วันต่อมา...คอนโดหรู
ก๊อกๆ
“นี่เรากำลังฝันเหมือนทุกเช้าอีกแล้วใช่ไหมเนี่ย” โจเซฟสะดุ้งตื่นแล้วถามตัวเองอย่างไม่แน่ใจ หลังได้ยินเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นติดๆ กัน จึงรีบหยิกเข้าที่แขนของตัวเองอย่างแรง
“โอ๊ย! นี่เรื่องจริงเหรอวะ หึ! เดี๋ยวถ้าเจอยืนอยู่หน้าประตูห้้องล่ะก็ วันนี้พ่อจะจับทำเมียซะให้เข็ด”
คนที่โดนคุกคามทางความฝันทุกวัน รีบขยับลุกจากเตียง แล้วเดินตรงไปที่ประตูห้องนอนอย่างรวดเร็ว พร้อมกับเปิดออก
คลิก!
“ทำไมเปิดประตูช้าจัง”
โจเซฟดึงแม่เสือสาวเข้ามาในห้อง ก่อนจะถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ “ไอ้หมอนั่นเป็นใคร?”
“หึงเหรอคะ” หญิงสาวถามพร้อมกับส่งยิ้มยั่วยวนให้
“ฉันมีสิทธิ์ถามไม่ใช่เหรอ” โจเซฟตอบกลับเสียงเข้ม
“ฉันมีแค่คุณคนเดียวเท่านั้นค่ะ” เธอรีบเอ่ยอ้อนเอาใจ
“พูดจริง?” คนขี้หึงเลิกคิ้วถามพร้อมกับจ้องมองใบหน้างามนิ่ง
“จริงค่ะ” เธอเอ่ยยืนยันก่อนจะลูบคลำปลาช่อนแอมะซอนตัวเขื่องของเขาด้วยสายตาแวววาว
“พิสูจน์สิ” โจเซฟบอกเสียงกระเส่า
“ฉันจะกลืนกินคุณให้หมดเลย” เธอบอกก่อนจะกระตุกเสื้อคลุมของเขาออกเหมือนเช่นทุกครั้ง
โจเซฟจ้องมองการกระทำที่คุ้นเคย ก็เริ่มรู้สึกตงิดใจขึ้นมานิดๆ จึงจับข้อมือบางเอาไว้แน่น แล้วถามย้ำอีกครั้งเพื่อให้แน่ใจ
“เดี๋ยว! นี่เรื่องจริงใช่ไหม?”
หญิงสาวเงยหน้าขึ้นตอบทันใด “เรื่องจริงบ้าอะไรวะ ตื่นเร็ว จะเที่ยงอยู่แล้ว”
“เชี่ย!” โจเซฟอุทานออกมาตกใจที่อยู่ๆ น้ำเสียงของแม่เสือสาวก็เปลี่ยนไปเป็นน้ำเสียงของเพื่อนรัก
“ตื่นสิโว้ย”
น้ำเสียงที่ดังกึกก้อง ทำเอาคนที่กำลังฝัน ถึงกับลืมตาตื่นขึ้นมาทันทีทันใด
“ทำหน้าอย่างกับเห็นผี” คัลเลนที่เข้ามาปลุกเพื่อนรัก ต่อว่าพร้อมกับส่ายหน้าอย่างเพลียๆ
“เป็นเชี่ยอะไรวะ ชอบมาปลุกกูตื่นทุกเช้าเลย” คนที่ไปไม่ถึงฝั่งฝันต่อว่าด้วยสีหน้าตึงๆ
“ทำไม? มึงกำลังฝันเปียกอยู่หรือไง” คัลเลนตอกกลับก่อนจะเดินออกจากห้องไปพร้อมกับปิดประตูด้วยสีหน้าขบขัน
ปัง!
