ตอนที่ 36
“คุณพ่อก็บ่นๆ คิดถึงนะคะ พักนี้คุณไม่ค่อยไปทานข้าวที่บ้านเลย”
เสียงหวานยังยั่วเย้า มืออีกข้างของเธอไล้แผ่วๆ ที่ปกเสื้อ ยั่วยวนให้กายแกร่งร้อนเหมือนที่เคยทำ แต่ทว่าชายหนุ่มค่อยๆ ดันร่างงดงามหอมกรุ่นด้วยกลิ่นน้ำหอมยี่ห้อดังออกห่างอย่างสุภาพ เขายอมรับว่ารักษ์สุดาเป็นหญิงสาวที่เร่าร้อน เด็ดดวง แต่วันนี้เขากลับรู้สึกเฉยชากับเธอไปเสียแล้ว
“ผมเพิ่งกลับจากเมืองนอกไม่กี่วัน อีกอย่างช่วงนี้ผมค่อนข้างยุ่ง เอาไว้มีโอกาสแล้วผมจะไปทานข้าวด้วย วันนี้คุณกลับไปก่อนเถอะนะรักษ์ ผมต้องเคลียร์งานจริงๆ” ภาคินบอกเสียงเรียบ
ดวงหน้าที่ถูกแต่งไว้อย่างงดงามงอง้ำ กระเง้ากระงอด แต่เมื่ออีกฝ่ายมองมาด้วยสายตาว่างเปล่าจนเธอสะอึก ทำให้ต้องยอมล่าถอยอย่างขัดใจ
“ก็ได้ค่ะ วันนี้รักษ์กลับไปก่อนก็ได้ แต่รับรองค่ะว่ารักษ์จะมาใหม่”
หญิงสาวพูดจบพร้อมกับฉกใบหน้าลงประทับเรียวปากกับปากเข้ม สาวสวยจัดจ้านกดคลึงบดจุมพิต
