ตอนที่ 5 แผนการณ์ขององค์หญิง
872 Words
@ ห้องพักระดับพรีเมี่ยม
ภายในห้องพักระดับหรูหรา แสงไฟนีออนจ้าสว่าง มีชายร่างกำยำนอนเปือยกายส่วนบนในผ้านวมผืนสีขาวหนา หลับตาสนิทด้วยใบหน้าแสนหล่อเหลา บนเตียงกว้างขนาดใหญ่
ระหว่างนั้นดวงตาของหญิงสาวเพ่งมอง ครุ่นคิดถึงการกระทำผิดชอบชั่วดี แต่ถึงอย่างไรนั้น...คงเป็นเหตุผลเดียวที่สามารถต่อกร เอาตัวรอดจากเรื่องยุ่งเหยิงได้
"คุณ!!!ตื่นได้แล้ว" โมอาตะเบ่งเสียงดัง หลังจัดการเสื้อผ้าของตัวเอง ชนิดขาดรุ่ยหากใครมองคงตกใจ แถมยังป้ายลิปสติกสีบนปากบางลงตามแผงอกกว้าง เธอพยามปลุกคนข้างกายหวังให้ตื่นก่อนใครจะเข้ามา
"หื้ม...เฮ้ย!!!" ทันทีที่ประสาทสัมผัสว่องไวทำงาน ซิลค์รีบลุกชันตัวนั่งพิงหัวเตียง สำรวจทั้งสถานที่และหญิงสาวข้างกาย
นัยน์ตาคมตื่นตนกครั้งแรก ก่อนแปรเปลี่ยนเป็นนิ่งสนิท จับจ้องใบหน้าสวยกำลังสับส่ายอย่างมีพิรุจ
"เมื่อคืนเรา...." น้ำเสียงใสกลั้นใจพูด สองมือประสานตรงหน้าตักราวประหม่า เหตุใดต้องไหวสั่นกับเวลาอีกฝ่ายจ้องหน้า ยิ่งกว่าผู้ปกครองจ้องจับผิด
"ไม่มีทาง" น้ำเสียงเข้มตอบกลับอย่างราบเรีียบ จับผ้านวมสะบัดเตรียมลุกตัวหนี ส่วนล่างยังสวมกางเกงสแลคดำแต่หัวเข็มขัดปลดออก เขาพอจำเธอได้เลือนลางเหมือนเคยเจอครั้งก่อน แต่ไม่ได้ใส่ใจอะไร
เขาไม่มีทางใคร่ในกามอารมณ์ง่ายดาย จิตใจแสนเย็นชาไร้การแยแสเพศสตรี ช่างน่าแปลกเหลือเกินระดับมาเฟียหนุ่มดันมาตกม้าตาย พลาดท่าให้กับใครก็ไม่รู้
"คุณ!ฉันไม่มีเวลาแล้ว!" แล้วระดับประสาทว่องไงเจ้าหญิงของเมือง รับรู้แรงฝีเท้าก้าวเดินดูร้อนรนคนจำนวนนึงตรงบริเวณหน้าห้องพัก ฝ่ามือเรียวรีบกระชากท่อนแขนแกร่ง ล้มตัวนอนบนเตียงโดยอยู่ใต้ล่าง
อุ๊บ~~
เธอโน้มลำคอหนาลงประกบปากจูบคนด้านบน แนบเรียวปากบางสัมผัสอีกฝ่าย โดยเขาไม่ได้ตอบโต้แต่กลับนิ่งสนิท ไม่มีลิ้นเกี่ยวพันกัน ก่อนตวัดผ้านวมคลุมสองเรือนร่างราวทำท่ามีเพศสัมพันธ์เรื่องอย่างว่า
แอ๊ด~~~
"โมอา!!!/พี่มาร์!!!!" ยิ่งกว่าตกใจใดใด ผู้เป็นพี่ชายดันผลีผลามเข้ามาพร้อมองค์ครักษ์คนสนิท เปิดประตูห้องกว้างราวตลึงกับภาพที่เห็น
