“คนนิสัยไม่ดีเอ๊ย!”
กึก
ฉันวางแก้วไวน์ลงบนโต๊ะอย่างแรงจนลืมไปว่ามันไม่ใช่แก้วเหล้าอันที่จริงก็เมาตั้งแต่อยู่ร้านแล้วแหละจนกลับมาถึงบ้านด้วยอารมณ์เซ็งๆ เลยเอาไวน์ออกมาจิบแทน
ไม่รู้ทำไมถึงดื้อรั้นจะเอาเขาให้ได้ทั้งที่อีกฝ่ายพยายามปฏิเสธอยู่ตลอดยิ่งวันนี้ยิ่งแล้วใหญ่เดี๋ยวก็ดีเดี๋ยวก็มาเล่นกับใจ เธอตามเขาไม่ถูกเลย
“ใจร้ายที่สุด”
ริมฝีปากอิ่มบ่นพึมพำกับตัวเองก่อนจะเทไวน์ใส่แก้วอีกครั้งแต่ต้องชะงักเมื่อเห็นพี่ชายแท้ๆ อย่างนักรบยืนอยู่ตรงหน้าคิ้วเรียวขมวดเข้าหากันก่อนจะคลายปมออกเมื่อคิดได้ว่าเขาอาจจะมาหาของกินเพราะเคาน์เตอร์ที่เธอนั่งติดกับห้องครัวเลย
ไซซีหันหลังให้พี่ชายก่อนจะยกแก้วขึ้นมาจิบอีกครั้งหัวสมองก็พลันคิดแต่เรื่องของเขาจนกระทั่งรู้สึกได้ว่ามีสายตาจับจ้องมองมา
“เฮียมองอะไร”
“มองคนโง่”
“เอ๊ะ!ว่าซีเหรอ”
ร่างบางชักสีหน้าใส่พี่ชายที่คลานตามกันออกมาแต่แทบจะไม่สนิทกันเลยเทียบกั