“ไอ้เชี่ย กูฝันค้างก็เพราะมึงน่ะแหละ” โจเซฟต่อว่าก่อนจะถอนหายใจอย่างรู้สึกเซ็งๆ “เฮ้อ...คงต้องไปหาจิตแพทย์จริงๆ แล้วสิเรา”
คนที่ทนความฝันเรื่องเดิมๆ ต่อไปไม่ไหว รีบขยับลุกจากเตียงแล้วเดินตรงไปยังห้องน้ำ หลังจากที่เมื่อคืนดารินออกจากไนต์คลับไป ตนก็แกล้งขอตัวไปเข้าห้องน้ำกับคัลเลน จากนั้นก็ตามดารินไปที่ห้องอาหารของโรงแรมร็อฟเวลล์ แต่กลับไม่พบอีกฝ่ายที่นั่น ด้วยความว้าวุ่นใจทำให้ตนดืื่มหนักกว่าทุกครั้งจนถูกเพื่อนรักหิ้วปีกพากลับมายังคอนโด
สองชั่วโมงต่อมา...คลีนิกเฉพาะทาง
“สวัสดีครับคุณโจเซฟ อีนอฟ” นายแพทย์วัย55 ปี เอ่ยทักทายหนุ่มคนดังด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
“สวัสดีครับ” โจเซฟทักทายตอบอย่างรู้สึกประหม่านิดๆ
“เป็นเกียรติที่จะได้ให้คำปรึกษา วิเคราะห์และรับฟัง โดยทุกอย่างที่อยู่ภายในห้องนี้จะเป็นความลับระหว่างเราสองคนครับ”
“ขอบคุณครับ” โจเซฟคลี่ยิ้มบางๆ อย่างเริ่มจะผ่อนคลายนิดๆ
“งั้นเรามาเริ่มกันเลยดีไหมครับ มีเรื่องอะไรที่ทำให้คุณรู้สึกเป็นกังวล”
“คือว่า...ผมฝันถึงผู้หญิงคนหนึ่งแทบจะทุกวันเลย มันทำให้ผมหงุดหงิดมาก เพราะผม...” โจเซฟเอ่ยค้างไว้อย่างรู้สึกกระดากปากนิดๆ ที่จะเอื้อนเอ่ยบางสิ่งบางอย่างที่น่าอายออกมา
“อะไรครับ?”
“ผมเมคเลิฟกับเธอ พอกำลังจะถึงจุดสำคัญ ผมก็จะสะดุ้งตื่นหรือไม่ก็ถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมาทุกครั้ง และวันนี้ก็เช่นกันครับ มันจะไม่แปลกอะไรเลย ถ้าผมจะฝันถึงผู้หญิงคนอื่นบ้าง แต่นี่ผมฝันถึงผู้หญิงคนเดิมมาได้อาทิตย์กว่าๆ แล้ว พระเจ้า! เธอมาเคาะประตูห้องผมทุกคืน ทุกอย่างมัน...”
“มันยังไงครับ” นายแพทย์ถามต่ออย่างอยากรู้
“มันเหมือนเรื่องจริงมากๆ ครับ เธอโซฮอต และเซ็กซี่จนผมแทบจะคลั่ง”
“คุณอยากเอาเธอ เอ๊ย! คุณอยากมีอะไรกับเธอ” นายแพทย์ใหญ่ประเมิน
“ใช่เหรอครับหมอ?” โจเซฟแสร้งขมวดคิ้วถาม
“ใช่ครับ ที่คุณฝันถึงเรื่องเดิมๆ ซ้ำๆ บ่อยๆ มันเกิดจากจิตใต้สำนึกของคุณร่ำร้องและเรียกหาสิ่งๆ นั้นอยู่ครับ”
“จิตใต้สำนึกของผม?”
“ครับ ยกตัวอย่างเช่น มีผู้หญิงคนหนึ่งต้องการลดน้ำหนักและควบคุมอาหาร แต่จิตใต้สำนึกของเธอโหยหาเนื้อย่างติดมันหอมๆ ก็อาจจะทำให้เธอฝันถึงการได้กินหมูกระทะอยู่บ่อยๆ ครับ”
“แล้วต้องทำยังไงผมถึงจะหยุดฝันแบบนั้นครับ”
“หึๆ ผมเคยดูหนังเรื่องหนึ่งครับ จำชื่อเรื่องไม่ได้ แต่จำประโยคหนึ่งได้ดีจนถึงวันนี้...จงเกาตรงส่วนที่คัน!” แพทย์ใหญ่บอกด้วยรอยยิ้ม