บทที่ 9 อึดอัด

1763 Words

หลังจากท้าทายพี่ไนต์ในวันนั้นฉันก็ยุ่งมากไม่ใช่การเรียนนะแต่เป็นงานของมหาลัยนี่แหละต้องมาถ่ายแบบประชาสัมพันธ์ถ้ารู้ว่างานเยอะขนาดนี้บางทีฉันอาจจะไม่ลงประกวดก็ได้ “สวยมากลูกสาว” เสียงแหบต่ำของเจ๊เมโกะเอ่ยชมมาแต่ไกลลืมบอกว่ารุ่นพี่สนิทด้วยก็เจ๊เมโกะพี่เขาเป็นสาวสองที่น่ารักมากๆ และเจ๊อิงปิงพี่รหัสของฉันเอง ความบังเอิญของเราสองคนนอกจากจะจับได้สายรหัสเดียวกันแล้วยังได้มาดูแลกันต่อในช่วงประกวดเพราะเจ๊อิงปิงเป็นดาวคณะปีที่แล้ว ทุกคนเลยเรียกเราว่าสายสวย หรือย่อมาจากสายรหัสสวยนั่นเอง “ไหนบอกวันนี้มีเรียนค่ำไงเจ๊” “อาจารย์ปล่อยเร็วได้ยินว่แกมีถ่ายแบบเจ๊กับยัยอิงปิงเลยแวะมาหา” ท่าทางอารมณ์ดีของเจ๊เมโกะทำให้ฉันหรี่ตามองด้วยความสงสัย “แน่ใจนะว่าแค่แวะมา?” “ฮ่าฮ่า บอกแล้วก็หลอกซีไม่ได้หรอก” เจ๊อิงปิงที่เดินมาพร้อมเจ๊เมโกะหัวเราะลั่นก่อนจะเอาเอกสารฟาดเจ๊เมโกะเบาๆ “เออ หลอกแกไม่ได้จริงๆ” “อ้าวแล้วสรุปมีอะไรหรือเปล่าคะ” ไอ้ท่าทางแบบนี้เดาไม่ยากว่าจะมาพูดอะไรนอกจากชวนไปเที่ยวผับ “ไปตี้กันคืนนี้อยากออกล่า” นั่นไงเดาผิดที่ไหน! “ออกล่าอะไรเห็นเมาตลอด” เจ๊อิงปิงช็อตฟิลเจ๊เมโกะที่กำลังวาดลวดลายแบบแม่เสือสาวจนชะงักไป “เอ้าอีนี่ ก็เมากันหมดนั่นแหละไม่เคยได้ลงได้ล่าอะไรกับเขาหรอก” “งั้นคืนนี้ก็ล่าเลยสิ!”ฉันเอ่ยแทรกขึ้นมาอย่างมีเลศนัยพอเจ๊เมโกะพูดถึงเรื่องไปผับสมองของฉันก็ประมวลทันทีว่าต้องแวะอีลีทผับเพื่อเจอพี่ไนต์ให้ได้หลังจากนี้จะว่างไปจีบแล้ว “ทำหน้าแบบเหมือนมีแผนการ”เจ๊เมโกะหรี่ตามอง “จะไปอ่อยพี่ไนต์เหรอ?”ตามด้วยเจ๊อิงปิง “ใช่!” “หาาา/เอาจริงดิ” “แน่นอนค่ะ จีบไม่ได้ก็ลากเข้าห้องเลยฮ่าฮ่า” “เฮ้อ สมบัติของเจอร์คนสุดท้าย” ฉันหัวเราะให้กับท่าทางหมดอาลัยตายอยากของเจ๊เมโกะ แน่สิหนุ่มฮอตของมหาลัยทยอยเปิดตัวแฟนกันหมดจะเหลือก็แค่พี่ไนต์ของฉันคนเดียว “เอาน่าถือเสียว่าเสียสละให้น้องนะเจ๊นะ”ฉันเอื้อมมือไปบีบนวดไหล่ให้เจ๊แกเบาๆ “อะก็ได้ เห็นว่าเป็นน้องหรอกนะคืนนี้เจอกันสามทุ่มที่อีลิทซินเซียไปได้ไหม อย่าลืมชวนนะ” ก่อนแยกจากกันเจ๊เมโกะก็ให้ชวนซินเซียไปด้วยแน่นอนว่าฉันลากไปด้วยทุกงานแต่บางทีเจ้าตัวก็ปฏิเสธเพราะมีแฟนอีกอย่างพวกเฮียก็ชอบหวงมากๆ ไม่ค่อยอยากให้ออกไปเที่ยวเท่าไหร่ “เดี๋ยวลองถามดูก่อน แต่ซีจะลากไป” “เกรงใจพี่เสือบ้างยะ”เจ๊อิงปิงเอ่ยออกมา “พี่เสือขี้หึง แต่จะกล้าว่าอะไรยัยซินไม่เคยหรอกรายนั้นน่ะส่วนพวกเฮียก็ตามใจจะตาย” ถ้าเจ้าตัวอยากไปใครจะบังคับได้ส่วนมากซินเซียจะเกรงใจมากกว่าเลยไม่ไปเที่ยวกลางคืน “แต่แกออกไปเที่ยวได้ปกติเลยนะ”เจ๊เมโกะเอ่ยออกมาอย่างสงสัย “ก็นี่ซีไง อยากทำอะไรก็ทำพวกเฮียทำได้แค่เป็นห่วงแต่ไม่สามารถห้ามซีได้แน่นอน” “จ้ะ แม่คนเก่งงั้นเจอกันนะ” ฉันโบกมือลาเจ๊ทั้งสองก่อนจะเดินมายังหน้าตึกตอนนี้เป็นเวลาทุ่มหนึ่งแล้วแม้จะมีนักศึกษามาเรียนแต่ก็น้อยมาก ก้มมองดูเวลาสักพักก็ได้แต่แปลกใจทำไมรถของที่บ้านยังไม่มาสักที “หืม ทำไมลุงสมไม่รับสายนะ” กดโทรออกจนมือหงิกแล้วฉันดันไม่มีเบอร์คนขับรถคนอื่นอีกนะเพราะลุงสมขับรถให้ฉันประจำเมื่อเช้ามาเรียนกับซินเซียแต่มีงานต่อเลยให้เพื่อนกลับไปก่อน “ซี มาทำอะไรตรงนี้ยังไม่กลับอีกเหรอ” เสียงทักทายจากข้างหลังทำให้ฉันหันกลับไปมอง ครามเดือนมหาลัยคู่กับฉันเดินล้วงกระเป๋าออกมาพลางเลิกคิ้วถามด้วยความแปลกใจ “กำลังรอรถของที่บ้าน นายถ่ายเสร็จแล้วเหรอ?” “ใช่ เสร็จแล้วให้ยืนรอเป็นเพื่อนไหม?” “เอ่อ ไม่เป็นไรเกรงใจ” “ไม่ต้องเกรงใจ เดี๋ยวรอเป็นเพื่อน” “เอางั้นก็ได้” ฉันยิ้มขอบคุณเขาอีกครั้งเพราะนี่ก็ค่อนข้างมืดมีเพื่อนนั่งอยู่ด้วยก็ดีเหมือนกันและไม่ต้องกังวลเรื่องเป็นข่าวอีกเราสองคนสนิทกันตอนแรกคนก็จิ้นนะแต่เราชัดเจนว่าเพื่อนเวลาไปไหนมาไหนด้วยกันคนก็จะไม่ได้คิดอะไร เมื่อหลายวันก่อนมีมือดีจับภาพของฉันกับพี่ไนต์ที่ห้างวันนั้นได้ แน่นอนว่าเป็นประเด็นเพราะเขาคือหนุ่มฮอตของมหาลัยผู้ชายที่ผู้หญิงหมายปองมากที่สุดเพราะโสดอยู่คนเดียว