INTRO
1782 Words
คุณเคยชอบใครมาก ๆ ไหมแบบว่าเจอแล้วปิ๊งเลยและไม่เคยเป็นกับใครมาก่อนฉันเคยคิดว่ามันเป็นเรื่องตลกและไร้สาระมากจนกระทั่งฉันได้เจอกับเขา
ผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างเสาในผับ…
เรื่องมันเริ่มจากวันนั้นฉันพึ่งเดินทางมาถึงประเทศไทยเพื่อมาเรียนต่อในระดับอุดมศึกษาโดยปกติจะใช้ชีวิตที่ฮ่องกง ช่วงปิดเทอมถึงมาไทยเพราะบรรดาญาติคนอื่นปักหลักที่ไทยหมดรวมถึงพี่ชายแท้ ๆ อย่างเฮียนักรบด้วยส่วนฉันอยู่กับป๊าและหม่ามี้ที่ดูแลบริษัทสาขาฮ่องกงบ้านเราเป็นครอบครัวใหญ่โดยมีคุณปู่เตโชคือผู้อาวุโสที่สุด
รองลงมาคือลูกชายของท่านสามคนหรือลุงใหญ่พ่อเฮียติณณ์เฮียต้าร์ ลุงรองป๊าซินเซียเฮียซันเฮียโซ่และลูกชายคนสุดท้องคือป๊าฉันเองเป็นยังไงบ้านเราใหญ่มากไหม
กลับเข้าเรื่องต่อเถอะนั่นแหละแม้ว่าฉันจะดูแรงแต่ไม่เคยมีแฟนเลยเพราะไม่มีใครถูกใจแต่เจอเขาคนนั้นแล้วมันกระแทกใจมากแม้แต่ซินเซียที่เป็นเพื่อนสนิทและญาติยังเข้าใจว่าเพราะเมาแต่ไม่ใช่เลยเป็นเพราะเขาหล่อมากต่างหาก
แม่ขาหนูรักเขา
“ทำหน้าอะไรของแก”
เสียงหวานใสแต่ไร้อารมณ์เอ่ยขึ้นมาทำให้ฉันหลุดจากภวังค์เรื่องราวที่ผ่านมาเมื่อเทอมที่แล้ว ก่อนจะเลื่อนสายตาไปสบกับนัยน์ตาหวานซึ้งของเพื่อนสนิทและอีกฐานะคือลูกพี่ลูกน้องอย่างซินเซีย
“คิดถึงพี่ไนต์”
และคำตอบของฉันก็ทำให้เพื่อนกลอกตามองบนพร้อมสีหน้าเอือมระอา แน่สิตัวเองได้แฟนเป็นหนุ่มฮอตอันดับสามผู้ชายที่มาแรงและฮอตที่สุดในมหาลัยจะไปเข้าใจหัวอกคนโสดที่อยู่ในโหมดแอบรักได้ยังไง ชิ!
“พี่ไนต์คงจามแล้วตอนนี้ เพราะแกเวิ่นเว้อหาพี่เขาตลอดทั้งวัน”ซินเซียเอานิ้วจิ้มจมูกฉันก่อนจะหันไปเก็บไอแพดลงในกระเป๋า
“แกไม่เคยคิดถึงพี่เสือทั้งวันบ้างเหรอ?”
“แกอาการหนักมากลองไปเช็กสมองดูไหม..”
“เช็กทำไมอะ”
“อ้าว!เผื่อเป็นโรคคลั่งรักไงเสี่ยวซี..ฮ่าฮ่า”
“บอกว่าอย่าเรียกแบบนี้ไงหมวยน้อย”
“ก็แกทำตาเยิ้มทุกครั้งที่พูดถึงพี่เขา”
“ก็ชอบไง..ชอบเขามากๆ”
“จีบพี่ไนต์มาตั้งแต่เทอมก่อนยังไม่ท้ออีกเหรอถามจริง พี่เขานิ่งมากเลยนะดูไม่หือไม่อือ”ซินเซียเท้าคางมองมาที่ฉันก่อนจะเอ่ยประโยคที่ทำเอาฉันใจสั่นแต่ยังปั้นหน้ายิ้มชีวิตนี้ไม่เคยจีบใครนี่แม้ว่าจะสวยเลิศเชิดขนาดนี้แต่เอาเข้าจริงเจอพี่เขาก็ยังประหม่าทุกครั้ง
ออกตัวแรงไปอย่างนั้นแหละ!
