่าเพิ่งคิดมาก เอาไว้เยี่ยมเสร็จ เดี๋ยวข้าเล่าให้ฟัง”
พูดจบ ยักษ์ก็เปิดประตู แล้วส่งสายตาให้เธอเข้าไปในห้อง พอป้ายุ้ยเห็นมาเธอมาเยี่ยม ก็แสดงสีหน้าดีใจอย่างเห็นได้ชัด แม้ว่าจะมีสายน้ำเกลือ และสายวัดความดันระโยงระยาง แต่เจ้าตัวกลับดูสดใสไม่โทรม ซึ่งนั่นก็เป็นเรื่องที่ดีแล้ว
“ไ