แม้ว่าจะมีข่าวกันหลายครั้งแต่คนส่วนมากก็ไม่ได้จิ้นมากเหมือนข่าวฉันกับครามในช่วงแรกๆ บางทีก็งง หรือฉันไม่เหมาะสมกับเขาเหรอ “ทำหน้านิ่วคิ้วขมวดคนเดียว แปลกคน” “อย่างฉันเนี่ยนะแปลกคน” “ก็เธอชอบคิดอะไรคนเดียวแล้วมันแสดงออกทางสีหน้า ดูตลกชะมัด” ครามหัวเราะลั่นจนฉันอดเบะปากไม่ได้ “ไอ้บ้า นั่นปากเหรอ!” “เนี่ยแหละปาก ไม่เชื่อก็มาพิสูจน์ได้นะ” ครามเอ่ยออกมาพร้อมกับหัวเราะไปด้วยแต่ประโยคของเขาทำให้ฉันแอบชะงักไปเล็กน้อย “ฮ่าฮ่าเอาไว้ให้ผู้หญิงของนายมาพิสูจน์” ก่อนจะเอ่ยออกมาเพื่อกลบเกลื่อนบรรยากาศแปลกๆ ไม่ใช่ไม่คิดนะหลายครั้งที่แววตาของเขามันไม่ปฏิเสธเลยว่า ‘ชอบฉัน’ “ซี ฉันว่า…” ครามมองสบตาฉัน และก่อนเขาจะเอ่ยอะไรที่ทำให้บรรยากาศระหว่างเราอึดอัดแสงไฟหน้ารถก็สาดส่องมาทางหน้าตึกที่เรายืนอยู่และเคลื่อนเข้ามาจอดหน้าตึกด้วยความเร็วก่อนจะเบรกกะทันหันจนยางรถบดกับพื้นถนนจนเกิดเสียงดัง เอี๊ยดดดดด! “พี่ไนต์…” คนขับยังไม่ทันลงจากรถก็รู้แล้วว่ารถคันนี้ของใครทำให้ฉันเอ่ยครางชื่อเขาเบาๆ ด้วยความตกใจปนแปลกใจนี่คือตึกของคณะนิเทศศาสตร์ที่เราใช้ถ่ายงานกันทำไมเขาถึงปรากฏตัวที่นี่ หรือว่าแอบนัดสาวคณะนี้งั้นเหรอ!!! “จะยืนเอ๋ออยู่อีกนานไหม มาขึ้นรถ!”เสียงเข้มของเขาเอ่ยออกมาอย่างดุดันเจือแววโมโหทำให้ฉันงุนงงหนักกว่าเดิมจนกระทั่งครามแตะที่ศอกของฉัน “พี่เขามารับเธอเหรอ?” “เอ่อคือ..” ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน เมื่อร่างบางไม่ยอมเดินมาขึ้นรถแล้วยังมีรุ่นน้องคนเดิมที่ชอบตัวติดกับเธอยืนจับข้อศอกอยู่ด้านข้างทำให้เขาได้แต่แค่นหัวเราะเบาๆ นัยน์ตาคมจ้องมองเธอเขม็ง ปากก็บอกว่าชอบเขาแต่ก็ทำตัวสนิทสนมกับผู้ชายคนอื่นเธอนี่มันร้ายจริง ๆ “ถ้าไม่กลับก็แล้วแต่เธอแล้วกัน!” “อ๊ะ กลับค่ะกลับ” ไซซีเหมือนพึ่งได้สติรีบวิ่งลงมาหาร่างสูงที่ทำหน้าตึงยืนอยู่ข้างรถ ก่อนจะเปิดประตูและสอดตัวเข้าไปอย่างว่าง่ายไม่วายเลื่อนกระจกลงเพื่อบอกลาเพื่อนอย่างคราม “ไว้เจอกันใหม่นะ ขอบใจมาก” เอ่ยไม่ทันจบกระจกรถก็ถูกเลื่อนขึ้นโดยฝีมือของไนต์แล้วทำให้เธอแอบขมวดคิ้วให้กับความไร้มารยาทของเขา “ซียังพูดกับเพื่อนไม่จบเลยนะคะ” “งั้นเธอก็ลงไปคุยให้จบ” “ได้เหรอคะ?” “ได้ แต่ถ้าลงไปแล้วก็ไม่ต้องขึ้นมาอีก” “ใจร้าย แบบนี้จะกล้าลงไปคุยได้ยังไง แต่ไม่เป็นไรค่อยส่งข้อความบอกก็ได้” ไซซีทำหน้าเศร้าก่อนจะเบิกตากว้างเพราะฉุกคิดว่าจะส่งข้อความขอบคุณเพื่อนแทนแต่โดนคนหน้าตึงเอ่ยแทรกขึ้นมา “นี่เธอมีเบอร์มันด้วย?” “อ้าวก็เพื่อนซีนี่ จะมีเบอร์ก็ไม่แปลก” “เหอะ ก็แล้วแต่” ร่างสูงทำเสียงในลำคออย่างไม่พอใจก่อนจะขับรถออกจากรั้วมหาลัยแอลและมุ่งหน้าไปยังคฤหาสน์ของเธอ วันนี้มีเรียนวิชาเสรีและเลิกค่ำขากลับไอ้เสือก็บอกให้เขามารับเธออารมณ์บอกแกมบังคับเหมือนทุกทีนั่นแหละอีกอย่างยังไงเขาก็ผ่านทางบ้านเธอแวะรับหน่อยคงไม่เป็นอะไร และนั่นทำให้เขามาเจอว่าเธอไม่ได้รอคนเดียวแต่มีเหลือบไรอยู่ด้วยจะกิ๊กจะคุยจะคบกับใครก็ช่างเถอะเขาไม่สนใจ “เรื่องที่คุยกันไว้” “หืม เรื่องไหนเหรอคะ” “ที่เธอบอกจะจีบพี่ ถ้าในระหว่างสองเดือนนี้เธอไปยุ่งกับคนอื่นถือว่าข้อตกลงของเราเป็นโมฆะ” เขาเป็นคนรักษาคำพูดและเธอก็ต้องทำตามให้ได้ด้วย “ซีไม่เคยยุ่งกับใคร” “ก็ดี ดังนั้นลบเบอร์มันซะ!” “หา ว่ายังไงนะคะ” ไซซีเอ่ยออกมาอย่างุนงง “ลบเบอร์ไอ้ครามและผู้ชายทุกคนออกซะในระยะเวลาสองเดือนนี้เธอห้ามยุ่งกับใครนอกจากพี่ถ้าทำไม่ได้เธอกะ!!” “ก็ได้ค่ะซีจะลบ!! แต่พี่ก็ต้องเอามือถือมาให้ซีดูด้วยแบบนี้จะได้แฟร์ทั้งสองฝ่ายถ้าเจอแชตผู้หญิงซีจะลบให้หมด” ยัยจอมแสบเอ่ยเสียงเข้มพลางแบมือมาตรงหน้าเขาด้วยท่าทางเอาเรื่อง!! “หึ ทำอย่างกับเป็นเมียพี่” “เดี๋ยวก็ได้เป็นค่ะ!” คำตอบของเธอทำให้เขาชะงักไม่คิดว่าไซซีจะกล้าขนาดนี้ เขาเหยียดยิ้มก่อนจะเอื้อมมือมาล้วงเอามือถือไปวางบนมือเธอ “ถ้าลบไหว ก็ลบให้หมด!”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more