"Babalarının gidişinin açtığı yara da kız çocuklarının yüreğinde şifa bulmaz.”
Gece yarısına kadar gelen giden bitmedi, yine yemek getirenler baş sağlığı dileyenler yanımızda olmak için gelenler vs derken epey geç saatte ev hala çok kalabalıktı. Annem 2 günlük perişanlığın arkasından bugün daha sakin oturuyordu. Kendini dış dünyaya kapatmış gibiydi daha çok. Herkes onunla bir şeyler konuşuyordu ama o sanki burada değil gibiydi. Biz babamı gömerken galiba annemin gülen yüzünü, neşesini, enerjisini de gömdük. Diğerlerinde de durum çok farklı değildi gerçi ama hep gülümserken görmeye alıştığım annemi böyle görmek biraz endişelendirdi beni. Usul usul yanına gittim, elini tutup
“Anneciğim bir şeyler yemek ister misin?” diye sordum.
Baktı sadece yüzüme belli belirsiz gülümsedi, kafasını i
