โต๊ะวีไอพี ด้านล่าง...
“วา! แกรู้หรือยังว่าผู้หญิงที่บอกว่าเป็นแฟนของคุณโจเซฟเป็นใคร?” กวางเอ่ยถามเพื่อนสาว หลังนักร้องบนเวทีพักเบรกแล้วเปิดเพลงในจังหวะที่ช้าลง ทำให้พูดคุยกันได้โดยไม่ต้องกระซิบข้างหูแบบเมื่อครู่
“ยังไม่รู้แน่ชัด แต่คุ้นๆ หน้านะ เหมือนเคยเห็นที่สนามกอล์ฟ นางน่าจะไปกับเสี่ย” เอวาบอกอย่างจำได้ว่าเคยเดินสวนกันหญิงสาวคนดังกล่าวมาก่อน
“งั้นแบบนี้ก็ไม่ต้องเครียดเลย ยังไงคุณโจเซฟก็คงจะไม่เอาเด็กเสี่ยมาเป็นแฟนหรอก อย่างเก่งก็แค่...ฟันฆ่าเวลา” ริสาออกความเห็น
“จริง” กวางเอ่ยสมทบอย่างเห็นด้วยเพราะยังไงโปรไฟล์ของเพื่อนสาวก็ชนะขาดอยู่แล้ว ไม่มีอะไรให้ต้องกังวลเลยแม้แต่น้อย
“ฉันอยากจะเห็นจัง ว่ายัยนั่นหน้าตาเป็นยังไง?” ดวงเดือนออกความเห็น รู้สึกเหมือนว่าเอวาจะรู้แล้ว แต่ไม่ยอมบอกว่าอีกฝ่ายเป็นใคร
“นั่นสิ ถึงขั้นโมเมว่าเป็นแฟนของคุณโจเซฟนี่ นางคงไม่ธรรมดาแน่ๆ” กวางบอกพลางเบ้ปากนิดๆ
ดารินที่เมื่อห้านาทีก่อนเหลือบไปเห็นคู่แข่งนั่งอยู่โต๊ะข้างๆ เธอก็รู้สึกช็อกเป็นอย่างมาก จึงรีบสั่งเช็คบิลเตรียมจะย้ายร้านหนี เพราะคิดว่าจะไม่กลับไปยุ่งหรือวิ่งตามคนไร้มารยาทอย่างโจเซฟอีก แต่พอได้ได้ยินการสนทนาเมื่อครู่ ก็ทำให้เธอถึงกับปรี๊ดแตกขึ้นมาทันทีทันใดที่ถูกหาว่าเป็นเด็กเสี่ย จึงหันไปตอกกลับสี่สาวที่กำลังเอ่ยถึงตน
“ถ้ายัยนั่นที่พวกคุณกำลังตามหาและสงสัยว่าหน้าตาจะเป็นยังไง งั้นก็แหกตาดูซะสิคะ หน้าตาเป็นแบบนี้แหละค่ะ”
“สะ...สวยจัง” ดวงเดือนจ้องมองหญิงสาวตรงหน้าอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตา มิน่า...เอวาถึงพยายามเลี่ยงที่จะบอกว่าอีกฝ่ายเป็นใคร เพราะไม่ว่าจะมองจากมุมไหน สาวคนดังกล่าวก็สวยและหุ่นดีกว่าเพื่อนสาวของเธอเป็นอย่างมาก
“ตาถึง” ดารินหันไปมองเพื่อนสาวของคู่แข่ง ก่อนจะยกยิ้มที่มุมปากแล้วเชิดหน้าขึ้นนิดๆ กับคำชม
“นังเดือน” กวางกับริสาถลึงตาใส่คนที่มักจะทำตัวเป็นส่วนเกินของกลุ่มอย่างไม่พอใจ
“ฉันชื่อดาริน สิรันปรียา จำเอาไว้ให้ดีล่ะ อ้อ! แล้วเสี่ยที่เธอว่า...นั่นพ่อของฉันเอง นายธาดา สิรันปรียา ยังอยากรู้หรือสงสัยอะไรอีกไหม?” ดารินบอกด้วยสีหน้าเอาเรื่องและมองจ้องสี่สาวอย่างไม่รู้สึกเกรงกลัวใดๆ
“ริน” ไทม์ไทยเห็นท่าไม่ดี จึงรีบขยับไปยืนข้างๆ เพื่อนรักอย่างรวดเร็ว
โต๊ะวีไอพี (ชั้นสอง)
