"อื้ม...หอม" สิงห์พึมพำราวคนกำลังเหม่อลอย ใบหน้าคมคายผละออกจากลำคอระหง ดวงตาดุดันประกายเรียกร้องจ้องมองใบหน้างามของภรรยาสาวไม่ยอมวางสายตา
"รสาเหนื่อยแล้วค่ะ" แม้จะไร้เดียงสา แต่มีหรือจะมองสายตาร้อนแรงโหยหาของอีกฝ่ายไม่ออก
"เป็นเมียนายสิงห์ เหนื่อยบ่อยไม่ได้นะ" เขาคลี่ยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วจึงตัดสินใจหยัดกายลุกขึ้นยืน ใบหน้าสวยร้อนผ่าวเมื่อสายตาร้อนแรงยังคงจ้องมองมายังอกอวบของตน มือเล็กลุกลี้ลุกลนดึงผ้าห่มขึ้นมาปกคลุมเต้านมขาวอิ่มท่าทางเคอะเขิน
"ออกไปสิคะ รสาจะไปอาบน้ำหญิง" คนออกปากไล่เบือนหน้าหนีไปทางอื่น
"ถ้าเกินยี่สิบนาทีเดี๋ยวฉันจะขึ้นมาตาม" สิงห์ขยับมือขึ้นและยื่นนิ้วชี้ออกมาแตะปลายจมูกโด่งรั้นท่าทางเอ็นดู เขาคลี่ยิ้มเจ้าเล่ห์อีกครั้งพลันหมุนตัวเดินออกจากห้องนอน หัวใจดวงน้อยสั่นระรัวครานึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อค่ำคืนผ่านผัน เธอเกรงว่ามันจะเกิดขึ้นอีกตลอดทั้งวัน เพราะสังเกตจากท่าทา