“ฉันนี่ไงจะละลายใจเขาเอง พี่ไนต์ต้องเป็นของฉันเท่านั้นคนอื่นห้ามยุ่ง!”อันนี้ไม่ได้พูดเล่นชะนีหน้าไหนก็ห้ามยุ่งเด็ดขาด
“ชอบเขามากขนาดนั้น?”
“โอ๊ยแกจะถามอะไรนักหนาชอบก็คือชอบไง ทำขนาดนี้ยังจะถามอีก”
“ไม่อะ”เพื่อนสายคนสวยส่ายหัวจนผมสีบลอนด์ยาวลอนสลวยปลิวไปมา
“...”
“นี่ต้องไม่ใช่ไซซีของฉันแน่ๆ”
“กรี๊ดทำอะไร!!”
ฉันยกมือขึ้นปัดป้องมือของเพื่อนที่ยื่นมาบีบแก้มซ้ายขวาเป็นพัลวันอย่างไม่เข้าใจ ช่วงนี้จิตใจยิ่งห่อเหี่ยวเพราะไม่ได้เจอหน้าพี่ไนต์แต่เพื่อนก็เอาแต่ถามอะไรที่ไม่เข้าใจอารมณ์เลยจะสวิงนิดหนึ่งแหละ
“บีบแก้มหรือจะให้ตบเตือนสติดี”
“แก..จะตบฉันทำไม?”
“ก็แกเอาแต่ทำอะไรที่ไม่ใช่ตัวเองนี่ วิ่งตามเขาต้อยๆ เขาเคยสนใจไหมถามจริง แล้วพยายามทำอะไรที่ไม่ใช่ตัวเองมันเหนื่อยไหม..แต่ฉันเหนื่อยแทน”
“ก็ฉัน..”เออยอมรับก็ได้ว่าอยากทำให้เขาประทับใจแม้จะชอบกีดกันผู้หญิงคนอื่นแต่ต่อหน้าพี่ไนต์ฉันพยายามทำตัวเรียบร้อยน่ารักอยู่
“ยอมรับมาว่าที่ทำมันฝืนตัวเอง”
“เออ!!ยอมรับก็ได้แล้วจะให้ทำยังไง อยากให้พี่เขาชอบ”ยิ่งคิดยิ่งเหนื่อย
“ก็เป็นตัวของตัวเองไปเลยสิ!”ฉันเบิกตากว้างเมื่อซินเซียพูดจบ จะให้เผยนิสัยตัวเองต่อหน้าคนที่ชอบเหรอแค่คิดก็สยองแล้วนะ
“ไม่เอา”
“แล้วแกรู้ได้ไงว่าทำตัวเรียบร้อยอ่อนหวานเขาจะชอบ เผยนิสัยไปเลยถ้าเขาจะชอบก็ต้องชอบที่เราเป็นตัวเอง เห็นแกวิ่งตามเขาเหมือนลูกเป็ดแล้วรับไม่ได้”
“พูดดีนะยะ”
“แล้วจะทำไม่ทำ”
“เอ่อ..”เร่งจังขอคิดก่อนสิ
“ถ้าที่ทำอยู่ตอนนี้เขายังเฉยแกต้องฉีดยาแรงแล้วนะเอาแบบตัวตนของตัวเองสู้ไปจะได้รู้ว่าเขาชอบไม่ชอบ”
ซินเซียกอดอกยกยิ้มท่าทางมาดหมายทำให้ไซซีกัดริมฝีปากอย่างใช้ความคิดก่อนจะทบทวนที่ผ่านมาก็พยายามทำอะไรที่ไม่ใช่ตัวเองมานานจนตอนนี้เทอมสองแล้วเขายังไม่ใจอ่อน
“นั่นสินะในเมื่ออ่อนหวานไม่ชอบก็ต้องเจอของแรงแล้วแหละ”
ริมฝีปากอวบอิ่มยกยิ้มร้ายเมื่อนึกถึงคนที่ชอบนิ่งเฉยอยู่เป็นประจำ คอยดูเถอะถ้าเจอเวอร์ชันยัยตัวร้ายเขาจะทำหน้ายังไง ซีจะรุกจริงจังแล้วนะพี่เตรียมรับมือเลย!
“ทำหน้าแบบนี้ค่อยสมเป็นแกหน่อย!”
“ขอบใจที่เตือนฉันมัวแต่ไปทำตัวน่ารักใส่เขามาทั้งเทอมแย่จังแบบนี้เสียคะแนนหมดแล้วมั้ง”
“เอาน่าคนเราเปลี่ยนได้ตลอดแหละแต่แกต้องห้ามใจอ่อนนะต้องเป็นตัวของตัวเองท่องไว้”
“รู้แล้ว..จะเป็นตัวของตัวเองจะตะครุบพี่ไนต์ให้ไปไหนไม่รอดเลย”เธอพูดจริงนะถ้าได้ชอบแล้วเธอไม่มีถอยแต่อาจจะต้องเปลี่ยนวิธีกันเล็กน้อย
ช็อปวิศวกรรมโยธา
“ฮัดชิ้ว!”
“จามขนาดนี้มึงไปแดกยาเถอะ”
ร่างสูงจามเสียงดังขึ้นอีกครั้งจนนักรบต้องวางเอกสารการเรียนลงก่อนจะบอกเพื่อนไปให้ไปกินยาแต่โดนต้าร์ขัดขึ้นมาก่อน
“กูว่าต้องมีคนนินทามันอยู่แน่ๆ จามสองสามครั้งติดเขาอาจจะด่าพ่อมันอยู่ก็ได้”ต้าร์หัวเราะก่อนจะไหวไหล่เดินออกจากช็อปไปเพราะมีนัดกับพินอินแฟนสาวรุ่นน้องทำให้ทั้งห้องเหลือแค่ไนต์ที่นั่งจามจมูกแดง นักรบที่กำลังลุกเดินออกจากห้องและเพทาย
“ไนต์กูกลับพร้อมมึงนะ”
“อืม”
ร่างสูงที่จามจนเสร็จครางลำในลำคอก่อนจะเดินไปหยิบกระเป๋าและเดินออกจากช็อปพร้อมเพื่อน ในกลุ่มพวกเขาปกติจะมีกันเจ็ดคนแต่อีกสองคนเรียนเครื่องกลส่วนโยธาก็มีเขา เพทาย ต้าร์คนที่ปากหมา นักรบและโซ่
วันนี้เขาจามบ่อยผิดปกติสงสัยจะไม่สบายเมื่ออาทิตย์ก่อนมีธุระต้องบินไปอเมริกาวันนี้ลงเครื่องเขาก็มาเรียนทันทีแต่ร่างกายก็ปกติดีไม่ได้รู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวเหมือนคนมีไข้เลย
เราเดินออกมาจนถึงหน้าช็อปโยธาวันนี้กว่าจะเลิกอาจารย์ปล่อยช้าจนเหลือแค่พวกเขาที่ต้องทำแล็บส่งกว่าจะเสร็จก็ปาไปห้าโมงครึ่งพอดี
“อ้าวนั่น..น้องไซซีนี่หว่า”เขาชะงักก่อนจะปรายตามองตามเสียงของเพทาย
ร่างบางในชุดนักศึกษารัดรูปใบหน้าสวยสะกดใจกำลังเดินผ่านมาทางนี้เธอเป็นน้องสาวของนักรบเขาทำเพียงมองเธอนิ่งๆ เหมือนอย่างเคย
แต่เธอกลับหันมามองเพียงเล็กน้อยฉีกยิ้มให้เขาและเพทายก่อนจะเดินเลยผ่านไปจนเขาเผลอขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจที่จริงโดยปกติก็ควรจะเป็นแบบนี้ฐานะเราคือเพื่อนพี่ชายกับน้องสาวเพื่อน
ก็ควรเป็นแบบนั้น!
