สิงห์ขับรถออกจากไร่ในช่วงเวลาเก้าโมงเช้าหลังจากที่เขารับประทานข้าวต้มฝีมือภรรยาเสร็จเรียบร้อย พ่อเลี้ยงหนุ่มขับรถไปยังสถานที่ต่างๆเพื่อจัดการธุระหลายอย่างให้เสร็จก่อนเวลานัดหมายกับนารา
ด้านรสรินเดินออกมาต้อนรับแขกผู้มาเยือนในช่วงสายของวันก็เห็นว่าเป็นเอกราช พ่อเลี้ยงหนุ่มหล่อแห่งขุนเขาผลไม้กำลังเปิดประตูก้าวขาลงจากรถ เขาเรียกพ่อบ้านหลายคนให้มาช่วยขนตะกร้าผลไม้หลายชนิดลงจากท้ายรถด้วย
"พี่สิงห์ไม่อยู่นะคะพี่เอก" รสรินยิ้มแย้มทักทายเพื่อนสนิทของพี่ชาย
"แล้วใครบอกว่าพี่มาหาไอ้สิงห์ล่ะครับ น้องรสก็น่าจะรู้ดี"
"แหมๆๆ ได้ทีเอาใหญ่เลยนะคะ ถึงยังไงรสก็ไม่มีทางยกพี่สะใภ้ให้กับพี่เอกหรอกค่ะ"
"รสาช่วยนะคะ" ทันใดนั้นเสียงหวานละมุนก็ดังขึ้น ร่างบอบบางในชุดแซกรัดรูปสีฟ้าอ่อนเหมือนปุยเมฆเดินตรงเข้ามาช่วยหิ้วตะกร้าผลไม้ใบเล็กจากท้ายรถของเอกราชพร้อมกับส่งรอยยิ้มละมุนให้กับเขา
"ไม่กล้ารบกวนคุณรสาเลยนะ