"นาย!!!" ตามมาด้วยเสียงฝีเท้าของบอดี้การ์ดอีกคน นั่นคือเตโชดวงตาเบิกโพลง เขารีบเร่งตามเจ้านายขึ้นมาแล้ว แต่จู่จู่รถยนต์ที่นำไปจอดดันมีปัญหา สัญญาณเตือนเสียงดังตลอดเวลา จึงต้องตามช่างไปแก้ไขก่อน
"โมอา!ตามพี่ไปที่วังเดี๋ยวนี้!!!!" มาร์แชลล์พูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น รักษาภาพพจน์เจ้าชายไว้น่าเกรงขาม ตวัดสายตาเหลือบมองชายหนุ่มบนเตียงอย่างไม่พอใจ ก่อนเดินนำลิ่วทิ้งคนที่เหลือยืนงง
"วัง??" ซิลค์หันมาเอ่ยถามกับหญิงสาวคนใต้ล่าง พอตั้งสติกับเหตุการณ์ได้ รีบเขยิบออกต่างคนต่างนั่งบนเตียงแทน เตโชไปคว้าเอาเสื้อคลุมสีขาวในตู้เสื้อผ้าส่งให้เจ้านาย ยืนข้างกายราวคนอื่นคือผู้บุกรุก
"องค์หญิงเป็นอะไรไหมครับ" เดโม่ก็เหมือนกันรีบสลัดผ้านวมคลุมให้ร่างอรชรเพื่อรักษาภาพลักษณ์ เขาไม่มีแม้แต่จะเหลือบมองตอนชุดเดรสเผยความวาบหวิว
"ไม่ต้องห่วง เอาเอกสารมาตอนนี้" น้ำเสียงใสถามหาสิ่งสำคัญ ให้องค์รักษ์ล้วนจากด้านในเสื้อสูทข้างหลังออกมา ปรากฏว่าเป็นแฟ้มเอกสาร มีใบทะเบียนสมรสประเทศไทยชัด
"หมายความว่ายังไง" เตโชเอ่ยถามแทนเจ้านาย ถึงทราบยศฐาบรรดาศักดิ์ก็ยังไม่เข้าใจเหตุการณ์นี้อยู่ดี
"รีบเซ็นต์ซะไม่งั้นคุณไม่มีทางออกจากประเทศนี้ได้แน่นอน" โมอาจับแฟ้มเอกสารพร้อมปากกายัดเหยียดใส่มือหนาราวบังคับ ใบหน้าสวยร้อนรนสลับมองเดโม่ เขารู้แผนการนี้ดีแต่ไม่คิดว่าองค์หญิงต้องแปดเปื้อนสัมผัสชายหนุ่มด้วย
"เรื่องบ้าอะไรว่ะ!!" ซิลค์สบถคำพูดอย่างหัวเสีย ร่างสูงลุกยืนขึ้นยกแขนแกร่งเท้าเอวสอบ หันหน้าไปทางหน้าต่างไม่ให้ใครเห็น เขายังนึกไม่ออกเลยว่าพลาดท่าให้คนพวกนี้ได้ยังไง แล้วยิ่งไม่มีทางใหญ่เลยหากต้องมีพันธะด้วยกัน
"หากใครหมิ่นเกียรติขององค์หญิง ไม่ว่าใครก็ไม่อาจไว้ชีวิต" เดโม่จ้องตาบอดี้การ์ดราวเฉือดเฉือน ไม่ได้รู้สึกถูกชะตาแม้แต่นิดเดียว
"นายแพทย์ระดับประเทศแบบคุณคงไม่อยากเดือดร้อนใช่ไหม?"
"เธอรู้?" ยิ่งกว่าตกใจซ้ำซาก อีกฝ่ายเล่นรู้ประวัติของเขาดี ร่างสูงหันกลับมาไล่นัยน์ตาคมสำรวจ คิ้วหนาขมวดเพ่งเรือนร่างอรชร ทั้งผิวพรรณและเครื่องแต่งกายรวมถึงชายคนก่อนหน้า บ่งบอกอะไรแก่เขาได้ดี
"ถ้าช่วยฉันครั้งนี้สำเร็จ ฉันสามารถช่วยคุณอย่างอื่นได้นะ"
........,..........
อดใจรอตอนNCจริงแป๊บ ระดับเฮียซิลค์ไม่ธรรมดาแน่นอน
- Writer
