เจ็บปวด...2

517 Words

“ตามสบายค่ะ” เมื่อรู้ตัวว่าตนเองเผลอทำให้เขาจับผิดตนเองได้ หญิงสาวก็รีบปรับสีหน้า ก่อนที่จะยอมให้เขาคุยกับบุตรสาว เพราะอย่างไรเสีย หากว่าเขาคาดคั้นบุตรสาวจริงๆ เขาก็คงไม่ได้คำตอบอะไรอยู่แล้ว “มาให้ลุงถามต่อก่อนนะครับคนสวย” ปีมงคลย่อตัวลงไปสนทนากับเด็กน้อยต่อ “ได้ค่ะคุณลุง” เสียงเล็กๆ นั้นตอบกลับมาพร้อมกับรอยยิ้มน่ารักของเด็กน้อย “คุณพ่อหนูชื่ออะไรเหรอครับ” ชายหนุ่มถามอย่างมีความหวัง “ไม่รู้ค่ะ แม่ไม่เคยบอกอะตอม” เด็กน้อยตอบตามตรง เด็กหญิงชนัญญาเคยถามหาพ่อเหมือนกับเด็กคนอื่น แต่พอเห็นมารดาร้องไห้ เธอก็ต้องปลอบมารดาตามประสาเด็ก จากนั้นเป็นต้นมา เธอก็ไม่เคยถามอีกเลย “งั้นเดี๋ยวลุงจะช่วยตามหาพ่อให้หนูดีมั้ยคะ” ปีมงคลรีบอาสา ทุกอย่างที่เด็กน้อยพูดมันเริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ เด็กน้อยน่ารักช่างเจรจาคนนี้ต้องเป็นลูกสาวของเขาอย่างแน่นอน “ดีค่ะ อะตอมอยากมีพ่อเหมือนคนอื่นค่ะ” เด็กน้อยตอบออกมาเสีย

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD