KYLE POV.
Pinahurot ko ng mabilis ang sasakyan ko. Lumiko ako sa daan kong saan alam kong pupuntahan ni Akira. Walang tigil ang pagtibok ng puso ko. I'm sorry, I'm sorry kong ngaun ko lang natanggap, i'm sorry kong kinailangan pa kitang sakyan para lang matanggap ko, I'm sorry kong kinailangan pang umabot sa ganito bago ko natanggap na mahal kita. Nasa isip ko lang un habang sinasabe ko. Hindi ako makapali.
Mga ilang sandali narating ko ang mansyon nila. Kinalas ko ang seatbelt bago akong tuluyang lumabas. Paglabas ko ay ang pagdating naman ng kaibigan ko dala ang van nila. Tumakbo kaagad ako sa gate at hindi nag dalawang isip na pindutin ang doorbell ng paulit ulit.
Nasa likuran ko na ngaun ang kaibigan ko na subukan akong pigilan. No desperado na ako, Gusto kong maka usap sa Aki, wala