แต่หลายเดือนที่ผ่านมาเธอแสดงออกชัดเจนว่าคิดยังไงกับเขาตามติด เอาใจ และกีดกันผู้หญิงคนอื่นออกจากเขานั้นคือสิ่งที่เป็นตลอดหลายเดือนแต่วันนี้เธอออกจะแปลกไปสักหน่อย
“วันนี้น้องไซซีไม่มาอ้อนมึงเหรอวะ”
เพทายทำหน้าสงสัยก่อนจะใช้ศอกสะกิดแขนเขาไม่หยุดเมื่อเห็นไซซีเดินไปเลยแบบไม่หันหลังกลับซึ่งมันแปลกจากปกติที่เป็น
“ก็ดีแล้ว”
ไนต์ตอบเสียงเรียบอย่างไม่ใส่ใจเพราะสำหรับเขาไซซีออกจะเป็นตัววุ่นวายในชีวิตเขาอยู่บ้างไม่ใช่ไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรแต่เขาก็ถนอมน้ำใจเธอมากกว่าผู้หญิงคนอื่นในฐานะน้องสาวของเพื่อน
“มึงนี่มันเย็นชากว่าไอ้โซ่อีกนะ”
“จิตใจด้านชา หยาบกระด้างสัด!”
เพทายเท้าเอวบ่นเขาไม่หยุดจนกระทั่งเราเดินมาถึงลานจอดรถและเห็นแผ่นหลังเล็กบางแสนคุ้นตาของไซซีกำลังเดินไปกับรุ่นน้องปีหนึ่ง ได้ยินว่าเป็นเดือนมหาลัยปีนี้
“ดาวมหาลัยเลยนะเว้ย!!”
“แล้วไง?”
“มึงไม่สนใจจริงดิ..เดี๋ยวหมาคาบไปแดกนะ”
“สวยแล้วไงไม่ใช่สเปกกู”ไนต์คิดอยู่สักพักก่อนจะตอบออกมาเพื่อคลายความสงสัยให้เพื่อน
“แล้วสเปกมึงเป็นแบบไหนตั้งแต่รู้จักกันมากูไม่เห็นว่ามึงจะสนใจใครเป็นพิเศษดีหน่อยก็น้องไซซีกูก็นึกว่ามีใจ”
“น้องเพื่อน” ใช่ น้องเพื่อนก็เหมือนน้องเรา
“ระวังได้เป็นพี่น้องท้องชนกัน”เพทายหรี่ตายกยิ้ม
“ไม่มีทาง!”อันนี้เขาตอบปฏิเสธเสียงแข็งไม่มีทางแน่นอนเขาไม่ได้ชอบเธอและเธอไม่ใช่สเปกเขาด้วย
“กูจะคอยดู..แต่ระวังกลืนน้ำลายตัวเองนะ”
“หึ..มึงคอยดูเลย!”ไนต์ยกยิ้มก่อนจะสตาร์ตรถและขับออกจากมหาลัยมุ่งหน้าสู่คอนโดที่พวกเขาอาศัยอยู่โดยที่ระหว่างทางออกจากคณะนัยน์ตาคมมองผ่านกระจกหลังที่สะท้อนภาพคนสองคนที่กำลังเดินเคียงข้างกันอย่างใกล้ชิดสนิทสนมด้วยสายตาเรียบเฉยไร้อารมณ์และความรู้สึก
- Writer
