ชั่วโมงต่อมา...บ้านสิรันปรียา
โจเซฟนั่งรถมาส่งสาวเจ้าที่บ้าน แต่ไม่กล้าลงจากรถเพราะตนเองยังอยู่ในอาการเมานิดๆ
“ขอบคุณมากๆ นะคะ” ดารินก้าวลงจากรถเสร็จก็หันไปเอ่ยด้วยสีหน้ายิ้มๆ
“ครับ พรุ่งนี้เจอกัน” โจเซฟส่งยิ้มบางๆ กลับทันใด
“ค่ะ” ดารินขานรับแล้วปิดประตูรถให้ จากนั้นก็ขยับเดินออกห่าง พร้อมกับโบกมือให้พ่อเทพบุตรสุดหล่อ และยืนดูจนกระทั่งรถแล่นออกไป
บรื้น...
“คุณหนูไปไหนมาคะ แล้วเมื่อกี้ใครมาส่ง” นวลจันทร์เดินออกมาเอ่ยถามอย่างสงสัย เพราะตอนที่ออกไป นายน้อยของเธอนั่งรถไปกับคุณธาดา เธอจึงสั่งให้คมสันเตรียมรถรอไปรับกลับ แต่ทว่า...กลับมีรถหรูขับมาส่งซะก่อน
“อ๋อ! พอดีรินแวะไปคุยงานมาน่ะค่ะ” ดารินหันไปตอบด้วยสีหน้าเจื่อนๆ กลัวว่าแม่นมจะรู้ว่าเธอแอบดื่มตอนกลางวันมา
ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ เสียงเรียกเข้าที่เหมือนกับเสียงระฆังช่วยชีวิต เพราะอีกนิดเดียว แม่นมก็จะเดินเข้ามากอดเธอเหมือนเช่นทุกครั้ง
“เอ่
