15
864 Words
“อ๊ะ! คุณโจเซฟโพสต์ลงไอจีแก” ริสาที่กดดูมือถือแล้วเห็นโพสต์ของโจเซฟเข้า จึงรีบบอกทุกคน
“ไหนๆ ขอดูหน่อย” กวางแย่งมือถือของเพื่อนรักไปดูอย่างตื่นเต้น
“ใครน่ะ ยัยแม่มด?” เอวาก้มลงมองโพสต์แล้วถามอย่างสงสัย
“ร้ายมากๆ ให้ดอกหน้าวัวคุณโจเซฟ” ริสาบอกอย่างไม่ชอบใจ
“มีหญ้าตดหมาอยู่ด้วยนะ คงจะเหม็นน่าดู” ดวงเดือนบอกพร้อมกับหัวเราะขึ้นอย่างขำๆ
“เธอส่งดอกกุหลาบไปให้เลยวา” กวางหันไปยุเพื่อนสาว
“เอางั้นเหรอ” เอวาถามอย่างรู้สึกลังเล
“ใช่! ส่งเลยวา” ริสารีบเชียร์
ดวงเดือนส่ายหน้าอย่างไม่เห็นด้วยกับความคิดของเพื่อนๆ ที่ยุยงให้เอวาทำเรื่องที่น่าสมเพช แต่กระนั้นเธอก็ไม่สามารถห้ามได้อยู่ดี
บ้านสิรันปรียา...ทันทีที่ดารินขับรถสปอร์ตสุดหรูของตัวเองเข้ามาจอดที่หน้าบ้าน แม่นมก็เดินออกมาต้อนรับด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
“คุณหนูกลับมาแล้ว”
“ค่ะนม แล้วดอกฟ้าล่ะคะ” ดารินถามถึงคนที่ไม่ชอบขี้หน้า
“ออกไปข้างนอกตั้งแต่เช้าแล้วค่ะ คุณท่านไม่อยู่แบบนี้ คงจะกลับดึกนู่นล่ะ แต่ว่าคุณหนูจะออกไปไหนอีกไหมคะ”
“ไม่ไปแล้วค่ะ นมมีอะไรหรือเปล่า”
“คือ...ที่ดินผืนข้างบ้านน่ะค่ะ”
“ทำไมคะนม”
“เดิมทีคุณดารา เคยพูดให้นมฟังว่าอยากจะเปิดห้างสรรพสินค้าเล็กๆ แต่คุณท่านก็เดินเข้ามาเอ่ยขัดว่าไม่อยากให้คุณหนูเหนื่อยค่ะ อยากให้ใช้ชีวิตสนุกแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ ไม่แต่งงานก็ไม่เป็นไร” นวลจันทร์เอ่ยเล่าความหลังให้กับนายน้อยฟัง
“คุณพ่อคงกลัวเหงาน่ะค่ะ” ดารินอมยิ้มอย่างเห็นภาพตามที่แม่นมบอก
“ก็ใช่ค่ะ แต่อีกวันคุณท่านก็เข้ามาปรึกษาใหม่ ว่าพอจะมีวิธีไหนบ้างที่จะทำให้คุณหนูมีหลานให้อุ้ม โดยไม่ต้องมีคนรักหรือแต่งงาน ออกเรือน”
“คิกๆๆ” ดารินได้ฟังก็ถึงกับหัวเราะออกมาอย่างเบรกไม่อยู่
“คุณดาราก็เลยตอกกลับไปว่า...งั้นก็สอนให้ลูกทำตัวแรดๆ แล้วไปนอนกับผู้ชายเลยสิ อีกเดี๋ยวก็ท้องเอง คุณท่านได้ฟังก็โมโหขึ้นมาทันทีทันใด บอกว่าลูกสาวเราจะทำเรื่องแบบนั้นไม่ได้ ผมหมายถึงวิธีการทางวิทยาศาสตร์ต่างหาก” นวลจันทร์เล่าพร้อมกับทำเสียงสองเสียงสาม
“นึกภาพคุณพ่อกับแม่ปะทะคารมกันออกเลยค่ะ” ดารินบอกพลางนึกไปถึงตอนที่มารดาของเธอยังมีชีวิต ก็มักจะต่อล้อต่อเถียงกับบิดาแทบทุกวัน แต่ส่วนใหญ่จะเป็นไปในทางที่ใช้เหตุและผล ถกกันไปมา คล้ายกับโต้วาที โดยมีเธอกับแม่นมเป็นกรรมการตัดสิน เป็นยกๆ ไป
“แต่ที่นมจะบอกคือ...ที่ดินข้างๆ นี้ทำเลดีมากค่ะ หากคุณหนูจะลองสานต่อความคิดของคุณแม่ดู นมว่าคงจะเป็นอะไรที่วิเศษมากๆ”
“ได้ค่ะนม ปล่อยทิ้งไว้เปล่าๆ ก็เสียดายแย่เลยนะคะ” ดารินบอกอย่างเห็นด้วย
“นั่นสิคะ นมรู้ว่าต่อให้ไม่ต้องทำงานอะไรคุณหนูจะมีกินมีใช้ไปตลอดชีวิตอย่างสบาย แต่ถ้าหากมีธุรกิจเป็นของตัวเอง มันโก้จะตายค่ะ”
“หึๆ โอเคค่ะ เดี๋ยวรินจะลองปรึกษาคุณพ่อดู”
“ค่ะ ถ้าเป็นคุณหนูเอ่ยเอง คุณท่านต้องไม่ขัดแน่ๆ”
“จริงๆ รินก็อยากจะหาอะไรทำสักอย่างนะคะ แต่ยังไม่รู้ว่าตัวเองเหมาะจะทำอะไรดี ขอบคุณนมมากๆ นะคะที่ชี้ทางให้”
“แหม...นมก็มีชีวิตอยู่เพื่อสิ่งนี้แหละค่ะคุณหนู”
“รักนมที่สุดเลย” ดารินบอกก่อนจะโผเข้ากอดแม่นมที่รักประหนึ่งญาติผู้ใหญ่
นวลจันทร์กอดตอบพร้อมกับลูบแผ่นหลังบางเบาๆ ก่อนจะชวนนายน้อยไปทานของว่าง
คอนโดหรู...เวลา 22:22 น.
โจเซฟที่เข้าไปตรวจไซต์งานก่อสร้างกับเพื่อนรักจนดึก พอกลับมาถึงห้องพักก็รีบตรงดิ่งไปอาบน้ำชำระร่างกายอย่างรู้สึกเมื่อยล้า
พออาบเสร็จก็เช็ดตัวพอหมาดๆ ก่อนจะหยิบเสื้อคลุมสีขาวขึ้นมาสวม แล้วเดินออกมาที่ข้างนอกได้เพียงไม่กี่ก้าว พลัน! เสียงเคาะประตูห้องนอนก็ดังขึ้นติดๆ กัน
ก๊อกๆ
“ใครครับ” โจเซฟขมวดคิ้วถาม เพราะหากเป็นเพื่อนรัก อีกฝ่ายจะรู้รหัสผ่าน ไม่จำเป็นต้องเคาะประตู ก็สามรถเข้าออกห้องพักของตนได้อย่างสบาย
“เปิดประตูเดี๋ยวนี้นะไอ้คนบ้า”
ทันทีที่ได้ยินเสียงตอบกลับ โจเซฟถึงกับสตั้นไปทันทีทันใด ไม่คิดว่า...ดึกดื่นเช่นนี้ ยัยแม่มดจะกล้าบุกมาหาตนถึงที่นี่ได้
“คะ...คุณรู้ได้ยังไงว่าผมพักอยู่ห้องนี้”
“รีบๆ เปิดประตูสิ ฉันยืนรอจนเมื่อยขาไปหมดแล้วนะ”
โจเซฟกลอกตาก่อนจะรีบเปิดประตูให้อีกฝ่าย เพราะกลัวว่าเพื่อนรักจะได้ยินเสียง แล้วออกมาดู
- Writer
