ตอนที่ 30
ผ่านมาสามวัน อาการป่วยของปรางอินท์หายสนิทดีแล้ว ตลอดสามวันมานี้ภาคิน อสูรจอมโหดและจอมเอาเปรียบในความคิดของหญิงสาวเขาไม่ได้ออกไปไหนเลย คอยนั่งหน้าบึ้งตึงอยู่ที่ไหนสักแห่งบนเรือนพักหลังเล็ก ทุกครั้งที่ปรางอินท์ก้าวออกมาจากห้อง เธอจะเห็นสายตาคมดุคอยจับจ้องมาจากมุมหนึ่งมุมใดของเรือนตลอดเวลา
ปรางอินท์นั่งแช่เท้าอยู่ในน้ำเย็นสบายหน้าเรือนพัก เช้าๆ แบบนี้ อากาศที่นี่ดีมากๆ หากว่าเธอไม่ได้มาที่นี่ในฐานะเครื่องมือแก้แค้นคงจะดีไม่น้อย
หญิงสาวอดไม่ได้ที่จะคิดถึงชีวิตของตัวเธอเอง สามวันมานี้ปรางอินท์ได้เรียนรู้ถึงความเอาแต่ใจของภาคินเป็นอย่างดี เขาเอาแต่ใจและเผด็จการอย่างสุดๆ กลางวันเขาจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเธอ ปลีกตัวไปนั่งทำงานเงียบๆ โดยโน้ตบุ๊กเครื่องจิ๋วของเขา หากตาคมดุก็ยังมองตามจับจ้องเธอไม่คลาดสายตา พอตกกลางคืน เขาเริ่มเรียกร้องสิทธิ์ที่เขาไม่พึงมีพึงได้สักนิด โดยไม่สนว่าเธอจะยังป่วย