“เชี่ย เป็นเรื่องแล้วไง จะลงไปดูหน่อยไหม?” คัลเลนถามคนที่เอาแต่มองไปยังโต๊ะด้านล่าง แต่ก็ยังนิ่งเฉยเหมือนทองไม่รู้ร้อน ทั้งๆ ที่สองสาวกำลังจะมีเรื่องกันเพราะตัวเอง
“จะไปทำไม ไม่เห็นเหรอว่ายัยแม่มดนั่นมากับผู้ชายอื่น” คนที่กำลังคิดอยู่ว่าตอนกลับจะแกล้งเดินชน แล้วหาเรื่องต่อยกับผู้ชายที่ดารินควงมาเที่ยว หันไปตอบพร้อมกับยักไหล่ขึ้นนิดอย่างไม่แคร์
“เจฟ! นี่มึงมองไม่ออกหรือไงว่าไอ้หมอนั่นเป็นเกย์”
“ใช่เหรอ?” คนกำลังที่คิดวางแผนอุ้มชายหนุ่มคนนั้นไปนั่งยางกลางป่า ถามย้ำด้วยสีหน้าตื่นๆ
“โอ๊ย! ฟายจริงๆ จะไปไม่ไป” คัลเลนบอกอย่างเหลืออด เพราะสองสาวกำลังจะมีเรื่องกันที่ด้านล่างอยู่แล้ว
ชั้นล่าง โซนวีไอพี...
“ฉันชื่อเอวา รังศิเตวัฒ และฉันข้องใจว่าทำไมวันนั้นเธอถึงได้โมเมว่าเป็นคนรักของคุณโจเซฟ” เอวาถามกลับด้วยสีหน้ากวนๆ
“ทำไม? ที่ข้องใจนี่ก็เพราะว่าเธอชอบเขาอย่างนั้นเหรอ” ดารินรู้สึกจี๊ดที่หัวใจกับคำถามของอีกฝ่าย
“ก็เออน่ะสิ” ดารินตอกกลับพร้อมกับยิ้มยั่วอีกฝ่าย ที่แม้จะสวยมากกว่าเธอไปนิดหนึ่งก็ตาม
“เอ่อ..คุณคะรีบห้ามเถอะค่ะ” ดวงเดือนหันไปบอกชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างๆ
“มันเลยจุดที่ผมจะห้ามเพื่อนผมได้แล้วครับ ขอโทษด้วย” ไทม์ไทยตอบด้วยน้ำเสียงสุภาพ
“เพื่อนเหรอคะ?” ดวงเดือนเลิกคิ้วถามอย่างรู้สึกอึ้ง เพราะนึกว่าอีกฝ่ายเป็นแฟนของหญิงสาวที่ชื่อดาริน
“ครับ เพื่อนตั้งแต่อนุบาล” ไทม์ไทยบอกยิ้มๆ
ขณะที่แรดเงียบกับแรดเปิดเผย เอ๊ย! เอวากับดาริน กำลังจ้องหน้าเตรียมตั้งท่าจะดวลฝ่ามือกัน อยู่ๆ ก็มีร่างสูงพุ่งเข้ามาแทรกตรงกลาง
“สวัสดีครับคุณเอวา” โจเซฟเอ่ยทักทายเสียงปนหอบ เพราะวิ่งแทรกผ่านผู้คนมากมายเพื่อจะมาถึงตรงนี้ให้ทันก่อนจะเกิดศึกสงครามขึ้นให้ได้อับอาย และเผลอๆ อาจจะกลายเป็นข่าวบนหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์ในเช้าของวันรุ่งขึ้น
“สะ...สวัสดีค่ะคุณโจเซฟ” เอวาหันไปมองก็ถึงกับปรับสีหน้าแทบไม่ทัน
“มาเที่ยวเหรอครับ” โจเซฟถามก่อนจะหันไปมองยัยแม่มดที่ยืนหน้าตึงอยู่ใกล้ๆ
“ค่ะ นั่งด้วยกันไหมคะ” เอวาเอ่ยชวนเสียงหวาน รีบกลายร่างเป็นสาวเรียบร้อยขึ้นมาทันทีทันใด
“ผมกับเจฟเปิดโต๊ะข้างๆ เอาไว้แล้วครับ เสียดายจัง” คัลเลนที่เดินมาสมทบ เอ่ยแทรกขึ้นด้วยสีหน้ายิ้มๆ
“สวัสดีค่ะคุณคัลเลน” เอวาหันไปส่งยิ้มทักทายหนุ่มหล่อลากไส้อีกคนอย่างรู้สึกเขินๆ